Tο πραξικόπημα Καπ-Λίτβιτζ

Σαν σήμερα, στις 13 Μαρτίου 1920 λαμβάνει χώρα  μια απόπειρα πραξικοπήματος που έμεινε γνωστή ως το πραξικόπημα Καπ-Λίτβιτζ

Tο πραξικόπημα Καπ-Λίτβιτζ

Το πραξικόπημα του Καπ, επίσης γνωστό ως πραξικόπημα Καπ-Λίτβιτζ, αφού οι ηγέτες του ήταν οι Βόλφγκανγκ Καπ και Βάλτερ Φον Λίτβιτζ, ήταν μια απόπειρα πραξικοπήματος στις 13 Μαρτίου 1920, η οποία αποσκοπούσε στην αναίρεση της Γερμανικής Επανάστασης του 1918-19, την ανατροπή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και την ίδρυση μιας δεξιάς αυτοκρατορικής κυβέρνησης.

Υποστηρίχθηκε από τμήματα της Ράιχσβερ (στρατός) και άλλες συντηρητικές, εθνικιστικές και μοναρχικές παρατάξεις.

Το πραξικόπημα έλαβε χώρα στην πρωτεύουσα, στο Βερολίνο, και η νόμιμη γερμανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να φύγει από την πόλη. Το πραξικόπημα απέτυχε μετά από λίγες ημέρες, όταν μεγάλα τμήματα του γερμανικού πληθυσμού ακολούθησαν έκκληση της κυβέρνησης να συμμετάσχουν σε γενική απεργία. Οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τον Κάπ και τους συμμάχους του.

Η αντίδραση των εργαζομένων στο πραξικόπημα ήταν μαζική. Κηρύχθηκε γενική απεργία σε όλη τη χώρα, στην οποία μετείχαν σοσιαλδημοκράτες και κομμουνιστές εργάτες. Η κατάσταση που ακολούθησε χαρακτηρίστηκε από έντονες αντιδράσεις, μέσα από τις οποίες προκλήθηκαν και αρκετοί θάνατοι εργατών. Στο Βερολίνο, εν τω μεταξύ, κατάφερε να καταφτάσει και ο Αδόλφος Χίτλερ, παρ’ όλο που οι σιδηροδρομικοί σταθμοί έσφυζαν από εξεγερθέντες εργάτες.

Η πραξικοπηματική κυβέρνηση δεν κατάφερε να επιβιώσει. Η κατάληψη του Βερολίνου κράτησε μόλις 4 μέρες και έτσι στις 17 Μαρτίου το πραξικόπημα υπέκυψε στα τραύματα που είχε προκαλέσει στη χώρα η γενική απεργία των εργατών.

Παρά την αποτυχία του, το πραξικόπημα είχε σημαντικές συνέπειες για το μέλλον της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Ήταν η αιτία της αριστερής εξέγερσης του Ρουρ τον Μάρτιο του 1920, την οποία η κυβέρνηση κατέστειλε με στρατιωτική δύναμη, ενώ αντιμετώπιζε επιεικώς τους ανθρώπους πίσω από το πραξικόπημα. Αυτά τα γεγονότα πόλωσαν το εκλογικό σώμα, με αποτέλεσμα τη μετατόπιση της πλειοψηφίας μετά τις εκλογές του Ράιχσταγκ τον Ιούνιο.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ...

1848: Εξέγερση των κατοίκων της Βιέννης τρέπει σε φυγή τον έως τότε πανίσχυρο υπουργό Εξωτερικών Μέτερνιχ που διαφεύγει στην Αγγλία.

1965: Νέος ισχυρότατος σεισμός ολοκληρώνει την καταστροφή στην Αλόννησο και ισοπεδώνει τη Σκόπελο.

1978: Καθιερώνεται, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, η 35ετία για όλους τους εργαζόμενους, με πλήρη σύνταξη στα 58 χρόνια.

1979: Η Ευρώπη δημιουργεί το πρώτο (λογιστικό) νόμισμά της. Ονομάζεται ECU (Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα), δεν κυκλοφορεί στη φυσική μορφή του, αλλά αποτελεί τον πρόδρομο του ευρώ.

1989: Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου, διαγράφει τους βουλευτές Αντώνη Τρίτση, Γεώργιο-Αλέξανδρο Μαγκάκη και Ρούλα Κακλαμανάκη, επειδή ήταν απόντες από την ψηφοφορία εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

1992: Στην ανατολική Τουρκία 500 άνθρωποι σκοτώνονται από σεισμό 6,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.

1996: Κρατώντας τέσσερα όπλα, ένας άνδρας σκοτώνει 16 μαθητές και τη δασκάλα τους σε σχολείο της Σκοτίας.

2013: Ο αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Άιρες, Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, εκλέγεται πάπας και λαμβάνει το όνομα Φραγκίσκος.

2014: Ο 62χρονος πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου, Ούλι Χένες, κρίνεται ένοχος για επτά σοβαρές κατηγορίες για φοροδιαφυγή, καταδικάζεται σε τριάμισι χρόνια φυλάκισης και αναγκάζεται σε παραίτηση.
2015: Ο Προκόπης Παυλόπουλος ορκίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαδεχόμενος τον Κάρολο Παπούλια.

2018: Ο Χένρι Ουίλιαμς, ο «δολοφόνος με τη Βίβλο», όπως ήταν γνωστός όταν αγωνιζόταν στα ευρωπαϊκά γήπεδα με τη φανέλα της Μπενετόν Τρεβίζο, πεθαίνει σε ηλικία μόλις 47 ετών λόγω προβλήματος στο νεφρό.