Παναγιώτης Καραΐσκος: Στην εκκίνηση με τον Μο Φάρα

Πριν από 5 χρόνια ο ταλαντούχος μαραθωνοδρόμος ήταν ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής και καπνιστής. Το τρέξιμο ήταν που του άλλαξε τη ζωή!

Τον περασμένο Νοέμβριο στην Αθήνα, στον αυθεντικό μαραθώνιο, αναδείχθηκε 3ος Πανελληνιονίκης με επίδοση 2:29!

Και πριν από 3 εβδομάδες κέρδισε τον Ημιμαραθώνιο του Αμβούργου με χρόνο που «σφράγισε» τη συμμετοχή του στο μεγάλο ραντεβού του Αυγούστου στη Γερμανική Πρωτεύουσα.

Κι όμως. Ακόμα δεν πετάει στα σύννεφα αλλά μόνο στους αγώνες δρόμου! Και μακάρι να συνεχίσει έτσι!
Ήρθε στο ΕΑΚ Αιγάλεω και κάναμε αυτή την συνέντευξη κυριολεκτικά τρέχοντας!

Και μετά από μερικές στροφές στο στίβο, κατάλαβα ότι δεν συνομιλούσα απλώς με έναν από τους καλύτερους Έλληνες μαραθωνοδρόμους αυτή τη στιγμή, αλλά και με έναν σπάνιο άνθρωπο!

Μιλήσαμε για όλα! Για το αγαπημένο του πια τρέξιμο, για τις βόλτες με φίλους, τον ελεύθερο χρόνο του, τις σχέσεις τους, την ομάδα του, τους στόχους του, τα πρότυπά του, τις διατροφικές του συνήθειες.
Μια προπόνηση μαζί του αρκούσε για να μου βγάλει τη γλώσσα έξω. Αλλά τις ερωτήσεις που ήθελα τις έκανα!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΑΡΜΕΝΗ

Ερ: Πόσες φορές την εβδομάδα τρέχεις; Κάθε μέρα έχει διπλές προπονήσεις;
Απ: Δευτέρα σίγουρα, Τρίτη σίγουρα, Τετάρτη σίγουρα, Πέμπτη σίγουρα, Παρασκευή σίγουρα, Σάββατο παίζει… Αν έχω μεγάλο την Κυριακή ποιοτικό – δηλαδή αυξανόμενο, γρήγορο μεγάλο long run – θα κάνω μία προπόνηση το Σάββατο. Αλλιώς θα κάνω διπλή και το Σάββατο και το long run το χαλαρό την Κυριακή.

Ερ: Δηλαδή μέρα κενή δεν υπάρχει..;
Απ: Όχι

Ερ: Ωραία.. υπάρχει μέρα που έχεις σηκωθεί το πρωί και δεν έχεις όρεξη να πας για προπόνηση;
Απ: Ντάξει.. πάρα πολλές φορές είναι που ξυπνάω πρωί πρωί και σκέφτομαι «που πάω..», «τι πάω να κάνω..», «γιατί να μην κάτσω στο κρεβάτι μου κλπ».. Αλλά είναι αυτή η σκέψη ξέρεις που λες «όχι, θα πάω». Είναι ένα «τσακ» που γίνεται εκείνη την ώρα και με του που ξεκινάς να τρέχεις, τα ξεχνάς όλα.

Ερ: Λοιπόν..πήγες στο Αμβούργο και κέρδισες τον αγώνα, στον ημιμαραθώνιο! Είχαμε πάρα πολύ καιρό να δούμε Έλληνα να κερδίζει κούρσα στο εξωτερικό, να έρχεται πρώτος! Έκανες 1:06:52. Τι τέμπο είναι αυτό;
Απ: 3:10

Ερ: 3:10! Πως είναι ρε φίλε να πηγαίνεις με 3:10 (3 λεπτά και 10 δευτερόλεπτα το χλμ) για 21 χλμ;
Απ: Αυτό είναι όλη η προπόνηση που έχεις κάνει βασικά. Δούλεψα σε αυτούς τους ρυθμούς μεγάλα κομμάτια. Και πιο γρήγορα βέβαια στα 1000άρια μου και στα άλλα «κομμάτια». Και εντάξει μετά ο αγώνας δεν μου φάνηκε ότι ήταν πάρα πολύ γρήγορος γιατί το είχα «κατακτήσει» στις προπονήσεις αυτό.

