Το τραγούδι που αφιέρωσε ο Καζαντζίδης στον ευεργέτη του

3 Αυγούστου 1972, το ελληνικό τραγούδι χάνει έναν από τους πυλώνες του. Ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο «Μακρυγιάννης» του Ρεμπέτικου σκοτώνεται σε αυτοκινητικό δυστύχημα τα χαράματα μετά την δουλειά. Το γλυκοχάραμα, η ώρα που τόσο είχε υμνήσει στα τραγούδια του τον τύλιξε μες στην αχλή του και τον πήρε μακριά από τον κόσμο των ζωντανών, μακριά από φίλους και συνεργάτες, μακριά από όλους όσοι τον αγάπησαν. Ο Μπάρμπα Γιάννης έγινε μύθος.

1η Σεπτεμβρίου 1972 κυκλοφορεί από την εταιρεία Standard ένα σαρανταπεντάρι δισκάκι με τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη. Από τη μια όψη το ζεϊμπέκικο «Την Παρασκευή το βράδυ», από την άλλη το χασάπικο «Ο Μπάρμπα Γιάννης» σε στίχους Πυθαγόρα. Ο μεγάλος τραγουδιστής τιμά τον κορυφαίο συνθέτη.

Ο Καζαντζίδης ευγνωμονούσε ανέκαθεν τον Γιάννη Παπαϊωάννου και είχε τους λόγους του. Μετά την παταγώδη αποτυχία του «Για μπάνιο πάω» σε μουσική Απόστολου Καλδάρα, ο Στέλιος πέρασε στα αζήτητα και λίγο έλειψε να καεί. Τον έσωσε η επιμονή του Παπαϊωάννου που είχε ακούσει τη φωνή του και είχε αντιληφθεί ότι σε αυτό το λαρύγγι κρυβόταν ατόφιο χρυσάφι.

Χρειάστηκε να τα βάλει με τον Μηλιόπουλο, τον μεγαλοπαραγωγό της Columbia, ο οποίος δεν ήθελε να ακούει για Καζαντζίδη. Η επιμονή και το νταηλίκι του Παπαϊωάννου μέτρησε ευτυχώς και το τραγούδι του «Δεν θέλω το κακό σου» ή αλλιώς οι θρυλικές «Βαλίτσες» έγιναν το εισιτήριο για την επιτυχία ενός μεγάλου λαϊκού τραγουδιστή.

Το λαϊκό ρέκβιεμ σ΄ ένα σπουδαίο συνθέτη και άνθρωπο όπως ο Παπαϊωάννου ο Καζαντζίδης το τραγούδησε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο σφραγίζοντας έτσι το βαθύ αίσθημα ευγνωμοσύνης που έτρεφε πάντα για τον ευεργέτη του.