Μίλτος Μητσιάς: «Ο τερματισμός στο Καλλιμάρμαρο πρέπει να είναι σαν να τερματίζεις στον Όλυμπο!»

Ο μαραθώνιος είναι η τελευταία «κατάκτησή» του σε μια σειρά από πολλές που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Και μάλιστα, ενώ θα μπορούσε να ξεχωρίζει βασιζόμενος μόνο στο «βαρύ» επώνυμό του, διάλεξε το δύσκολο δρόμο κάνοντας παντού πρωταθλητισμό.

Στο σχολείο ένας ιδιαίτερος μαθητής, στο πανεπιστήμιο εξαιρετικός φοιτητής και στον επαγγελματικό στίβο είναι ένας από τους κορυφαίους οδοντίατρους σε όλο τον κόσμο. Όσο για τον αθλητικό στίβο, οι επιδόσεις του ήδη στις μεγάλες αποστάσεις δείχνουν ότι και τρέχοντας ξεχωρίζει. Ο λόγος για τον αθλούμενο μαραθωνοδρόμο Μίλτιάδη Μητσιά που μπορεί μέχρι πρότινος να αγαπούσε το τένις αλλά από την ώρα που έβαλε δρομικά παπούτσια δεν τα βγάζει με τίποτα!

«Η Μαρία η σύζυγός μου με έβαλε στο κλίμα του Μαραθωνίου. Και μετά και η άλλη Μαρία, η προπονήτριά μου Μαρία Πολύζου. Είναι οι δύο Μαρίες της καθημερινής μου ζωής και είναι και οι δύο υπέροχες! Τη Μαρία Πολύζου την έμαθα από τη σύζυγό μου η οποία επίσης ξεκίνησε ξαφνικά το τρέξιμο και άρχισα μετά κι εγώ να βλέπω ότι σαν άθλημα μου πάει.

Ίσως μου πάει πιο πολύ από όλα τα άλλα.. Μου έδωσε έμπνευση, ηρεμία και χωρίς να καταλάβω πώς γίνεται με κάνει χαρούμενο και πλέον το έχω σε προτεραιότητα»

-Πριν από μερικές εβδομάδες τερμάτισε στον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης προσθέτοντας δίπλα στο μετάλλιο που πήρε στο Βερολίνο και αυτό του μαραθωνίου της πόλης όπου γεννήθηκε το δρομικό κίνημα. Με επίδοση 3:50 έδειξε πως όταν κανείς θέλει κάτι πολύ θα το πετύχει, δεδομένου ότι μιλάμε ταυτόχρονα για έναν σπουδαίο οδοντίατρο παγκοσμίως..

«Εγώ απλώς κάνω όσο καλύτερα μπορώ τη δουλειά μου και πιστεύω ότι όσα πετυχαίνουμε είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Στην κλινική μου έχω την τύχη να συνεργάζομαι με σπουδαίους επιστήμονες, νέα παιδιά γεμάτα ταλέντο στην οδοντιατρική! Έχουμε αναπτύξει και μία νέα χειρουργική τεχνική με το συνάδελφό μου κ. Σιόρμπα, που την ανακάλυψε, στην οποία έχουμε μακροβιότερη μελέτη αλλά και κλινικά δεδομένα στον κόσμο αυτή τη στιγμή.

Πριν δύο μέρες μάλιστα την πρώτη τρισδιάστατη ογκομετρική μελέτη, την πρόβαλε ένα από τα καλύτερα ιατρικά περιοδικά του πλανήτη και είναι πολύ σημαντικό να βγαίνουν μελέτες από ένα ελληνικό γκρουπ. Καταλαβαίνετε πως είναι δύσκολο να παράγεις ερευνητικό έργο ενώ κάνεις καθημερινή κλινική πράξη..»

-Όντως είναι δύσκολο και φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι κάθε τρεις και λίγο είναι με μια βαλίτσα στο χέρι προκειμένου να ταξιδέψει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης ώστε να μιλήσει στα κορυφαία συνέδρια οδοντιατρικής.. Στις αποσκευές του πάντως υπάρχει πάντα η φανέλα, το σορτσάκι και τα παπούτσια της προπόνησης..

«Η ζωή μου είναι καθημερινή οδοντιατρική πράξη από 8 έως 12 ώρες και προπονούμαι νωρίς το πρωί 3 φορές την εβδομάδα. Δυστυχώς δεν μπορώ περισσότερες και αυτό είναι που με δυσκολεύει περισσότερο. Γιατί νομίζω ότι από εδώ και πέρα το να κατέβει κανείς κάτω από το 3:50 είναι κάτι που απαιτεί άλλη προετοιμασία».

