Κεφαλιά και γκολ στη μίρλα

Βαριέμαι να συγκεντρώσω τα σχόλια γκρίνιας και μίρλας στην είδηση της επιστροφής του Χασάν στον Ολυμπιακό. Σίγουρα υπάρχουν και κάτω από δικά μου ποστ, όπως εκείνο που... τόλμησα να του πω "welcome back" όταν ανακοινώθηκε πριν λίγες ημέρες.

Είναι οι ίδιοι που γκρίνιαζαν το 2009 όταν "γεννήθηκα" κάτω από άλλες μου αναρτήσεις. Όλοι φταίνε. Κόκκαλης, παίκτες, προπονητής. Οι ίδιοι τα... έχωναν στον Βαλβέρδε όταν έβαζα την 11άδα στην Τούμπα. Πού πάμε με Μαρκάνο; 0-2 στο 10'.

Πάντα αυτή η κατηγορία ανθρώπων που καταθέτουν αιώνια μίρλα, όχι για ό,τι συμβαίνει μόνο στον Ολυμπιακό αλλά σε κάθε τι στη ζωή τους. Από πολιτική μέχρι κινηματογράφο, από μουσική μέχρι φαγητό. Στα πάντα. Γκρίνια και ξερολίαση.

Και το μαγικό είναι πώς πάντα βγαίνουν "κερδισμένοι". Αν έχανε την κεφαλιά ο Χασάν, δικαιωμένοι γιατί είναι χασογκόλης. Το έβαλε, πανηγυρίζουν γιατί η ομάδα τους κέρδισε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι στο 91'. Μονά-ζυγά δικά τους.

Χασάν λοιπόν. Με 15 γκολ σε 32 ματς πέρσι. Αγαπημένος του προπονητή. Ήρθε για τον πάγκο, πίσω από τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος. Ήρθε να βοηθήσει σε ματς όπως το χθεσινό. Ήρθε χωρίς να γκρινιάζει γιατί δεν παίζει. Ήρθε γιατί γούσταρε να έρθει.

Ιανουάριος! Ποιος θα ερχόταν στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο για τον παραπάνω ρόλο; Μπορώντας άμεσα να βοηθήσει γιατί ξέρει την ομάδα και το πρωτάθλημα; Να έπαιρνε λαχείο ο Μαρτίνς; Η' θα ερχόταν ο... Πρίγιοβιτς για να κάθεται στον πάγκο;

Ο Χασάν δεν είναι τοπ-γκαν. Ναι, χάνει γκολ που δεν χάνονται. Αλλά και βάζει κρίσιμα τέρματα. Και ήρθε για συγκεκριμένα πράγματα από αυτά που θέλει ο Μαρτίνς, που με τα καλά του και τα στραβά του είναι ένας κανονικός ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ.

Αφήστε για λίγο λοιπόν την μίρλα. Ο Φλεβάρης είναι εδώ με τα πολύ κρίσιμα ματς. Και δυστυχώς χωρίς τον Σουντανί. Περαστικά!