Η πρώτη παλαιστινιακή Ιντιφάντα

Στα αραβικά σημαίνει «ταρακούνημα» και επρόκειτο για μία κατά βάση νεανική εξέγερση, ενώ ξεκίνησε στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπάλια μετά τη σύγκρουση ενός φορτηγού των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) με ένα πολιτικό αυτοκίνητο, σκοτώνοντας τέσσερις Παλαιστινίους εργάτες, τρεις από τους οποίους ήταν από τον προσφυγικό καταυλισμό.

Οι Παλαιστίνιοι υποστήριξαν ότι η σύγκρουση ήταν μια σκόπιμη απάντηση για τη δολοφονία ενός Εβραίου στη Γάζα μέρες νωρίτερα, με το Ισραήλ να αρνείται την εν λόγω κατηγορία. Η αντίσταση των καταπιεσμένων Παλαιστινίων εκφράστηκε μέσα από γκράφιτι, οδοφράγματα και εκτεταμένες ρίψεις από πέτρες και βόμβες μολότοφ κατά του Ισραηλινού Στρατού και των υποδομών του. Ονομάστηκε και «πετροπόλεμος», επειδή οι νεαροί Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούσαν κυρίως πέτρες και άλλα αυτοσχέδια όπλα για να αντιμετωπίσουν τον προηγμένο τεχνολογικά ισραηλινό στρατό.

Το Ισραήλ ανέπτυξε περίπου 80.000 στρατιώτες ως απάντηση, ενώ χρησιμοποίησε πραγματικά πυρά εναντίον των εξεγερμένων, γεγονός που επικρίθηκε παγκοσμίως. Προς υπεράσπισή του υποστήριξε ότι η βία από τους Παλαιστινίους απαιτούσε σθεναρή απάντηση. Τους πρώτους 13 μήνες σκοτώθηκαν 332 Παλαιστίνιοι και 12 Ισραηλινοί. Εικόνες στρατιωτών που χτυπούσαν εφήβους με ρόπαλα έκαναν τον γύρο του κόσμου, ενώ στη συνέχεια το Ισραήλ, για να αποφύγει την παγκόσμια κατακραυγή, χρησιμοποίησε ημιθανατηφόρες πλαστικές σφαίρες. Σε διάστημα έξι ετών οι δυνάμεις του IDF σκότωσαν περίπου 1.204 Παλαιστινίους.

Τελικώς θα τερματιστεί στις 20 Αυγούστου 1993 με τη συμφωνία του Όσλο μεταξύ του Ισραηλινού πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν και του Παλαιστινίου ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ. Αποτέλεσμα των ειρηνευτικών διαδικασιών ήταν η δημιουργία της Παλαιστινιακής Αρχής, του μερικώς, δηλαδή, αναγνωρισμένου κράτους της Παλαιστίνης.

Με μια ματιά…

536: Ο Βυζαντινός στρατηγός Βελισάριος εισέρχεται στη Ρώμη χωρίς να συναντήσει αντίσταση. Η γοτθική φρουρά εγκαταλείπει την πόλη.

730: Οι Χάζαροι υπό τον Μπαρτζίκ νικούν στην Αρνταμπίλ τον στρατό του Χαλιφάτου των Ομεϋαδών και σκοτώνουν τον διοικητή του, Αλ-Τζαράχ αλ-Χακαμί.

1835: Επανάσταση του Τέξας: οι Τεξανοί καταλαμβάνουν το Σαν Αντόνιο.

1851: Ιδρύεται στο Μόντρεαλ η πρώτη Χριστιανική Αδελφότητα Νέων στη Βόρεια Αμερική.

1868: Κρητική Επανάσταση: οι Οθωμανοί νικούν στη μάχη του Καλονύκτη.

1892: Ιδρύεται η αγγλική ποδοσφαιρική ομάδα Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ.

1912: Το υποβρύχιο «Δελφίν», με κυβερνήτη τον υποπλοίαρχο Στέφανο Παπαρρηγόπουλο, επιτίθεται με τορπίλες κατά του τουρκικού θωρηκτού «Μετζιτιέ».

1931: Εγκρίνεται το σύνταγμα της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας.

1941: Η Κίνα, η Κούβα, η Γουατεμάλα και οι Φιλιππίνες κηρύσσουν τον πόλεμο στη Γερμανία και στην Ιαπωνία.

1944: Δεκεμβριανά: ο ΕΛΑΣ επιτίθεται στην πρώην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων στην οδό Ευελπίδων 10.

1946: Οι «Επακόλουθες Δίκες της Νυρεμβέργης» αρχίζουν με τη «δίκη των Ιατρών», όπου ιατροί και αξιωματικοί κατηγορούνται ότι εμπλέκονται στα πειράματα των ναζί σε ανθρώπους και στο «Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4».

1961: Η Τανγκανίκα αποκτά την ανεξαρτησία της από τη Μεγάλη Βρετανία.

1962: Ιδρύεται το Εθνικό Πάρκο Απολιθωμένου Δάσους στην Αριζόνα.

1963: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποχωρεί από την ηγεσία της ΕΡΕ και κάτω από συνθήκες απόλυτης μυστικότητας αναχωρεί για το Παρίσι.

1968: Επτά νεκροί και 21 τραυματίες από έκρηξη σε στοά των λιγνιτωρυχείων Αλιβερίου. Η έκρηξη οφείλεται σε λάθος του υπευθύνου για τον χειρισμό εκρηκτικών.

1970: Αίτηση διαζυγίου καταθέτουν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η σύζυγός του Αμαλία, σύμφωνα με ανακοίνωση του εκπροσώπου του πρώην πρωθυπουργού.

1979: Πιστοποιείται η εξάλειψη του ιού της ευλογιάς, η πρώτη ανθρώπινη νόσος που οδηγήθηκε στην εξαφάνιση.

1990: Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς εκλέγεται Πρόεδρος της Σερβίας στις πρώτες ελεύθερες εκλογές έπειτα από 50 χρόνια.

2008: Πραγματοποιείται σε κλίμα συγκίνησης και οργής στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου η κηδεία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου που δολοφονήθηκε από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα στα Εξάρχεια το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου.