Μαραθώνιος: Οι πιο τρελές ιστορίες με τους πιο ιδιαίτερους πρωταγωνιστές!

Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος επιστρέφει. Μετά από απουσία ενός χρόνου, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, το πρωί της Κυριακής (14/11, 09:00) θα δοθεί ξανά η εκκίνηση στην ιστορική αφετηρία του Μαραθώνα για τον 38ο Aγώνα.

Μία διαδρομή 42.195 μέτρων και ένας αγώνας γεμάτη Ιστορία, «δημιουργώντας» με τη σειρά του με ιστορίες τους... άλλους Μαραθώνιους αγώνες, οι οποίοι «φιλοξενούνται» είτε σε πόλεις, είτε αποτελούν μέρος των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ιστορίες, άγνωστες, παράξενες, όμορφες, μοναδικές. Μία από αυτές, ξεχωριστή, και ο Μαραθώνιος των Ολυμπιακών Αγώνων στο Σεντ Λούις το 1904, οι τρίτοι στη σύγχρονη εποχή μετά εκείνους στην Αθήνα το 1896 και το 1900 στο Παρίσι, όπου συνέβησαν σχεδόν απίστευτα πράγματα.

Σε μία διαδρομή, που εκτείνονταν σε επτά λόφους, με 32 βαθμούς Κελσίου και μόλις ένα παγούρι νερό για τους 32 αθλητές της εκκίνησης, εκ των οποίων μόνο 13 κατάφεραν να τερματίσουν σε ένα αγώνα που πραγματοποιήθηκε απόγευμα, στις 30 Αυγούστου.

Αρκετοί οι πρωταγωνιστές, όπως τους παρουσίασε η ισπανική εφημερίδα «As», ο καθένας περισσότερο γραφικός από τον άλλον.

Για παράδειγμα ο Κουβανός ταχυδρόμος Φελίξ Καρβαχάλ, που έφτασε στον αγώνα, έχοντας χάσει όλα του τα χρήματα μέσα σε μία βάρκα, στο ταξίδι από την Αβάνα στο Σεντ Λούις. Έφερε το Σοτομαγιόρ ως δεύτερο επίθετο, εμφανίστηκε στη γραμμή εκκίνησης με πολιτικά παπούτσια, μακρύ παντελόνι, μακρυμάνικο πουκάμισο και ένα μπερέ.

Ο Αμερικανός πρωταθλητής του δίσκου Μάρτιν Σέρινταν, τον βοήθησε να κόψει το παντελόνι μέχρι τα γόνατα. Κατά την διάρκεια του αγώνα σταμάτησε αρκετές φορές να μιλήσει με θεατές. Ένας κριτής του έδωσε δύο ροδάκινα και ένα πράσινο μήλο. Αυτός τα έφαγε όλα... και είχε επώδυνες κράμπες στο στομάχι.

Κι όμως τερμάτισε τέταρτος, και εξακολουθεί να είναι ο κορυφαίος Κουβανός στην Ιστορία του Μαραθωνίου των Ολυμπιακών Αγώνων

Λεν Ταουνιάνε και Γιαν Μασιάνι, οι πρώτοι μαύροι Αφρικανοί που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ανέπτυσσαν ταχύτητα με επιτυχία... μέχρι που ο πρώτος δέχθηκε επίθεση από δύο γιγαντιαία και άγρια σκυλιά. Ο Λεν τερμάτισε ένατος, ξεφεύγοντας από τα δύο σκυλιά, και ο Γιαμασάνι δωδέκατος.

Ο Αμερικανός Φρεντ Λορτζ, απατεώνας όπως αποδείχθηκε, εκ των υστέρων... Έφτασε πρώτος στο στάδιο, χαιρετίστηκε ως ήρωας, και φωτογραφήθηκε με την Αλίκη Ρούσβελτ, κόρη του Προέδρου των ΗΠΑ. Όμως αμέσως ανακαλύφθηκε ότι, ανάμεσα στο 9ο και 20ο μίλι, είχε κάνει την διαδρομή με... αυτοκίνητο. Αποκλείστηκε με τιμωρία, αλλά στη συνέχεια του δόθηκε χάρη και κέρδισε το Μαραθώνιο της Βοστόνης το επόμενο έτος.

Αλλά φυσικά, πρώτος και καλύτερος ο Βόρειο-Αμερικανός Τόμας Χικς, που η νίκη του κόστισε σχεδόν τη ζωή του. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, το επάγγελμά του ήταν κλόουν, σύμφωνα με άλλες εργαζόταν σε ένα εργοστάσιο με ορείχαλκο.

Γεννημένος στην Αγγλία αλλά με αμερικανική υπηκοότητα, είχε δίπλα του συνοδεία φίλων που ήταν ανεβασμένοι σε ένα αυτοκίνητο. Όταν τον είδαν να κουράζεται του χορήγησαν χάπια με στρυχνίνη, ένα διεγερτικό, το ντόπινγκ της εποχής, όπου δεν υπήρχαν έλεγχοι.

Μετά του έδωσαν ωμά αυγά. Στη συνέχεια, περισσότερη στρυχνίνη, με συνοδεία κονιάκ. Νερό από το ψυγείο του αυτοκινήτου και πάλι περισσότερη στρυχνίνη. Όταν έφτασε στον τερματισμό έπεσε σε κώμα. Όταν συνήλθε, είπε: «Είναι πιο δύσκολο να κερδίσεις έναν αγώνα δρόμου παρά να γίνεις πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών».

Μετάλλια, εκτός από τον Χικς (3:28:53) πήραν, ο Γάλλος Άλμπερτ Κόρι (3:34:52), και ο Αμερικανός Άρθουρ Νιούτον (3:47:33), ο οποίος ήταν πέμπτος το 1900 στο Παρίσι.