Όταν η Εθνική έκανε το ακατόρθωτο...
Ήταν 28 Απριλίου του 1974 όταν η Εθνική Ελλάδος υπό τις οδηγίες του Αλκέτα Παναγούλια αποσπά «λευκή» ισοπαλία από την παγκόσμια πρωταθλήτρια Βραζιλία στο κατάμεστο από 100 χιλιάδες φιλάθλους «Μαρακανά».
Η Βραζιλία, έχοντας μπροστά της το Μουντιάλ του 1974 όπου ήθελε να υπερασπιστεί τον τίτλο που είχε κατακτήσει πριν από τέσσερα χρόνια στα γήπεδα του Μεξικού, προσκάλεσε πολλές ευρωπαϊκές ομάδες για φιλικά, ανάμεσά τους και την Ελλάδα, επειδή η τελική φάση της διοργάνωσης θα διεξαγόταν στη Γερμανία. Ο τεχνικός της σελεσάο Μάριο Ζαγκάλο είχε προχωρήσει σε μερική ανανέωση, ενώ δεν θα είχε στη διάθεσή του τον μεγάλο Πελέ, ο οποίος είχε αφήσει την εθνική. Ήταν πια 34 ετών.
Στη χώρα μας, η ΕΠΟ διστάζει να αποδεχθεί την πρόταση των Βραζιλιάνων, αλλά κάνει πίσω μπροστά στην επιμονή του Αλκέτα Παναγούλια, ο οποίος δεν ήθελε να αφήσει να πάει χαμένη μία τόσο μεγάλη ευκαιρία.
Η αποστολή της Εθνικής, έπειτα από ταξίδι 22 ωρών, έφθασε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο στις 25 Απριλίου και έτυχε θερμής υποδοχής, όπως αναφέρουν οι ανταποκρίσεις της εποχής. Η επόμενη ήταν ημέρα εγκλιματισμού και γνωριμίας με τη διάσημη πόλη. Την παραμονή του αγώνα, οι διεθνείς μας πάτησαν για πρώτη φορά στο θρυλικό Μαρακανά και ένιωσαν δέος για το επιβλητικό γήπεδο των 200.000 θέσεων.
Ο αγώνας διεξήχθη στις 28 Απριλίου, παρουσία 100.000 καριόκας, που περίμεναν σόου και πολλά γκολ από τα αστέρια της σελεσάο. Λογάριασαν όμως... χωρίς τον ξενοδόχο και εν προκειμένω τους παίκτες του Αλκέτα Παναγούλια, οι οποίοι υπερέβαλαν εαυτούς και απέσπασαν ισοπαλία 0-0. Μάλιστα, θα είχαν φύγει και νικητές από το Μαρακανά, εάν ο Δομάζος στο 15ο λεπτό ολοκλήρωνε μια περίτεχνη ενέργειά του.
«Ο Οικονομόπουλος είχε χέρια από... μαγνήτη»
Ο Τάκης Οικονομόπουλος ήταν από τους κορυφαίους του αγώνα προβαίνοντας σε σειρά εντυπωσιακών επεμβάσεων, αναγκάζοντας το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters να μεταδώσει: «Ο τερματοφύλακας της Ελλάδας είχε χέρια από... μαγνήτη». Την επομένη οι τίτλοι των ελληνικών εφημερίδων ήταν διθυραμβικοί: «Ζέρζον της Ελλάδος αποκάλεσε η τηλεόραση του Ρίο τον Δομάζο», «Παγκόσμιος αντίκτυπος από το κατόρθωμα της Εθνικής στο Μαρακανά», «Υποκλίνονται στον Δομάζο και εγκωμιάζουν Συνετόπουλο, Ελευθεράκη, οι Βραζιλιάνοι».
Στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα, ο Μάριο Ζάγκαλο τόνισε ότι «Η ελληνική ομάδα δεν ήταν αυτή που μας είπαν… Oι παίχτες της είχαν δύναμη και τεχνική» και κατέληξε με την επισήμανση ότι «ποδοσφαιριστές σαν τον Δομάζο, τον Συνετόπουλο και τον Ελευθεράκη μπορούν θαυμάσια να παίξουν στη Βραζιλία». Ο Αλκέτας Παναγούλιας, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, δήλωσε: «Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Στόχος μας είναι να πάμε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978». Θα το καταφέρει 20 χρόνια αργότερα, στο Παγκόσμιο των ΗΠΑ.
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ:
28 Απριλίου 1974, Ρίο ντε Τζανέιρο (Στάδιο Μαρακανά)
Βραζιλία-Ελλάδα 0-0, Φιλικός αγώνας
Βραζιλία: Λεάο - Ζε Μαρία, Λουϊς Περέιρα, Πιάτσα, Νελίνιο, Πάουλο Σέζαρ, Ριβελίνο, Ζαϊρζίνιο, Σεζάρ, Λεβίνια, Εντου
Ελλάδα: Οικονοµόπουλος - Πάλλας, Καµπάς, Συνετόπουλος, lωσηφίδης, Ελευθεράκης, ∆οµάζος (αρχηγός), Σαράφης, Τερζανίδης, Αντωνιάδης, ∆εληκάρης (65' Μαύρος)
Προπονητής: Αλκέτας Παναγούλιας
∆ιαιτητής: Μαρσέλ Βουρτς (Γαλλία)
Θεατές: 100.000
