Ερωτευμένος Ζαμπέτας: Ποιο ήταν το «θηρίο» για το οποίο έγραψε τα «Σκαλοπάτια»

Η Κατερίνα Ζαμπέτα μιλώντας για τον πατέρα της, αναφέρει την στιχομυθία με τον στιχουργό Χαράλαμπο Βασιλειάδη-Τσάντα. Ο Ζαμπέτας φέρεται να του λέει: "Άντε ρε Μπάμπη, βάλε τα δυνατά σου να ηρεμήσουμε το...θηρίο".

Νουρέγιεφ: Γι' αυτόν… πάλεψαν Ωνάσης, Νιάρχος

Η Κατερίνα εξηγεί ότι το "θηρίο" δεν ήταν άλλη από τη μητέρα της, την σύζυγο του Γιώργου Ζαμπέτα, Αργυρώ ή Ρούλα όπως του άρεσε να την φωνάζει. Την εποχή εκείνη η ζήλια της, δικαιολογημένη ως ένα βαθμό, γινόταν ανυπόφορη και ο συνθέτης φτάνοντας στο απροχώρητο αποφάσισε να φύγει για λίγον καιρό από το σπίτι και να μείνει σε ξενοδοχείο. Επειδή όμως η Ρούλα δεν χαμπάριαζε από τέτοια, ο Ζαμπέτας αναγκάστηκε στο τέλος να ρίξει τα μούτρα του και να επιστρέψει δηλώνοντας υποταγή.

Για να μπορέσει μάλιστα να μαλακώσει τη γυναίκα του, σκαρφίστηκε αυτή την πανέμορφη καντάδα που της την τραγουδούσε έκτοτε όποτε καβγάδιζαν. Το ίδιο τραγούδι αφιέρωνε και σε όποια γυναίκα ερωτευόταν κατά καιρούς. Τα "σκαλοπάτια" ηχογραφήθηκαν σε πρώτη εκτέλεση το 1960 με τον Πέτρο Αναγνωστάκη, ενώ η δεύτερη εκτέλεση από τον Γιώργο Νταλάρα αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον του κόσμου. ("Γιώργος Ζαμπέτας: Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω", εκδόσεις Άγκυρα, Κατερίνα Γ. Ζαμπέτα)

Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου
να τραγουδήσω στερνή φορά
αύριο φεύγω όλα τελειώνουνε
σβήνει για μένα κάθε χαρά

Ειν’ η καντάδα η τελευταία μου
μέσα στης νύχτας τη σιγαλιά
κλαίνε μαζί μου τα σκαλοπάτια σου
κλαίνε μαζί μου και τα πουλιά

Σαν τον αλήτη στα σκαλοπάτια σου
στέκω μονάχος και τραγουδώ
για μένα ο κόσμος είναι τα μάτια σου
κι ο έρωτας σου με φέρνει εδώ

Ειν’ η καντάδα η τελευταία μου
μέσα στης νύχτας τη σιγαλιά
κλαίνε μαζί μου τα σκαλοπάτια σου
κλαίνε μαζί μου και τα πουλιά