Τέσσερα χρόνια χωρίς τον «Πατριάρχη» του αθλητικού Τύπου, Θόδωρο Νικολαΐδη

Το τι ήταν ο Νικολαΐδης για το «ΦΩΣ» και το «ΦΩΣ» για τον Νικολαΐδη είναι γνωστό τοις πάσι. Για όλους εμάς που τον ζήσαμε από κοντά ήταν ο δάσκαλος, ο άνθρωπος που μας έκανε να αγαπήσουμε αγνά τη δημοσιογραφία και να πιστέψουμε σε αξίες, στις οποίες ο ίδιος δεν έκανε εκπτώσεις. Υπήρξε σκληρός, μα δίκαιος. Ήταν ο τελευταίος μεγάλος του είδους του...

Στις 11 Απριλίου 1955 ο Θεόδωρος Νικολαΐδης κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Αθλητικόν Φως», η οποία μετονομάστηκε σε «ΦΩΣ των Σπορ», το οποίο κυκλοφορεί ανελλιπώς μέχρι σήμερα. Κάθε φύλλο της εφημερίδας θα έχει πάντα ένα κομμάτι από τον ίδιο, τον «Πατριάρχη» του αθλητικού Τύπου.

Ο Θόδωρος Νικολαΐδης υπήρξε αναμφισβήτητα ένας χαρισματικός άνθρωπος.

Είχε την τύχη να μακροημερεύσει ξεπερνώντας τα ενενήντα χρόνια ζωής. Έκανε το «ταξίδι στην Ιθάκη» να διαρκέσει και έφτασε στον προορισμό του ακούραστος σαν έφηβος.

Ο θάνατός του σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια ήταν για πολλούς «τέλος εποχής» για την παραδοσιακή δημοσιογραφία και η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσε κανείς να εντοπίσει συνεχιστές του στο σύγχρονο τοπίο της ενημέρωσης. Για εμάς ήταν απλά η απώλεια ενός πολυαγαπημένου προσώπου κι από όσα τον χαρακτήριζαν και τον κρατούν ζωντανό στη μνήμη μας ξεχωρίζουμε τον μελωδικό ήχο της φωνής του, όταν τραγουδούσε μόνος του.

Παιδί του λαϊκού πολιτισμού, σε μια δύσκολη εποχή για την Ελλάδα, ο Θόδωρος Νικολαΐδης αγάπησε τρία πράγματα: τον Ολυμπιακό, το σινεμά και το λαϊκό τραγούδι. Οι προτιμήσεις του αποτυπώθηκαν στις σελίδες του «ΦΩΤΟΣ», ειδικά τις πρώτες δεκαετίες.

Όσοι τον διάβαζαν τότε, θα θυμούνται όχι μόνο το πάθος του για το ποδόσφαιρο αλλά και την κοσμική του πλευρά που φώτιζε διακριτικά τη δημοσιογραφική δράση του. Για να λέμε ακόμα σήμερα ότι ο Νικολαΐδης ήταν ένας Κύριος της δημοσιογραφίας αλλά και ένα παιδί του λαού που με την αθωότητα και την εντιμότητά του δεν μεγάλωσε ποτέ.

ΤΟ «ΦΩΣ»