Όσα χρόνια κι αν περάσουν...

Κάθε 8 Φλεβάρη μετράμε χρόνια. Φτάσαμε στα 43. Κάθε 8 Φλεβάρη ανοίγει η πληγή. Γεμίζει η μνήμη, η καρδιά πονάει. Υπάρχει η αίσθηση της οδύνης, η σύνδεση με τους ανθρώπους που χάθηκαν και ένα ιερό καθήκον. Για όλους εμάς που ήμασταν τότε στη ζωή, για όλους όσοι ήταν στο γήπεδο το απόγευμα αυτής της ημερομηνίας το 1981, για όσους ζουν ακόμα. Ένα ιερό καθήκον να μεταφέρουμε ο καθένας στον δικό του απόγονο, στα παιδιά του που έχουν μόνο διαβάσει ή ακόμα δεν έχουν μεγαλώσει τόσο για να μάθουν, όλα όσα εκείνη την ημέρα συνέβησαν και δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Από εμάς που ζούσαμε τότε και ζούμε ακόμα. Από τους ανθρώπους που δεν είχαν γεννηθεί και θα πρέπει με τη σειρά τους να έχουν το ίδιο ιερό καθήκον για τις επόμενες γενιές.

Ο καθένας, βέβαια, μπορεί να διαβάσει τα πάντα στο διαδίκτυο για ό,τι έγινε στις 8 Φλεβάρη του 1981 στην ιστορική έδρα του Ολυμπιακού. Για το 6-0 με την ΑΕΚ, τις ιαχές, τη βιασύνη να πάνε στα επίσημα για να αποθεώσουν τους θεούς τους, τα τουρνικέ που δεν άνοιξαν, το ποδοπάτημα, η ανάσα που κόπηκε, οι εκκλήσεις που δεν ακούγονταν. Το Τζάνειο. Η ελλιπής ενημέρωση λόγω της ελλιπούς τεχνολογίας της εποχής. Η ΕΡΤ και τα πρώτα νέα. Οι γονείς, οι συγγενείς, οι φίλοι που έψαχναν, έμαθαν, έκλαψαν, ράγισαν καρδιές. Οι ευθύνες που κρύφτηκαν, οι ποινές που έπεσαν στις εφέσεις, η δικαιοσύνη που δεν αποδόθηκε.

Οι 21 δικοί μας συγγενείς σε όλη την πορεία της ζωής μας. Της ζωής που εκείνοι δεν πρόλαβαν να ζήσουν. Να δημιουργήσουν, να κάνουν οικογένειες, να μεγαλώσουν, να απολαύσουν, να λυπηθούν, να γελάσουν, να κλάψουν. Να δουν τον Ολυμπιακό τους να γιγαντώνεται, να κατακτά τίτλους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Να πανηγυρίσουν ξανά, όπως έκαναν τότε λίγο πριν από το ραντεβού με τον άδικο, τόσο άδικο, θάνατο.

Σήμερα, ξανά, πάντα, θα είναι όλοι εκεί για να τιμήσουν τη μνήμη τους. Στο δικό τους μνημείο. Θα είναι, όπως πάντα, οι άνθρωποί τους, ολόκληρη η οικογένεια του Ολυμπιακού, οι διοικήσεις, τα στελέχη, οι παίκτες. Θα είναι τα παιδιά της Θύρας 7. Αυτά τα παιδιά που συνεχίζουν να είναι δίπλα στον Ολυμπιακό και ξέρουν πολύ καλά να εκπληρώνουν αυτό το ιερό καθήκον να μην ξεχαστούν ποτέ οι ΑΘΑΝΑΤΟΙ.

Για πάντα μαζί μας, για πάντα εδώ, ακόμη κι όταν συναντηθούμε στον ουρανό, γιατί για πάντα ΕΣΕΙΣ θα είστε στη θέση σας. Στο γήπεδό σας:

Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών)

Κώστας Σκλαβούνης (16 ετών)

Ηλίας Παναγούλης (17 ετών)

Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών)

Γιάννης Κανελλόπουλος (18 ετών)

Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών)

Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών)

Νίκος Φίλος (19 ετών)

Γιάννης Διαλυνάς (20 ετών)

Βασίλης Μάχας (20 ετών)

Ευστράτιος Λούπος (20 ετών)

Μιχάλης Κωστόπουλος (21 ετών)

Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών – φίλαθλος της ΑΕΚ)

Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών)

Κώστας Καρανικόλας (26 ετών)

Μιχάλης Μάρκου (27 ετών)

Κώστας Μπίλας (28 ετών)

Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών)

Αντώνης Κουρουπάκης (34 ετών)

Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών)

Δημήτριος Αδαμόπουλος (41 ετών)