1952: Ο πρώτος Μαραθώνιος του Εμίλ Ζάτοπεκ

Είναι η στιγμή που στην ιστορία του αθλητισμού γράφτηκε το όνομα Εμίλ Ζάτοπεκ με χρυσά γράμματα. Ο «Εμίλ ο Τρομερός», η «τσεχική ατμομηχανή», αποθεώθηκε όσο κανένας άλλος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι το 1952. Πανηγύρισε τρία χρυσά μετάλλια, το τρίτο στον Μαραθώνιο, όπου συμμετείχε για πρώτη φορά στη ζωή του.

Ήταν η μεγάλη δικαίωση για τον Τσέχο που γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια πάμφτωχη οικογένεια ενός ξυλουργού. Πιτσιρικάς δούλευε σε εργοστάσιο υποδημάτων. Εκεί ο γυμναστής -είχαν τα εργοστάσια στη συγκεκριμένη χώρα- τον έβαλε να τρέξει σε αγώνα 100 μέτρων. Ήρθε δεύτερος και κάπως έτσι άρχισαν όλα. Ο Ζάτοπεκ έκανε προπόνηση με στρατιωτικές αρβύλες, με τρεις φόρμες στα χιόνια και τελικά έγραψε ιστορία στον αθλητισμό. «Έμοιαζε με έναν άνθρωπο που έκανε ελαφρύ περίπατο στην εξοχή», έγραψε για τον μαραθώνιο στο Ελσίνκι ο Guardian.

Στο Ελσίνι πανηγύρισε το χρυσό μετάλλιο στο ακόντιο και η σύζυγός του Ζάνα Ζατόπκοβα. Στη συνέντευξη τύπου ο Ζάτοπεκ είχε ότι η νίκη του «είχε εμπνεύσει» τη σύζυγό. Η Ζάνα απάντησε: «Αλήθεια; Εντάξει, τότε πήγαινε να εμπνεύσεις καμιά άλλη κοπέλα, να δούμε αν μπορεί να πετάξει ακόντιο στα 50 μέτρα».