«Να περάσουν από οντισιόν Καζαντζίδης και Μπιθικώτσης!»
Η ιστορική συναυλία στο θέατρο "Κεντρικόν" την άνοιξη του 1961 με τραγούδια του Μίκη και του Μάνου λίγο έλειψε να μη γίνει...
Είναι γεγονός ότι η στήριξη του Θεοδωράκη και του Χατζιδάκι στο λαϊκό και στο ρεμπέτικο τραγούδι έδωσε νέα πνοή στην ελληνική μουσική.
Ο τότε διευθυντής της Columbia Τάκης Λαμπρόπουλος είχε θέσει ένα προσωπικό στοίχημα για την ανάδειξη του Μίκη στην μεταπολεμική μουσική σκηνή και η συναυλία στο "Κεντρικόν" το 1961 αν μη τι άλλο συμβόλιζε την συνέργεια λαϊκών και έντεχνων για το καλό της ίδιας της μουσικής. Κάποιοι όμως δεν συμφωνούσαν και έθεταν συνεχώς εμπόδια στο φιλόδοξο αυτό εγχείρημα. Χαρακτηριστική η μαρτυρία Λαμπρόπουλου σε συνέντευξή του στον Φώτη Απέργη για το Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας: “... Όταν πήγανε να κάνουν δοκιμές στο Εθνικό Ίδρυμα - γιατί οι συναυλίες γινόντουσαν στο θέατρο “Κεντρικόν” - είχανε πάει οι εκτελεσταί οι δικοί μας για αυτή την εκδήλωση.
Ο βοηθός μου ο οποίος τους ακολουθούσε μου λέει, κύριε Τάκη έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα. Προκειμένου να συμμετάσχουν αυτοί (ορχήστρα του ΕΙΡ) στη συναυλία που θα κάνουμε θέλουν να περάσουν τον Καζαντζίδη, την Μαρινέλλα, την Λίντα και τον Μπιθικώτση από οντισιόν διότι δεν είναι στα αρχεία τους. Του λέω, θα τους πεις αυτή τη στιγμή ότι τα βροντάμε και φεύγουμε και ματαιώνεται και η συναυλία..."
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η συμμετοχή της ελαφράς ορχήστρας του ΕΙΡ στην συναυλία προσέδιδε ασφαλώς κάποιο γόητρο αλλά ως εκεί. Ο προσεκτικός ακροατής του ηχογραφημένου υλικού από την συναυλία θα παρατηρήσει ότι το παίξιμο των μουσικών του ΕΙΡ είναι κάπως πρόχειρο, σχεδόν ερασιτεχνικό, προφανώς γιατί οι συγκεκριμένοι αντιμετώπισαν με κάποια υπεροψία, αν όχι αδιαφορία την συγκεκριμένη εκδήλωση. Τουλάχιστον δεν πέρασε το δικό τους, και οι Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Μαρινέλα και Λίντα δεν "εξετάστηκαν"...