Ζαμπέτας: Ο Χιώτης δεν είχε κόμπλεξ με τους άλλους μπουζουξήδες

Έσταζε μέλι ο Ζαμπέτας, όταν μιλούσε για τον Χιώτη. Επισήμαινε πάντα τις καλές προθέσεις του μεγάλου σολίστα που δεν είχε την ανάγκη να μειώσει κανένα, το αντίθετο μάλιστα.

Ζαμπέτας: Ο Χιώτης δεν είχε κόμπλεξ με τους άλλους μπουζουξήδες

Στην αυτοβιογραφία του "Βίος και Πολιτεία" αναφέρεται στην εμπειρία του να παίζει ο ίδιος στο πάλκο και να έχει πελάτη του τον Μανώλη Χιώτη "Πιάνουμε δουλειά όπως είχαμε συμφωνήσει με τον Μπιθικώτση στην ΤΡΙΑΝΑ ΤΟΥ ΧΕΙΛΑ, το χειμώνα του '63...

Κάθε βράδυ γίνεται δώσε μου και μένα, μπάρμπα!... Στο μαγαζί ερχότανε πολύ για να διασκεδάζει και να μ' ακούει ο Μανώλης ο Χιώτης. Με γούσταρε ο Μανώλης. Φιλαράκια ήμασταν αλλά γούσταρε και το παίξιμό μου. Από τους μοναδικούς ήτανε ο συγχωρεμένος που είχε πει καλά λόγια για μένα. Δεν είχε κόμπλεξ ο Χιώτης.

Όλοι οι μεγάλοι δεν έχουν. Ξέρουν τι αξίζουν και δεν έχουνε πρόβλημα να λένε καλή κουβέντα και για άλλους. Κι εγώ τον γούσταρα τον Μανώλη. Πολύ! Ήρθε ένα βράδυ ο Χιώτης με τη Λίντα και φόραγε απ' την ώρα που μπήκε μέχρι που έφυγε ένα κράνος, γερμανικό κράνος! Το φόραγε για να μην φάει κανένα τραπέζι στο κεφάλι.

Τι έγινε, Μανώλη μου, του λέω. ΘΑ με σκοτώσουνε, Γιώργο μου, δεν πρόκειται να βγω ζωντανός από δω μέσα. Κι έκλαιγε από τα γέλια. Πολύ γέλιο κάναμε, είχε πολύ χιούμορ ο Μανώλης. Πραγματικά γινότανε το σώσε. Τα τραπέζια πέφτανε βροχή, περνάγανε πάνω από τα κεφάλια ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς..."