Ερ: Ανετάκι δηλαδή..;
Απ: Ανετάκι.. εντάξει..ήταν «όλα μέσα», ήταν κάτι όμως που μπορούσα να το κάνω. Το ξέραμε με τον προπονητή μου, είχαμε δουλέψει πάνω σε αυτό, να σπάσω το 1:07:00 οριακά. Μου είχε πει 1:06:59… και το κάναμε!

Ερ: Ξέρεις με τέτοιο ρυθμό σε μαραθώνιο τι επίδοση «χτυπάς;»
Απ: Κάτω από 2:15 σίγουρα..

Ερ: Πλησιάζει το Πανελλήνιο ρεκόρ…
Απ: Μακάρι κάποια στιγμή να γίνει. Είναι πάρα πολύ δύσκολο…

Ερ: Ποια είναι τα όνειρά σου; Τι επίδοση ονειρεύεσαι να κάνεις στο μέλλον και δεν θα έλεγες ούτε στον εαυτό σου; Ποια επίδοση κρατάς στο πίσω μέρος του μυαλού σου κι εγώ σου ζητάω να μας την πεις τώρα εδώ..;
Απ: Είναι αυτή που είπαμε. Ένας χρόνος κάτω από 2:15. Το σκέφτομαι και το λέω μόνο σε σένα! (γέλια)

Ερ: Ξέρεις πόσα χρόνια έχει να γίνει επίδοση κάτω από 2:15 από Έλληνα μαραθωνοδρόμο;
Απ: Αρκετά... Δεν ξέρω ακριβώς αλλά μάλλον πάνω από 10 χρόνια..

Ερ: Έχεις διαβάσει την ιστορία του μαραθωνίου δρόμου στην Ελλάδα;
Απ: Ε… δεν έχω ασχοληθεί τόσο πολύ αλλά κάτι ξέρω, ναι.

Ερ: Τη δεκαετία του ’90 μου λένε και διαβάζοντας το έχω διαπιστώσει κι εγώ, ότι υπήρχαν μπορεί και 10 εν ενεργεία αθλητές που κάνανε χρόνους κάτω από 2:20.
Απ: Τώρα υπάρχουν ένας δύο.

Ερ: Τρεις έχω στο μυαλό μου εγώ
Απ: Ναι

Ερ: Θεωρείς ότι για να βγουν αυτές οι επιδόσεις χρειάζεται κάτι το ιδιαίτερο; Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί τα τελευταία χρόνια οι επιδόσεις έπεσαν;
Απ; Αυτό που έχω παρατηρήσει στη ζωή γενικά και όχι μόνο στον αθλητισμό, από συγγενείς που είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία είναι πως ήταν λίγο πιο σκληροί άνθρωποι. Πιο αφοσιωμένοι. Αγαπούσαν αυτό που έκαναν και το έκαναν μέχρι το τέρμα. Κάπως έτσι. Δηλαδή πιστεύω ότι αυτό λείπει τώρα από εμάς. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα γιατί πολλές φορές μπορεί και να πω «δεν πειράζει... να το αφήσουμε λίγο». Με πιάνει μια παραίτηση. Και πιστεύω ότι αυτό είναι που λείπει. Οι σκληροτράχηλοι που λέγαμε.

Ερ: Όταν σε μια προπόνηση σε πιάνει αυτό που λες. Μια παραίτηση. Έρχεται το «διαβολάκι» στο αυτί και σου λέει «έλα τώρα.. σήμερα δεν το’χεις..σταμάτα». Πως το αντιμετωπίζεις;
Απ: Μου συμβαίνει συχνά αυτό. Το αντιμετωπίζω με μια θετική σκέψη κατευθείαν για να το αποβάλλω. Λέω στον εαυτό μου «πάμε», «πάμε για ατομικό ρεκόρ», «πάμε να τερματίσουμε». Ή σκέφτομαι κάτι που θα κάνω μετά με ικανοποίηση. Κάτι που θα πάω να φάω, να δω ένα φίλο, μια φίλη, κάτι χαρούμενο. Το ξεπερνάω έτσι.

Ερ: Για να σταματήσουμε λίγο εδώ γιατί μου έβγαλες τη γλώσσα… (γέλια)
Απ: Ναι

Ερ: Ποια είναι η αγαπημένη σου λιχουδιά;
Απ: Δεν είναι απαραίτητα γλυκό. Με τα γλυκά δεν τα έχω και τόσο πολύ καλά. Είναι πίτσα. Μου αρέσει πάρα πολύ! Και μακαρονάδα!

