Νίκος Σταυρίδης: Όταν «έφυγε» ένας σπουδαίος κωμικός

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1929 στο μουσικό θέατρο, συμμετέχοντας σε επιθεωρήσεις, οπερέτες και παραστάσεις βαριετέ. Καταγόταν από τη Σάμο. Τη δεκαετία του 1940 άρχισε να συγκροτεί δικούς του θιάσους και να συνεργάζεται με σπουδαίους συναδέλφους του, όπως τη Ρένα Βλαχοπούλου, τις αδελφές Καλουτά, την Καίτη Ντιριντάουα και τη Μαρίκα Νέζερ και την Καίτη Μπελίντα (1958), Τεντυμπόυς των Γιαλαμά-Θίσβιου-Πρετεντέρη, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τη Σοφία Βέμπο (1959), τον Κώστα Χατζηχρήστο (1963) κ.ά. Μεσολάβησε ένα διάστημα (1954-55) κατά το οποίο ίδρυσε μαζί με τον Τάκη Μηλιάδη και τη Νανά Σκιαδά τον θίασο «Ελληνική Μουσική Κωμωδία», στον οποίο ανέβασε επιθεωρήσεις αλλά και έργα πρόζας, όπως η κωμωδία «Δέκα μέρες στο Παρίσι» (με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο το 1960).

Ο Νίκος Σταυρίδης διακρίθηκε ιδιαίτερα και για τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις. Έπαιξε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη το 1950 στην ταινία του Νίκου Τσιφόρου «Έλα στον θείο» και συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες του ίδιου («Η ωραία των Αθηνών», 1954), του Ορέστη Λάσκου («Η φτώχεια θέλει καλοπέραση», 1957, «Φτωχαδάκια και λεφτάδες», 1960, «Τρίτη και 13», 1963, «Ο χαζομπαμπάς», 1967), του Πάνου Γλυκοφρύδη («Δουλειές με φούντες», 1958), του Αλέκου Σακελλάριου («Τα κίτρινα γάντια», 1960), του Γρηγόρη Γρηγορίου («Διαβόλου κάλτσα», 1960), του Κώστα Ανδρίτσου («Ευτυχώς τρελάθηκα», 1961) και σε πολλές άλλες. Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει στη συνεργασία του με την Ελένη Προκοπίου στις ταινίες «Ο παραγιός μου ο ραλίστας» και «Τα ομορφόπαιδα» το έτος 1971, στις οποίες ο εν λόγω μεγάλος κωμικός έπαιζε ρόλους νευρικού ηλικιωμένου που στο τέλος μαλάκωνε υπό την πίεση της όμορφης ηθοποιού και χορεύτριας.

Παντρεύτηκε δύο φορές. Πρώτα την 27χρονη ηθοποιό Ντόρα Καριώτου. Πολύ γρήγορα μετά τον γάμο τους βρέθηκε όγκος στο κεφάλι της συζύγου του και πήγαν στην Αγγλία για εγχείρηση. Χειρουργήθηκε αλλά πέθανε μετά την εγχείρηση. Ο δεύτερος γάμος του Νίκου Σταυρίδη ήταν, για δύο χρόνια, με την ηθοποιό του μουσικού θεάτρου Ξένη Δράμαλη. Το τελευταίο διάστημα της ζωής του επέστρεψε στη Σάμο, αφήνοντας ακόμη και τη μεγάλη του αγάπη, τον Ολυμπιακό. Πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου του 1987 και μετά από δύο μέρες κηδεύτηκε στο κοιμητήριο της Κηφισιάς. Άφησε μία ευχάριστη και κεφάτη εικόνα, ενός ανθρώπου που έκρυβε μέσα του τις πίκρες και τις μεγάλες δυσκολίες που γνώρισε στη ζωή του.

1863: Γεννήθηκε ο Έντβαρντ Μουνκ, Νορβηγός συμβολιστής ζωγράφος («Η κραυγή»)

1868: Ιδρύεται η Ανακτορική Φρουρά, η σημερινή Προεδρική Φρουρά.

1909: Πέθανε ο Καρλ Κρουμπάχερ, Γερμανός φιλόλογος, που συνεισέφερε τα μέγιστα στη μελέτη του βυζαντινού πολιτισμού.

1930: Εγκαινιάζεται το γήπεδο Συντριβανίου, έδρα του ΠΑΟΚ, με τη διεξαγωγή φιλικού αγώνα εναντίον του Άρη και νίκη των γηπεδούχων με 2-1.

1969: Βόμβα στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνου σκοτώνει 16 και τραυματίζει 90 ανθρώπους. Αρχή της «στρατηγικής της έντασης» στην Ιταλία. Ανάμεσα στα άτομα που ανακρίθηκαν ήταν και ο αναρχικός εργάτης σιδηροδρόμων Τζουζέπε Πινέλι, ο οποίος έπεσε από το παράθυρο και σκοτώθηκε. Με αφορμή τον θάνατο του Πινέλι, ο Ιταλός νομπελίστας συγγραφέας Ντάριο Φο έγραψε το 1970 το θεατρικό έργο «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού».

2008: Πέθανε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, Ελληνοκύπριος πολιτικός, Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (2003-08). Η πολιτική διαδρομή του συνδέθηκε με τη σύγχρονη Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας και ταυτίστηκε με ορισμένες από τις πλέον κρίσιμες πτυχές του Κυπριακού.