2020: Όταν η είδηση τού θανάτου τού Κόμπι Μπράιαντ μάς «διέλυσε» (vid)

Είναι από εκείνες τις στιγμές που εύχεσαι να μην είχαν συμβεί. Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020, στα γραφεία του «ΦΩΤΟΣ». Μόλις είχε τελειώσει ο αγώνας ΑΕΚ - Ολυμπιακός για το πρωτάθλημα και μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους μαζεύαμε τα ρεπορτάζ για το Fosonline.

Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή, τρεμάμενη θα έλεγα. Ήταν ο επιμελητής του ρεπορτάζ μπάσκετ, Ανδρέας Χανιάς: «Έγινε αεροπορικό δυστύχημα με ελικόπτερο στο Λος Άντζελες και πρέπει να ήταν μέσα ο Κόμπι Μπράιαντ». Σιγή, παγωμάρα... Δεν ξέραμε τι να πούμε. Αμέσως, σαστισμένοι στη σκέψη πως υπάρχει περίπτωση να ισχύει το δημοσίευμα, ξεκινήσαμε να… ξεσκονίζουμε το διαδίκτυο. Τα social media είχαν πάρει «φωτιά», οι ειδήσεις έρχονταν κατά κύματα, αλλά δεν ξέραμε τι να πιστέψουμε. Μάλλον, δεν θέλαμε. Αυτή είναι η σωστή έκφραση.

Μέσα σε όλη τη βουή, ήρθε η επιβεβαίωση από μια ιστοσελίδα των ΗΠΑ: «Ο Κόμπι είναι νεκρός, βάλ' το». Αυτό που ευχόμασταν να ήταν «fake news» αποδείχθηκε πέρα για πέρα αληθινό. Πρώτη φορά στα τρία χρόνια που βρίσκομαι στον χώρο, δεν μπορούσα να σηκώσω τα χέρια μου και να γράψω. Κανείς στην αίθουσα σύνταξης δεν κατάφερε να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Κάναμε τη δουλειά μας και αργότερα, ήρεμοι και χωρίς την πίεση του χρόνου, κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο δίχως να πούμε λέξη.

O τεράστιος παίκτης που μεγάλωσαν γενιές και γενιές μαζί του, που επηρέασε δεκάδες παιδιά παγκοσμίως να στραφούν στον αθλητισμό, είχε φύγει για το μεγαλύτερο ταξίδι. Μέσα στα τόσα παιδιά ήμουν και εγώ. Το νούμερο 8 και ύστερα το «24» με έκανε να παρακολουθώ ΝΒΑ και να σουτάρω σε κανονικές μπασκέτες ή σε κάδους με το δικό του, υπέροχο, στυλ.

«Γνωρίζουμε και οι δύο πως, ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5… 4... 3… 2… 1…».