Ερ: Πόσα κιλά είσαι;
Απ: 51,1

Ερ: Κάτσε…πως το ξέρεις με τόση ακρίβεια; 51,1 κάποια στιγμή της ημέρας.. το πρωί ας πούμε..
Απ: 51,1 με ζύγισε ο προπονητής απόγευμα, πριν πάω για προπόνηση, πριν δύο εβδομάδες.

Ερ: Πως διατηρείσαι εκεί;
Απ: Εντάξει είναι και κληρονομικό. Πάντα ήμουν έτσι.

Ερ: Ε.. δεν τρως πίτσες και παραμένεις 51,1;
Απ: Όχι τρώω!

Ερ: Στο κυρίως μέρος της προετοιμασίας δηλαδή τρως και πίτσα;
Απ: Εννοείται! Όχι κάθε μέρα. Αλλά 3 φορές την εβδομάδα σίγουρα.

Ερ: Τι λες τώρα! Μία ολόκληρη πίτσα δηλαδή;
Απ: Θα πάρω μία με 8 κομμάτια και θα τη φάω εννοείται. Και ένα μπουκαλάκι αναψυκτικό.

Ερ: Πόσα χλμ είπαμε κάνεις την εβδομάδα;
Απ: Τώρα για τον ημιμαραθώνιο του Αμβούργου έφτασα σχεδόν στα χλμ της προετοιμασίας του μαραθωνίου. 160 με 170 την εβδομάδα. Για 3-4 εβδομάδες έτσι ήταν. Πιο πριν λίγο λιγότερα και μετά που έπεφτα λίγο για το φορμάρισμα.

Ερ: Κοπέλα έχεις;
Απ: Αυτή τη στιγμή κάτι σταθερό όχι.

Ερ: Θα σε ρώταγα αν γκρινιάζει..
Απ: Ναι. είναι ένας λόγος που δεν μπορώ τώρα να κάνω κάτι σταθερό. Αν δεν είναι δρομέας η κοπέλα δεν καταλαβαίνει. Είχα και ήταν από τους βασικούς λόγους που χωρίσαμε.

Ερ: Το τρέξιμο λοιπόν που σου έχει δώσει τόσες χαρές, που στερείσαι από τη σχέση σου.
Απ: Δεν ήταν αυτό ακριβώς. Αλλά ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Ερ: Ελεύθερος χρόνος. Λίγος φαντάζομαι. Δουλεύεις;
Απ: Τώρα όχι. Τώρα δεν δουλεύω. Πήγαινα τα καλοκαίρια και δούλευα αλλά τώρα με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δεν θα μπορέσω να πάω. Έχω αφοσιωθεί στον αθλητισμό αυτή την περίοδο.

Ερ: Έτσι πρέπει. Οι αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό κανονικά πρέπει να κάνουν μόνο αυτό.
Απ: Ναι. Και το αγαπάω πολύ!

Ερ: Στον ελεύθερο χρόνο σου λοιπόν τι σου αρέσει να κάνεις;
Απ: Να βλέπω καμιά ταινία, να ακούω μουσική..

Ερ: Σινεμά ή σπίτι;
Απ: Ανάλογα.

Ερ: Αγαπημένη ταινία;
Απ: Είναι πολλές. Αυτή που μου αρέσει είναι «Το μούτρο». Ο Τζέισον Στέιθαμ μου αρέσει πολύ.

Ερ: Αγαπημένη ομάδα έχεις;
Απ: Ολυμπιακός είμαι από μικρό παιδί. Φέτος δεν πήγαμε πολύ καλά αλλά δεν μας πειράζει. Δεν έχω παράπονο. Έχω δει πρωταθλήματα, κύπελλα. Και θα έρθουν και άλλα..

Ερ: Αγαπημένο χρώμα;
Απ: Το κόκκινο… (γέλια) Εννοείται. Και το μπλε βέβαια μου αρέσει.

Ερ: Θυμάσαι την πρώτη φορά που αγωνίστηκες σε διοργάνωση με το εθνόσημο;
Απ: Με το τζούντο έχει γίνει αυτό σε μικρή ηλικία. Με το τρέξιμο θα συμβεί πρώτη φορά τώρα στα 5 χρόνια που ασχολούμαι. Με το τζούντο τότε, ήμουν μικρός. Δεν ήταν τόσο έντονα τα συναισθήματα όπως είναι τώρα.

