Η μάχη των τριών αυτοκρατόρων

Στις 2 Δεκεμβρίου 1805 ο Ναπολέων κερδίζει τον ρωσοαυστριακό στρατό στη μάχη του Άουστερλιτς.

Η μάχη των τριών αυτοκρατόρων
Ο Ναπολέων με τα στρατεύματά του την παραμονή της μάχης (πίνακας του Λουί Φρανσουά)

Στην Ιστορία έμεινε γνωστή ως η μάχη των τριών αυτοκρατόρων, καθώς αντιμέτωποι τέθηκαν από τη μία πλευρά οι δυνάμεις του Ναπολέοντα και από την άλλη ο ρωσοαυστριακός στρατός με επικεφαλής τον τσάρο Αλέξανδρο Α' και τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο Β'. Η μάχη έγινε κοντά στην πόλη Άουστερλιτς (σημερινό Σλάκφοφ ου Μπρνα), περίπου 10 χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης Μπρνο στη Μοραβία, περιοχή που ανήκε εκείνη την εποχή στην αυστριακή αυτοκρατορία.

Το 1805 και η Μεγάλη Βρετανία θέλει πάση θυσία να αποφύγει μια γαλλική εισβολή στο Νησί. Συμμαχεί κατά του Ναπολέοντα με την Αυστρία και τη Ρωσία (Γ' Συνασπισμός), ενώ ο Ναπολέων συγκροτεί έναν πανίσχυρο και μοντέρνο στρατό 200.000 ανδρών, που έμεινε γνωστός ως «Μεγάλη Στρατιά», και στρέφεται ανατολικά για να αντιμετωπίσει πρώτα τους Ρωσοαυστριακούς. Αφού πέτυχε κάποιες σημαντικές νίκες, αλλά και υπέστη μία κρίσιμη ήττα του στρατού του στο Τραφάλγκαρ στις 21 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, θα απολέσει τη δυνατότητα απόβασης στη Μεγάλη Βρετανία. Τότε ο Ναπολέων τον Νοέμβριο καταλαμβάνει την πρωτεύουσα των Αψβούργων, ενώ, για να κεφαλαιοποιήσει τη νίκη του, θα προσελκύσει τους εχθρούς του στο Άουστερλιτς.

Οι δύο αυτοκράτορες Νικόλαος Α' και Φραγκίσκος Β' παρατάσσουν 73.000 άνδρες και 318 κανόνια, με επικεφαλής τους στρατηγούς Κουτούζοφ και Βαϊρότερ. Ο Ναπολέων ρίχνει στη μάχη 75.000 άνδρες και 157 κανόνια. Η μάχη αρχίζει στις 8 το πρωί στις 2 Δεκεμβρίου με επιθετική κίνηση των Ρωσοαυστριακών. Ο Ναπολέων γρήγορα αναλαμβάνει την πρωτοβουλία των κινήσεων και με ένα ευφυές στρατήγημα διασπά το κέντρο των αντιπάλων του και τους νικά εύκολα, πριν από τη δύση του ηλίου. Οι απώλειες για τους Γάλλους ανέρχονται σε 9.000 άνδρες και για τους Ρωσοαυστριακούς σε 25.000. Μετά τη μάχη εκφωνεί τον περίφημο λόγο του προς τους παραληρούντες στρατιώτες του: «Στο μέλλον αρκεί να λέτε "ήμουν στο Άουστερλιτς" και θα σας απαντούν "να ένας γενναίος"».

Το διπλωματικό τέλος της μάχης του Άουστερλιτς γράφτηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1805 με τη Συνθήκη του Πρεσβούργου, κατά την οποία η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους παύει να υφίσταται έπειτα από 900 χρόνια ύπαρξης, ενώ η Ρωσία αποσύρεται από την Αυστρία και αναγνωρίζεται η κυριαρχία της Γαλλίας στην ιταλική χερσόνησο. Οι ηττημένοι Αψβούργοι υποχρεούνται σε αποζημίωση 40.000.000 φράγκων στη Γαλλία.

Ο Ναπολέων θα επιστρέψει θριαμβευτής στα πάτρια εδάφη, με τους συμπατριώτες του να του επιφυλάσσουν αποθεωτική υποδοχή και να τον αποκαλούν για πρώτη φορά «Μέγα Ναπολέοντα».


Με μια ματιά…

1947: Ξεσπούν ταραχές στην Ιερουσαλήμ, ως απάντηση στο σχέδιο του ΟΗΕ για τον διαχωρισμό της Παλαιστίνης.

1954: Μακαρθισμός: η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών με ψήφους 65-22 επικρίνει τον Τζόζεφ Μακάρθι για «συμπεριφορά που τείνει να φέρει τη Γερουσία σε ατίμωση και ανυποληψία».

1956: Το «Γκράνμα» φτάνει στις ακτές της Κούβας. Ο Φιντέλ Κάστρο, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και άλλα 80 μέλη του Κινήματος της 26ης Ιουλίου αποβιβάζονται για να ξεκινήσουν την Κουβανική Επανάσταση.

1988: Η Μπεναζίρ Μπούτο αναλαμβάνει πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός σε ισλαμικό κράτος (στο Πακιστάν).

1991: Η Μόσχα αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Ουκρανίας.