Το τέλος του Κούρκουλου

Γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 1934 στην Αθήνα, στην περιοχή του Ζωγράφου, και ήταν το δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας του Αλκίνοου Κούρκουλου, που ήταν κουρέας με καταγωγή από την Κέρκυρα.

To 1954 ανεδείχθη πρωταθλητής Αθηνών ως ποδοσφαιριστής με τον Παναθηναϊκό και από σύμπτωση πήρε την απόφαση να γίνει ηθοποιός, όπως ο ίδιος έλεγε. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στο πλευρό του Μάνου Κατράκη, από την οποία αποφοίτησε το 1958.

Την πρώτη θεατρική του εμφάνιση έκανε στο έργο «Η κυρία με τις καμέλιες» με τον θίασο Λαμπέτη - Χορν (1958-59). Στον κινηματογράφο διακρίθηκε σε ρόλους ζεν πρεμιέ και πρωταγωνίστησε σε κοινωνικά δράματα, όπως «Οργή», «Ο κατήφορος» (1961), «Ορατότης μηδέν» (1970). Αξιόλογη ήταν και η ερμηνεία του σε πολεμικά δράματα, όπως «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», ενώ από τη φιλμογραφία του δεν έλειψε και η παρουσία του σε ξενόγλωσσες ταινίες.

Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πήρε δύο φορές το βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στις ταινίες «Αδίστακτοι» (1965) και «Ο Αστραπόγιαννος» (1970). Η τελευταία του κινηματογραφική παρουσία ήταν στην ταινία «Το φράγμα» (1982). Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε στη σειρά «Το 13ο κιβώτιο», στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1.

Όσον αφορά την προσωπική του ζωή, ήταν παντρεμένος με τη Μελίτα Κουτσογιάννη-Κούρκουλου, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Άλκη Κούρκουλο και τη Μελίτα Κούρκουλου-Κυριακοπούλου. Ο Νίκος Κούρκουλος απέκτησε άλλα δύο παιδιά από τον γάμο του με τη Μαριάννα Λάτση, την Εριέττα Κούρκουλου-Λάτση και τον Φίλιππο Κούρκουλο-Λάτση.
Το 2001 ο Κούρκουλος διαγνώστηκε με καρκίνο στον ρινοφάρυγγα και απεβίωσε σε ηλικία 73 ετών. Κηδεύτηκε την επόμενη μέρα στο νεκροταφείο Ζωγράφου, στη γειτονιά όπου μεγάλωσε.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ…

1827: Έπειτα από πέντε επιθέσεις εναντίον της Καστέλλας στον Πειραιά, οι τουρκικές δυνάμεις υπό τον Κιουταχή εξαναγκάζονται σε υποχώρηση. Ο Μακρυγιάννης και οι άνδρες του τους καταδιώκουν, με αποτέλεσμα να αφήσουν στο πεδίο της μάχης πάνω από 300 νεκρούς. Οι ελληνικές απώλειες ανέρχονται σε 60 πεσόντες.

1923: Υπογράφεται στη Λωζάνη η σύμβαση ανταλλαγής πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Από την εφαρμογή της σύμβασης εξαιρούνται οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και οι μουσουλμάνοι της ελληνικής Θράκης.

1933: Ο Αδόλφος Χίτλερ ορκίζεται καγκελάριος της Γερμανίας.

1945: Σοβιετικό υποβρύχιο τορπιλίζει και βυθίζει στα ανοιχτά του Ντάντσιχ το γερμανικό πλοίο «Βίλχελμ Γκούστλοφ», με συνέπεια να βρουν τον θάνατο περίπου 8.000 Γερμανοί επαναπατριζόμενοι. Το επεισόδιο αυτό θα εμπνεύσει τον νομπελίστα Γερμανό συγγραφέα Γκίντερ Γκρας στο μυθιστόρημά του «Σαν τον κάβουρα».

1951: Πεθαίνει ο Φέρντιναντ Πόρσε. Ο Αυστριακός κατασκευαστής αυτοκινήτων ήταν ιδρυτής της φερώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας και σχεδιαστής του θρυλικού Σκαραβαίου.

1972: Ματωμένη Κυριακή: στο Ντέρι της Βορείου Ιρλανδίας, Άγγλοι στρατιώτες ανοίγουν πυρ κατά μιας ειρηνικής πορείας 10.000 καθολικών που ζητούν την αποχώρηση των Βρετανών από τη Βόρειο Ιρλανδία και την ένωσή της με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. 13 διαδηλωτές σκοτώνονται, ενώ πολλοί πυροβολούνται πισώπλατα.

1988: Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Τουργκούτ Οζάλ συναντώνται στο Νταβός. Μετά τη συνάντηση ο Έλληνας πρωθυπουργός θα δηλώσει: «Πετύχαμε το καλύτερο δυνατό». Αργότερα θα παραδεχθεί: «Mea culpa».

1996: Κρίση των Ιμίων: ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Του εκφράζει την ελληνική θέση ότι η χώρα μας δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά, εφόσον προκληθεί, θα αντιδράσει δυναμικά. Η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να αποσύρει το άγημα, όχι όμως και την ελληνική σημαία. Στα Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία «Ναυαρίνο» και «Θεμιστοκλής». Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι υπάρχουν κι άλλα νησιά του Αιγαίου με ασαφές νομικό καθεστώς και δεν αποδέχεται την ελληνική πρόταση (αποχώρηση του αγήματος, όχι της σημαίας).

2015: Ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, «παγώνει» τον πρόεδρο του Γιούρογκρουπ, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ανακοινώνοντάς του ότι η κυβέρνηση δεν συνεργάζεται με την τρόικα