Ερ: Άρα έχεις κάνει στη ζωή σου τζούντο, ποδόσφαιρο και τώρα τρέξιμο...
Απ: Κι έχω κάνει και ποδήλατο σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Αλλά έκανα την ημέρα πάνω από 160 χλμ.

Ερ: Έχεις καπνίσει ποτέ στη ζωή σου;
Απ: Πάρα πολύ

Ερ: Αλήθεια;
Απ: 5 χρόνια που τρέχω, έχω κόψει και το κάπνισμα. Ήμουν κανονικός καπνιστής.

Ερ: Αν γυρνούσε πίσω ο χρόνος θα το άλλαζες αυτό; Μήπως θα έπαιρνες απόφαση να μην έχεις καπνίσει ποτέ στη ζωή σου;
Απ: Δεν θα άλλαζα κάτι. Πιστεύω ότι η ζωή τα φέρνει έτσι τα πράγματα που όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Δόξα το Θεό έχουν έρθει τελικά όλα τα πράγματα καλά. Έχω περάσει από πολλές φάσεις στη ζωή μου. Και δύσκολα και εύκολα. Και έχω φτάσει τώρα σε ένα σημείο που ξέρω τι θέλω. Αγαπώ αυτό που κάνω. Με βοηθάει ο Θεός πιστεύω. Και η οικογένειά μου.

Ερ: Δεν θα ήταν πιο εύκολο να πετύχεις τις επιδόσεις που ονειρεύεσαι αν δεν είχες καπνίσει ποτέ στη ζωή σου;
Απ: Καλά σίγουρα. Αλλά δεν βάζω τέτοια στο μυαλό μου. Δεν το σκέφτομαι έτσι. Δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία.

Ερ: Πάμε να τρέξουμε λίγο πάλι;
Απ: Πάμε! Ναι!

Ερ: Μετά το ζέσταμα συνήθως υπάρχουν και οι μέρες που κάνουμε διαλειμματικές προπονήσεις. Όταν μιλάμε για διαλειμματικές για έναν πρωταθλητή σαν εσένα, τι εννοούμε; Πόσα 1000άρια; Πόσα 400άρια;
Απ: Τα 400άρια είναι σίγουρα 20. Με 100 μέτρα τζόκινγκ για διάλειμμα που βγαίνει περίπου 40-45 δευτερόλεπτα. Τώρα όταν είναι «μαραθωνιακά» βγαίνουν στα 70’’-72’’ και για τον ημιμαραθώνιο τα πήγαινα κάτω από 70’’ όλα.

Ερ: Το πιο γρήγορο 1000άρι σου πόσο είναι;
Απ: Τα 1000άρια μου είναι 10 και τα κάνω στο 2:56 με 2:57 με 1:20 διάλλειμα.

Ερ: 2:56! Μάλιστα. Πιο κάτω από αυτό το τέμπο 2:49 με 2:51 τρέχει μαραθώνιο ο Έλιουντ Κιπτσόγκε.
Απ: Εγώ δεν μπορώ να πάω έτσι ένα 5άρι προς το παρόν.. Σίγουρα ο άνθρωπος έχει κάνει φοβερή δουλειά, κάνει πάρα πολύ καλή προπόνηση. Είναι και τα χαρίσματα.

Ερ: Είναι θέμα ταλέντου ή θέμα προπόνησης; Ή και τα δύο;
Απ: Και τα δύο μαζί πιστεύω. Είναι συνδυασμός. Είναι και το γκρουπ που έχει. Είναι και οι συνθήκες. Και τα υψόμετρα που τρέχει. Όλα μαζί.

Ερ: Υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι τέτοιες επιδόσεις, κάτω από 2:05…2:06, είναι ύποπτες.
Απ: Κοίτα κι εγώ το σκεφτεί αυτό. Και το έχω σκεφτεί και για ανθρώπους που κάνουν και πιο άσχημες επιδόσεις. Όπως και για μένα ίσως να έχει σκεφτεί κάποιος οτιδήποτε..

Ερ: Περνάνε αντι ντόπινγκ κοντρόλ
Απ: Σίγουρα

Ερ: Εσύ μετά το Αμβούργο δεν πέρασες;
Απ: Ναι βέβαια. Αμέσως.