-Διαλέγει μονίμως τον δύσκολο δρόμο αλλά τα καταφέρνει. Και να φανταστείτε ότι θα μπορούσε να τα είχε ίσως όλα στρωμένα και εύκολα επιλέγοντας απλώς να γίνει τραγουδιστής όπως άλλοι γόνοι κορυφαίων καλλιτεχνών γιατί, αν δεν το καταλάβατε τόση ώρα, μιλάμε για τον γιο του σπουδαίου Μανώλη Μητσιά..

«Από τη μία είναι αρχικά ένας εύκολος δρόμος για τους γόνους πετυχημένων καλλιτεχνών να κάνουν κάτι ίδιο με τον πατέρα ή τη μητέρα. Στην πορεία όμως, αν δεν είσαι καλός, δεν πρόκειται να ανταμειφθείς. Και υπάρχει και κατά κάποιο τρόπο και μια αδικία. Ένα παιδί για να μπορέσει σε εισαγωγικά να «ξεπεράσει» τον γονιό θα πρέπει να είναι δυο φορές καλύτερο.

Αυτό είναι πρακτικά σχεδόν αδύνατο.. Πόσο μάλλον όταν έχεις να κάνεις με ένα γονιό όπως ο Μανώλης ο οποίος για μένα είναι από τους μεγαλύτερους Έλληνες τραγουδιστές όλων των εποχών. Είναι από τους πιο ολοκληρωμένους καλλιτεχνικά, δεν έχει τρύπες στο βιογραφικό του και ακόμα και τώρα, στην ηλικία του, μπορεί και τραγουδάει καλύτερα από ποτέ! Αυτό δείχνει και το μεγάλο ταλέντο του!».

-Αντιλήφθηκα ότι ποτέ δεν τον έχω ακούσει να τραγουδάει παρότι είμαστε καλοί φίλοι πολύ καιρό..

«Και ούτε θα με ακούσεις. Δεν έχω καλή φωνή. Ή για να είμαι δίκαιος, έχω καλή χροιά. Θα μπορούσα να κάνω πολύ καλά ραδιόφωνο ή να γίνω ηθοποιός αλλά η καλή χροιά με την τοποθέτηση της φωνής πάνω σε μουσική νότα δεν έχει καμία σχέση. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα ποτέ να ήμουν καλός τραγουδιστής»

-Ο πατέρας του πάντως, αν και λάτρης του ποδοσφαίρου, άρχισε να παρακολουθεί περισσότερο στίβο και μαραθώνιους..

«Με το τρέξιμο δεν είχε ασχοληθεί ποτέ του και τώρα μέσα από εμάς έχει αρχίσει να το γνωρίζει. Μάλιστα πέρσι τραγούδησε στο Gala της AIMS και του ΣΕΓΑΣ και το χάρηκε πολύ! Χαίρεται που κάνουμε κάτι διαφορετικό, κάτι τόσο αγνό όπως ο κλασικός αθλητισμός που είναι σαν τη κλασική μουσική. Δεν επιδέχεται κριτικής. Είναι το απόλυτο!»

-Η ζωή του Μίλτου είναι προφανώς γεμάτη μουσική. Μεγάλωσε μέσα στη μουσική και δηλώνει ότι στα γούστα του δεν υπάρχουν σύνορα στις μελωδίες. Ωστόσο τρέχοντας πια δεν βάζει ακουστικά..

«Στην αρχή ξεκίνησα να τρέχω ακούγοντας μουσική. Μετά σταμάτησα διότι έχω καταφέρει να συγκεντρώνομαι. Στην περιοχή που προπονούμαι υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα και αυτό κάνει επικίνδυνο το τρέξιμο. Έτσι έχω αποφασίσει να μην τρέχω με ακουστικά παρότι μου αρέσει πολύ».

-Τρέχει χωρίς μουσική αλλά με όλα τα γκάζια μέσα. Αγαπημένη του προπόνηση τα tempo runs. Με τέτοιες προπονήσεις ετοιμάστηκε και για τον αγώνα του στη Νέα Υόρκη που την αισθάνεται ως δεύτερη πόλη τους καθώς εκεί έζησε αρκετά χρόνια ως φοιτητής. Ε.. ήρθε και η ήμερα που την είδε διαφορετικά, τρέχοντας στον Μαραθώνιο..

«Η ποσότητα του κόσμου είναι εκκωφαντική. Το boost που έχεις από την κερκίδα είναι μοναδικό. Με είχαν προετοιμάσει ότι το Μανχάταν θα είναι πιο ανεβαστικό από το Μπρούκλιν. Στη δική μας ημέρα το Μπρούκλιν ήταν κορυφαίο, ήταν φανταστικό, μας πήγαινε μόνο του, τρένο!

Στο Μανχάταν ο κόσμος είναι κυρίως από τη μία πλευρά ενώ στο Μπρούκλιν είναι εκατέρωθεν. Επίσης μετά το 34ο χλμ υπάρχει ανηφόρα. Η πλάκα είναι ότι 5 χρόνια που ήμουν στην Αμερική δεν είχα πάει καθόλου από τη γειτονιά, δεν ήθελα να πάω από το Μπρονξ, φοβόμουνα.. Και έτσι δεν ήξερα εκεί την περιοχή ενώ τους άλλους δρόμους τους ξέρω απέξω.

