Δύο χρόνια χωρίς τον Ντιεγκίτο

Την είδηση της απώλειας του Ντιεγκίτο ή αλλιώς του αγαπημένου όλων «χρυσού παιδιού» την έδωσε πρώτη η εφημερίδα της πατρίδας του «Clarin» το απόγευμα εκείνης της Τετάρτης και την αναδημοσίευσαν όλα σχεδόν τα αθλητικά μέσα του πλανήτη. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «ο Μαραντόνα, ενώ ήταν στο σπίτι του στο προάστιο Σαν Αντρές του Μπουένος Άιρες, αντιμετώπισε αναπνευστικό πρόβλημα. Έξι ασθενοφόρα έσπευσαν στην κατοικία του για να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Με τον Μαραντόνα ήταν μαζί η κόρη του, Ντάλμα». Μετά την εγχείρηση που είχε κάνει στον εγκέφαλο, υπήρχε ιατρικό προσωπικό που παρέμεινε στο σπίτι του για να επιβλέπει την κατάσταση της υγείας του, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τον κρατήσει στη ζωή όταν υπέστη καρδιακή ανακοπή.

Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην Αρχεντίνος και το 1981 φόρεσε τη φανέλα της Μπόκα. Το 1982 έκανε για πρώτη φορά το βήμα για την Ευρώπη. Υπέγραψε στην Μπαρτσελόνα και από το 1984 έως το 1991 φόρεσε τη φανέλα της Νάπολι.

Επέστρεψε στην Ισπανία για σύντομη θητεία στη Σεβίλλη, όπως εξίσου σύντομη ήταν η θητεία του στη Νιούελς. Έκλεισε την καριέρα του στην Μπόκα Τζούνιορς. Με την Μπόκα κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1981, με την Μπαρτσελόνα ένα Κύπελλο, ένα Λιγκ Καπ και ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας. Με τη Νάπολι δύο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο και ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας, καθώς και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Με την Εθνική Αργεντινής συμμετείχε σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα, συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στο Μεξικό όπου κατέκτησε το τρόπαιο με νίκη επί της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό. Επίσης, κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα ως ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.

Στον προημιτελικό απέναντι στην Αγγλία πέτυχε δύο γκολ, στη νίκη της ομάδας του με 2-1, που γράφτηκε στην Ιστορία για δύο διαφορετικούς, απίστευτα μοναδικούς, λόγους. Το πρώτο γκολ επιτεύχθηκε με χέρι του Μαραντόνα, γνωστό ως «χέρι του Θεού», ενώ το δεύτερο υπήρξε προϊόν εκπληκτικής ατομικής προσπάθειας που ξεκίνησε πίσω από το κέντρο του γηπέδου. Αυτό το γκολ καταγράφηκε ως το «γκολ του αιώνα» από τους ψηφοφόρους της ΦΙΦΑ το 2002.

Στην πατρίδα του κηρύχθηκε τριήμερο εθνικό πένθος για να τιμηθεί η μνήμη του, ενώ τα έξοδα της κηδείας καλύφθηκαν από την κυβέρνηση της χώρας.

ME MIA MATIA...

1916: Επιβάλλεται από τις δυνάμεις της Αντάντ αποκλεισμός της Ελλάδας. Η Ελλάδα εξαναγκάζεται να αποδεχθεί τελεσίγραφο να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις της από την Πελοπόννησο και να δεχθεί έλεγχο στον Ισθμό και στην Πάτρα (Νοεμβριανά).
1935: Μετά το δημοψήφισμα της 3ης Νοεμβρίου, ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επιστρέφει στην Αθήνα, έπειτα από 12 χρόνια εξορίας. Παύει τον πρωθυπουργό Γεώργιο Κονδύλη και αναθέτει την εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης στον Κωνσταντίνο Δεμερτζή. Υπουργός Στρατιωτικών αναλαμβάνει ο Αλέξανδρος Παπάγος.
1942: Άγγλοι κομάντος και Έλληνες αντάρτες (Έντι Μάγερς, Ναπολέων Ζέρβας, Άρης Βελουχιώτης) ανατινάζουν τη γέφυρα του Γοργοποτάμου.
1953: Η Ουγγαρία συντρίβει την Αγγλία μέσα στο «Γουέμπλεϊ», μπροστά σε 100.000 θεατές, με 6-3, σε έναν αγώνα που θα μείνει στην Ιστορία ως «ο αγώνας του αιώνα», αν και φιλικός. Είναι ο πρώτος που μεταδίδεται τηλεοπτικά σε πολλές χώρες (14) και ο τελευταίος του Aλφ Ράμσεϊ.
1973: Ανατρέπεται η κυβέρνηση Μαρκεζίνη και ο ίδιος ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος τίθεται υπό περιορισμό στο σπίτι του στο Λαγονήσι. Νέος ισχυρός ανήρ του απριλιανού καθεστώτος ο ταξίαρχος Ιωαννίδης. Νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορκίζεται ο στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος.
1984: Τριάντα έξι κορυφαίοι μουσικοί συγκεντρώνονται σε ένα στούντιο για να ηχογραφήσουν το «Do they know it's Christmas?» της Band Aid προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για την αντιμετώπιση του λιμού στην Αιθιοπία.
2005: Πεθαίνει από όγκο στον εγκέφαλο ο 34χρονος Βρετανός, παγκόσμιος πρωταθλητής ράλι το 2001, Ρίτσαρντ Μπερνς.
2021: Ο Στράτος Κωσταλάς, ένας από τους σπουδαιότερους ανθρώπους του μπάσκετ στην Ελλάδα, πεθαίνει σε ηλικία 66 ετών. Υπήρξε μάνατζερ στον Παναθηναϊκό, στον Πανιώνιο, στον ΠΑΟΚ, στον Άρη και στον Ηρακλή, ενώ είχε σπουδαία παραγοντική πορεία στη Ρωσία τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αρχικά ως τζένεραλ μάνατζερ στην Ντιναμό Μόσχας επί των ημερών του Σβι Σερφ, ενώ ακολούθως ως μάνατζερ της γυναικείας ομάδας της Σπαρτάκ Μόσχας Περιχώρων. Με τον ρωσικό σύλλογο κατέκτησε τέσσερις φορές την Eυρωλίγκα γυναικών και άλλη μία το Γιούροκαπ.