Ερ: Τελειώνει κάθε κουβέντα λοιπόν.
Απ: Ετσι. Επίσης αυτοί άνθρωποι έχουν άλλη υποστήριξη. Είναι από πάνω τους γιατροί όλη την ώρα.

Ερ: Υπάρχει κι άλλη μεγάλη διαφορά. Δεν ξέρω αν έχεις υπόψη σου πως αναδεικνύονται και ξεχωρίζουν πχ οι κενυάτες δρομείς. Ζουν μέσα στη φτώχεια. Χωρίς τα βασικά. Χωρίς τροφή, νερό, ρούχα πολλές φορές. Από τους χιλιάδες που κυνηγούν το όνειρο της διάκρισης στον αθλητισμό, λίγοι το καταφέρνουν.
Απ: Ίσως αυτό τους δίνει και δύναμη. Κι εγώ στη θέση τους θα προσπαθούσα να γίνω όσο καλύτερος μπορώ για να ζήσω. Έτσι το κάνουν. Για να ζήσουν. Έχουν τέτοια κίνητρα. Το παιδί τους. Την οικογένειά τους. Πιστεύω ότι αυτό τους δίνει δύναμη.

Ερ: Όσοι έχουν πετύχει πάντως, βγάζουν πάρα πολλά χρήματα. Έχεις φανταστεί τον εαυτό σου να φτάνει σε ένα τέτοιο σημείο που τα προς το ζην να βγαίνουν μόνο από το τρέξιμο;
Απ: Αυτό δεν το έχω σκεφτεί. Και πιστεύω είναι δύσκολο να γίνει. Γιατί κι εγώ κάποια στιγμή σκέφτομαι την οικογένεια, σκέφτομαι να μείνω μόνος μου, σε δικό μου σπίτι. Είναι δύσκολο έως αδύνατο να το κάνω μόνο από το τρέξιμο αυτό. Έχω σκεφτεί όμως ότι μπορεί να φτάσω σε ένα επίπεδο, να κάνω κάποια ρεκόρ που μπορώ σε λογικά πλαίσια. Αλλά μέχρι εκεί. Μου αρέσει. Θέλω να ασχοληθώ δηλαδή και με προπονητική κάποια στιγμή. Ήδη το έχω ψιλοαρχίσει με κάποια παιδιά. Και με την εταιρεία την Terranova που έχουμε κάνει ένα "running" και τη Ράνια (σ.σ. Ρεμπούλη). Θα δούμε όπως έρθουνε. Το έχω στην άκρη του μυαλού μου αλλά όχι να έχω μόνο από το τρέξιμο τα έσοδά μου.

Ερ: Που προπονείσαι;
Απ: Στον Πανελλήνιο κυρίως τις διαλειμματικές. Και τα μεγάλα τα κάνω είτε στον Εθνικό Κήπο, ή στο πάρκο «Τρίτση», ή τα κάνω στην παραλιακή, στον Άγιο Κοσμά, πέρα δώθε στην παραλία. Εκεί έκανα τα τελευταία μου flat πριν το Αμβούργο.

Ερ: Τώρα λοιπόν ξεκινάει το βασικό κομμάτι της προετοιμασίας του για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Βερολίνο. Θα ζεστάνει ο καιρός αρκετά. Τώρα η ώρα είναι 09.30 και ήδη ζεσταινόμαστε. Τις πρωϊνές προπονήσεις τι ώρα θα τις κάνεις;
Απ: Θα σηκώνομαι 06.00 με 07.00 να τρώω κάτι. Και περίπου στις 08.00-08.30 θα έχω ξεκινήσει. Το περισσότερο που θα κάνω θα είναι ένα 10άρι και έτσι θα βγαίνει σε 40-45 λεπτά.. Τα long φυσικά θα τα ξεκινώ στις 06.00.

Ερ: Τα τζελάκια λες βοηθάνε ή όχι;
Απ: Στο μαραθώνιο της Αθήνας είχα μαζί μου ένα τζελάκι και είχα αφήσει και στη διαδρομή. Είχα κάνει από τις προηγούμενες ημέρες την ενυδάτωση και την υδατανθράκωσή μου. Στη διαδρομή δεν χρειάστηκα απολύτως τίποτα. Πιστεύω ότι αν το χρειαστείς, πρέπει να το έχεις μαζί σου. Δηλαδή να το πάρεις καταναγκαστικά χωρίς να το χρειάζεσαι δεν θα το πρότεινα. Από τη δική μου εμπειρία. Ο κάθε οργανισμός βέβαια είναι διαφορετικός.