Ο τερματισμός στο Central Park αδικεί τον αγώνα, έτσι όπως τον έχουν φτιάξει. Θα έπρεπε να έχει περισσότερο κόσμο. Όπως πχ στο Βερολίνο που ο τερματισμός είναι highlight. Φυσικά κορυφαίο highlight είναι ο τερματισμός στην αυθεντική διαδρομή. Νομίζω ότι ο τερματισμός στο Καλλιμάρμαρο θα είναι σαν να τερματίζεις στον Όλυμπο!»

-Ο Μαραθώνιος της Αθήνας θα είναι ο 7ος στη σειρά που έχει προγραμματίσει αφού ολοκληρώσει τους 6 Major Marathons.

«Γιατί ξέρω ότι είναι ο πιο απαιτητικός που υπάρχει και θέλω να είμαι στην καλύτερη κατάστασή μου. Αυτή τη στιγμή είμαι μακριά από το μάξιμουμ των δυνατοτήτων μου. Νομίζω είναι κορυφαία στιγμή των μαραθωνοδρόμων να τρέξουν στον κλαστικό, στον original, στον απόλυτο μαραθώνιο. Κάπως έτσι το έχω φανταστεί».

-Δεν έχει τρέξει στην Αθήνα αλλά έχει βρεθεί στο Καλλιμάρμαρο ουκ ολίγες φορές όπως φέτος που περίμενε με τα παιδιά του τη σύζυγό του που αγωνίστηκε συνοδεύοντας ένα νέο παιδί σε αμαξίδιο!

«Αυτό δείχνει την τεράστια, ατέλειωτη, αγάπη που έχει συνολικά για το τρέξιμο. Είναι πολύ όμορφο, πολύ γενναιόδωρο αυτό που έκανε. Μας δίδαξε ανθρωπισμό. Εύχομαι να μπορέσω να το κάνω κι εγώ μια μέρα».

-Άμεσα πάντως, την προσεχή άνοιξη, θα αγωνιστεί στο Λονδίνο και μάλιστα για πρώτη φορά θα σταθεί στην ίδια εκκίνηση ενός μαραθωνίου δρόμου με τη σύζυγό του!

«Θα ήθελα να κάνω ατομικό ρεκόρ. Η μεγάλη μου χαρά είναι ότι αυτή τη φορά θα τρέξω μαζί με τη σύζυγο η οποία προκρίθηκε στο πρωτάθλημα των 6 major marathons! Και θα είναι μεγάλη μου χαρά γιατί εκείνη είναι σε τόσο καλή κατάσταση και θα μπορέσουμε να κάνουμε μια πολύ ωραία κούρσα μαζί! Έτσι τουλάχιστον το έχω φανταστεί.. Ο κύριος λόγος που έφυγα από το τένις ήταν για το χέρι μου λόγω οδοντιατρικής.

Είχα καποιές ενοχλήσεις.Από την άλλη πλευρά διότι έβλεπα τη μεγάλη αγάπη που έχει η Μαρία στο άθλημα και, επειδή ο κοινός μας χρόνος είναι λίγος, είπα ότι θα κάνουμε κάτι μαζί. Γιατί εγώ τις μιλούσα για τον Φέντερερ και εκείνη για τον Κιπτσόγκε. Τώρα ακόμα και φυσικοθεραπεία που κάνουμε μαζί με το «μάγο» Προκόπη Διαμάντη, είναι κοινός χρόνος..»

-Του ζήτησα να μου μιλήσει και για την άλλη Μαρία, την προπονήτριά του Μαρία Πολύζου

«Είναι πηγή έμπνευσης και θετικής ενέργειας. Είναι ο άνθρωπος που είσαι down και σε ανεβάζει με ένα μοναδικό τρόπο. Είμαι χαρούμενος και τυχερός που την έχω και πλέον είναι φίλη μου. Η προσωπική της ζωή είναι πεδίο μόρφωσης γιατί μέσα από αντίξοες συνθήκες που έχει περάσει, δείχνει σε όλους μας τι σημαίνει να είσαι αποφασισμένος να βγεις νικητής.

Το Nothing is impossible που έχουμε στην ομάδα δεν είναι εμπορικό σήμα ή σλόγκαν. Έχει πραγματικό νόημα και αυτό είναι η Μαρία Πολύζου και ο Μαραθώνιος γενικά!»

-Αποφασίσαμε να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη τρέχοντας στέλνοντας ένα δυνατό μήνυμα στην κορυφαία Ελληνίδα μαραθωνοδρόμο.

«Μαρία, στον πιο δύσκολο μαραθώνιο που ‘τρέχεις’ αυτή την περίοδο θα βγεις νικήτρια με το μεγαλύτερο ρεκόρ! Σε αγαπάμε!»