Η φονική πλημμύρα του 1961

Μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έχει υποστεί η Αθήνα έλαβε χώρα το Νοέμβριο του 1961.

Η φονική πλημμύρα του 1961
Συρμός του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου της Αθήνας μετά τη θεομηνία του 1961

Το ημερολόγιο έδειχνε 5 Νοεμβρίου όταν μια άγρια και παρατεταμένη νεροποντή, που ξέσπασε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, προκάλεσε έντονα πλημμυρικά φαινόμενα, που στοίχισαν τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους, ενώ οι καταστροφές ήταν ανυπολόγιστες. Η καταστροφική πλημμύρα έλαβε χώρα δύο μόλις ημέρες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή και μία βδομάδα μετά τις βουλευτικές εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, γνωστές στην Ιστορία ως «της βίας και νοθείας».

Εν μέσω αυτών των συνθηκών, πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας για τη χώρα, γύρω στις 11.30 το βράδυ άνοιξαν οι ουρανοί και μέσα σ' ένα τρίωρο η Αθήνα είχε μετατραπεί σε μια απέραντη λίμνη. Το αποτέλεσμα της θεομηνίας αυτής ήταν να πνιγούν 43 άνθρωποι, να τραυματισθούν περίπου 300, να καταρρεύσουν 400 σπίτια, να πλημμυρίσουν πάνω από 4.000 οικήματα και να μείνουν άστεγες πάνω από 500 οικογένειες. Ιδιαίτερα επλήγησαν οι λαϊκές συνοικίες και οι φτωχογειτονιές της λεγόμενης «Δυτικής Όχθης» (Μπουρνάζι, Ανθούπολη, Νέα Λιόσια), όπου καταμετρήθηκαν και τα περισσότερα θύματα. Σύμφωνα με το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων, οι υλικές ζημιές που προκλήθηκαν ήταν οι μεγαλύτερες για τα τελευταία 50 χρόνια.

Η αντιπολίτευση - με προεξάρχοντα τον Γεώργιο Παπανδρέου που είχε κηρύξει τον «ανένδοτο» - προσέθεσε ένα ακόμα επιχείρημα στην πολεμική της κατά της ΕΡΕ και προσωπικά κατά του μετέπειτα «Εθνάρχη», που ήταν ήδη πέντε χρόνια πρωθυπουργός και όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά «είχε αφήσει την Αθήνα έρμαιη στο έλεος των στοιχείων της φύσης, χωρίς στοιχειώδη αποχετευτικά και άλλα έργα υποδομής». Από την πλευρά του, ο υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων έργων, Σόλων Γκίκας, που επισκέφθηκε τις πληγείσες περιοχές, δήλωσε ότι από τις κυβερνήσεις της ΕΡΕ «εξετελέσθησαν όσα ουδέποτε έργα» και επέρριψε τυχόν ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Με μια ματιά…

1605: Συλλαμβάνεται ο Γκάι Φωκς ως επικεφαλής για τη Συνωμοσία της Πυρίτιδας.

1688: Ο Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας αποβιβάζεται με ολλανδικό στόλο στη νοτιοδυτική Αγγλία.

1757: Ο Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας νικά τις συμμαχικές δυνάμεις της Γαλλίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη μάχη του Ρόσμπαχ.

1828: Αποχωρούν από την Πελοπόννησο οι τελευταίες οθωμανικές δυνάμεις.

1828: Οι Οθωμανοί παραδίδουν τη Λιβαδειά στους Έλληνες.

1831: Ο Αμερικανός ηγέτης των σκλάβων, Νατ Τέρνερ, δικάζεται και καταδικάζεται σε θάνατο στη Βιρτζίνια.

1862: ΑμερικανΟ Αβραάμ Λίνκολν αφαιρεί από τον Τζορτζ Μακλέλαν τη διοίκηση της στρατιάς του Ποτόμακ.

1937: Ο Αδόλφος Χίτλερ πραγματοποιεί μυστική συνάντηση και αναφέρει τα σχέδιά του για την απόκτηση «ζωτικού χώρου» για το γερμανικό λαό.

1945: Η Κολομβία γίνεται μέλος του Ο.Η.Ε.

1955: Μετά την καταστροφή της στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ανοικοδομημένη Κρατική όπερα της Βιέννης ανοίγει και πάλι με την όπερα Φιντέλιο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν.

1968: Ο Ρίτσαρντ Νίξον είναι ο νικητής των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, με μικρή διαφορά από τον Δημοκρατικό αντίπαλό του Χιούμπερτ Χάμφρεϊ. Αντιπρόεδρός του ο Σπύρο Άγκνιου από τους Γαργαλιάνους.

1992: Ρωσικά στρατεύματα εισβάλλουν στη Βόρεια Οσετία. Πάνω από 115 νεκροί είναι ο απολογισμός των συγκρούσεων, οι οποίες άρχισαν στις 30 Οκτωβρίου του 1991.

2003: Πρεμιέρα του τελευταίου μέρους της τριλογίας «Μάτριξ» στις ΗΠΑ (The Matrix Revolutions).

2004: Υπογράφεται από τον Πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, το Πρωτόκολλο του Κιότο, φτάνοντας σε 126 τις χώρες που δεσμεύονται από αυτό. Έτσι, το Πρωτόκολλο τίθεται σε ισχύ.

2006: Ο Σαντάμ Χουσεΐν και συνεργάτες του καταδικάζονται σε θάνατο για την σφαγή 148 Σιιτών το 1982.