Ερ: Έχεις σκεφτεί ποτέ να τρέξεις έναν αγώνα οποιασδήποτε απόστασης ξυπόλητος;
Απ: Όχι. Δεν το έχω σκεφτεί αυτό. Και βλέπω και πολλούς που το κάνουν και πονάνε το πόδια μου.

Ερ: Μετά τον ημιμαραθώνιο στο Αμβούργο, την επόμενη ημέρα έκανες προπόνηση;
Απ: Την επόμενη όχι, γιατί ξενυχτήσαμε. Έπρεπε να ξυπνήσουμε στις 04.00 το πρωί για να πάμε στο αεροδρόμιο, κοιμηθήκαμε αναγκαστικά 2 ώρες..

Ερ: Οκ. Στην Αθήνα που ήρθες 3ος Πανελληνιονίκης. Την επόμενη ημέρα του Μαραθωνίου προπονήθηκες ή είχες ρεπό;
Απ: Όχι. Είχα ρεπό 4 ημέρες. Ξεκουράστηκα μετά τον μαραθώνιο. Μετά τον ημιμαραθώνιο όμως αν είχα τη δυνατότητα, θα έτρεχα την επόμενη ημέρα ένα χαλάρωμα.

Ερ: Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή για σένα στο τρέξιμο; Η 3η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην αυθεντική διαδρομή ή η 1η θέση στον ημιμαραθώνιο στο Αμβούργο;
Απ: Η 1η θέση στο Αμβούργο παράλληλα με την επίτευξη του ορίου. Γιατί ήταν τρία σε ένα. Ήταν ατομικό ρεκόρ, ήταν 1η θέση και ήταν και όριο για το Πανευρωπαϊκό.

Ερ: Εκεί τι στόχο έχεις;
Απ: Σίγουρα να το χαρώ. Να τερματίσω υγιής. Και ένα ατομικό ρεκόρ

Ερ: Κάτσε γιατί μου έβγαλες τη γλώσσα με το ρυθμό που τρέχουμε! (γέλια).. Για συνέχισε τι έλεγες;
Απ: Σε ένα ατομικό ρεκόρ σίγουρα στοχεύω. Μια καλή εμφάνιση.

Ερ: Το ατομικό το έχεις στην Αθήνα;
Απ: Ναι. 2:28:57. Έχω τρέξει 5 φορές κλασική. Και τώρα στο Βερολίνο. Από την πιο δύσκολη διαδρομή, στην πιο εύκολη.

Ερ: Μετά το Βερολίνο;
Απ: Έχουμε το παγκόσμιο νομίζω του χρόνο.

Ερ: Και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκυο.
Απ: Ναι. Σίγουρα τα σκέφτομαι αυτά. Να είμαι υγιής και τίποτα άλλο. Αυτό θέλω και θα τα κυνηγήσω.

Ερ: Έχεις κάνει φίλους στον αθλητισμό; Ρωτάω γιατί υποψιάζομαι ότι υπάρχει και αρκετή ίντριγκα και ανταγωνισμός μεταξύ σας.
Απ: Σίγουρα. Αλλά εγώ δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Είμαι φιλικός θεωρώ. Χαλαρός. Δεν τα βλέπω έτσι τα πράγματα. Έχω κάνει φίλους από το τρέξιμο. Τα παιδιά στο γκρουπ μου που είμαστε κοντά, με τις προπονήσεις μας και τις βολτούλες μας. Κυρίως μπορώ να σου πω, ότι οι φίλοι μου που συναναστρέφομαι καθημερινά είναι από το τρέξιμο.

Ερ: Πέρα από τον προπονητή σου, τον Σταύρο Καρρέ, υπάρχει κάποιος άλλος άνθρωπος που θα ήθελες να του πεις δημόσια ένα ευχαριστώ;
Απ: Ναι, εννοείται. Είναι και αθλητής που τρέχει ακόμα. Ο Χριστόφορος ο Μερούσης. Είναι πάρα πολύ καλός μου φίλος. Συναθλητής μου. Με έχει βοηθήσει. Μου έχει μιλήσει. Είναι άνθρωπος που θαυμάζω! Είναι ένας πετυχημένος αθλητής. Έχει κάνει τα πάντα πιστεύω και θεωρώ ότι έχει κι άλλο να δώσει ακόμα!

