Η πρεμιέρα του «Γαλάζιου Δούναβη», του βαλς των βαλς

Το βαλς των βαλς. Το σήμα κατατεθέν του Γιόχαν Στράους υιού (1825-1899) και ένα από τα δημοφιλέστερα κομμάτια της κλασικής μουσικής.

Το έργο, ο πλήρης τίτλος του οποίου είναι «Στον όμορφο γαλάζιο Δούναβη» («An der schönen blauen Donau»), γράφτηκε το φθινόπωρο του 1866 από τον Αυστριακό συνθέτη Γιόχαν Στράους υιό, τον επονομαζόμενο «Βασιλιά των Βαλς».
Ήταν παραγγελία του διευθυντή της ανδρικής χορωδίας της Βιέννης, Γιόχαν Χέρμπεκ (1831-1877), που ήθελε ένα νέο έργο, γεμάτο ζωντάνια, για να το παρουσιάσει στις καρναβαλικές εκδηλώσεις της πρωτεύουσας των Αψβούργων, με σκοπό να ανατρέψει το βαρύ κλίμα που επικρατούσε στη Βιέννη από την ήττα του αυστριακού στρατού στον «Πόλεμο των επτά εβδομάδων» με την Πρωσία.

Ο Στράους συνέθεσε τη μουσική και την αφιέρωσε στον ελληνικής καταγωγής μαικήνα των τεχνών και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της χορωδίας, Νικόλαο Δούμπα (1830-1900). Τον τίτλο εμπνεύστηκε από έναν στίχο του Ούγγρου ποιητή Καρλ Μπεκ (1817-1879) για τον «Δούναβη, τον όμορφο γαλάζιο Δούναβη», που διέσχιζε τη γενέτειρά του Μπάγια και όχι τη Βιέννη.

Τους στίχους έγραψε ο αστυνομικός και μέλος της χορωδίας Γιόζεφ Βάιλ. Θεωρήθηκαν ότι δεν ταίριαζαν με την ποιότητα της μουσικής του Στράους και αντικαταστάθηκαν με νέους, που έγραψε το 1890 ο Αυστριακός δικηγόρος και συνθέτης Φραντς Φον Γκέρνερτ (1821-1900).

Η πρεμιέρα του «Γαλάζιου Δούναβη» δόθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1867, σε συναυλία της ανδρικής χορωδίας της Βιέννης στην αίθουσα «Ντιάνα» της πόλης. Δεν είχε μεγάλη απήχηση, γεγονός που στενοχώρησε τον Στράους. «Ο διάβολος μου πήρε το βαλς, θα ήθελα να γνώριζε επιτυχία», φέρεται να δήλωσε.

Η επιθυμία του εκπληρώθηκε πολύ γρήγορα. Το καλοκαίρι του 1867 το έργο παρουσιάστηκε στην ορχηστρική του εκδοχή στην Παγκόσμια Εμπορική Έκθεση των Παρισίων και αμέσως γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Η ορχηστρική εκδοχή του «Γαλάζιου Δούναβη» είναι αυτή που επικράτησε τελικά και εκτόξευσε τη δημοτικότητα του μουσικού αυτού έργου ανά του αιώνες.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ...

1894: Οι αδελφοί Λιμιέρ εφευρίσκουν μία συσκευή που την ονομάζουν «κινηματογράφο». Λειτουργεί ως κάμερα και ως μηχανή προβολής.
1914: Οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφασίζουν ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου θα κατακυρωθούν στην Ελλάδα, εάν αυτή αποχωρήσει από τη Βόρειο Ήπειρο. Οι αντιδράσεις που ξεσπούν στην Ήπειρο προκαλούν την παρέμβαση του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, που δηλώνει ότι κάθε αντίσταση εκ μέρους του ελληνικού ή ηπειρώτικου λαού θα έχει κακές συνέπειες για τη χώρα και την περιοχή.
1937: Δημοσιεύεται στα «Νέα Γράμματα» επιστολή του Γιώργου Σεφέρη περί της δημοτικής γλώσσας.
1957: Στις 12.00 το μεσημέρι τα πάντα νεκρώνουν στην Ελλάδα. Με αυτόν τον τρόπο, ο ελληνικός λαός αποφασίζει να διαμαρτυρηθεί για τη στάση της Βρετανίας, αλλά και άλλων χωρών, στο Κυπριακό Ζήτημα. Το σύνθημα δίνουν οι καμπάνες των εκκλησιών και οι σειρήνες συναγερμού.
1976: Σοβαρά επεισόδια σημειώνονται στα Σπάτα της Αττικής, ανάμεσα σε κατοίκους της περιοχής που διαδηλώνουν κατά της εγκατάστασης του νέου αεροδρομίου των Αθηνών και την αστυνομία. Σημειώνονται μικροτραυματισμοί και αρκετοί διαδηλωτές συλλαμβάνονται.
1977: Πεθαίνει ο Νίκος Καμπάνης, πρόεδρος του Άρη Θεσσαλονίκης και εκδότης-διευθυντής της εφημερίδας «Αθλητικά Νέα», που λίγο καιρό μετά θα σταματήσουν να κυκλοφορούν. Σε πρωτοβουλία του οφείλεται η κατασκευή της σκεπαστής εξέδρας του Χαριλάου.
1993: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δηλώνει ότι το όνομα που θα λάβει η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας δεν έχει μεγάλη σημασία, γιατί κανείς δεν θα το θυμάται σε δέκα χρόνια.
1999: Πεθαίνει από καρκίνο στο Ζάγκρεμπ ο Κροάτης Ντράγκαν Κόβασιτς, ένας από τους μεγαλύτερους μπασκετμπολίστες της Ευρώπης.
2001: Σεισμός στο Ελ Σαλβαδόρ προκαλεί τον θάνατο 255 ανθρώπων.