Ερ: Άρα από τους Έλληνες δρομείς που έχουμε δει σε υψηλό επίπεδο, ο Χριστόφορος είναι το πρότυπό του ή υπάρχει και κάποιος άλλος;
Απ: Σίγουρα πρότυπό μου ο Χριστόφορος από τα παιδιά που έχω τρέξει μαζί και έχω και επαφή. Από αυτούς που ξέρω από παλαιότερες γενιές είναι ο Πολιάς, ο Χαραμής, ο Ανδριόπουλος, ο Παπαχρήστος, όλοι αυτοί οι εξαιρετικοί!

Ερ: Ένας και ένας! Από το εξωτερικό ποιον ξεχωρίζεις;
Απ: Ο Μο Φάρα! Πρώτα ο Θεός θα τρέξουμε και μαζί στον μαραθώνιο στον Πανευρωπαϊκό! Βέβαια θα τον δω μόνο στην εκκίνηση..! (γέλια)
Άλλοι που θαυμάζω είναι ο Μπέκελε, ο Κιπτσόγκε και από 1500άρηδες ο Ελ Γκερούζ.

Ερ: Σε αρκετούς αγώνες τελευταία είδαμε εκπλήξεις. Δεν κέρδισαν ως συνήθως Κενυάτες ή Αιθίοπες. Πιστεύεις ότι μπορεί να έχει συνέχεια αυτό;
Απ: Ναι βέβαια. Αλλά να σου πω την αλήθεια δεν πιστεύω ότι μπορεί μη Αφρικανός να κάνει επίδοση στο 2:02, 2:03 αλλά από 2:05 και πάνω..

Ερ: Γιατί το πιστεύεις αυτό;
Απ: Είναι πιστεύω θέμα σωματικών ικανοτήτων. Πχ οι Κενυάτες είναι μερικοί πιο κοντοί από μένα και πιο λεπτοί. Και λέω πόσο πια.

Ερ: Λοιπόν είπες ότι θα σταθείς στην εκκίνηση στο Βερολίνο με τον Μο Φάρα. Και μετά λογικό θα τον χάσεις..
Απ: Ε ναι. Κατευθείαν. Θα τον δω μόνο στην εκκίνηση.

Ερ: Να το δοκιμάσουμε ανάποδα; Να κάτσουμε στην εκκίνηση για ένα 100άρι;
Απ: Ναι!

Ερ: Και να σε χάσω; (γελια)
Απ: Δεν θα με χάσεις. Θα είμαι λίγο πιο μπροστά.

Ερ: Είσαι ευγενικός και μεγαλόκαρδος! (γέλια) Να σου πω τι θα συμβούλευες τους αθλούμενους δρομείς σαν κι εμένα που ξαφνικά ξεκίνησαν να τρέχουν μετά τα 30, τα 40 ή τα 50;
Απ: Το τρέξιμο και ο μαραθώνιος είναι κάτι δύσκολο και θέλει θέληση. Δεν είναι απλό πράγμα. Κι εγώ πριν τρέξω το υποτιμούσα. Ήμουν ποδοσφαιριστής και έλεγα «τι κάνουν..τρέχουν». Είναι πολύ δύσκολο και πολύ καλό το τρέξιμο όμως. Μπράβο σε όσους ξεκινούν μια προετοιμασία και κάνουν όλο αυτό το ταξίδι και τελικά φτάνουν στην εκκίνηση και μετά στον τερματισμό! Αυτό που θα συμβούλευα είναι να τσεκάρονται τακτικά. Να κάνουν εξετάσεις, να τρώνε σωστά, εννοείται μακριά από αναβολικά. Δεν έχει νόημα. Όλα αυτά τα εξωγενή καταστρέφουν την υγεία.

Ερ: Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το τρέξιμο από μόνο του κάνει κακό στην υγεία. Τι τους απαντάμε;
Απ: Δεν ισχύει αυτό. Όχι. Άκυρο. Χ. Μόνο κάποιος που είναι τραυματίας και επιμένει να προπονείται κάνει κακό στον εαυτό του. Ή αν είναι άρρωστος, έχει ένα πρόβλημα υγείας, και εξακολουθεί και τρέχει. Μόνο τότε. Το τρέξιμο προσθέτει χρόνια ζωής. Είναι η καλύτερη γυμναστική.

Ερ: Να κλείσουμε με δυο 100άρια και μια υπόσχεση ότι θα ξανατρέξουμε! Πάμε;
Απ: Φύγαμε!