Θα πεθάνουν με τον δικό τους τρόπο

Το Βελιγράδι συνεχίζει να βρίσκεται πολύ μακριά. Τα προβλήματα του Ολυμπιακού παραμένουν, το πλεονέκτημα έδρας πέταξε νωρίς, η Ζαλγκίρις δεν είναι η περσινή Εφές, η έδρα της μαζεύει τον περισσότερο κόσμο στην Ευρωλίγκα. Ωστόσο η ομάδα με τα ερυθρόλευκα που εμφανίστηκε χθες στο ΣΕΦ, θα πάει στο Κάουνας για να πεθάνει με τον δικό της τρόπο. Και αν έρθει το διπλό, κακό του κεφαλιού του Σάρας.

Αυτό που έκανε ο Παπανικολάου, αυτό που έκανε ο Μπόγρης δύσκολα το συναντάς πλέον στον επαγγελματικό αθλητισμό. Ο πρώτος έχει μπολιαστεί από την αυταπάρνηση αυτής της ομάδας, ο δεύτερος ποτίστηκε μέσα σε λίγο καιρό. Κοντά τους φυσικά και ο Πρίντεζης που είχε το πλεονέκτημα χθες να παίζει με... 1,5 πόδι και όχι με ένα όπως αυτοί. Και φυσικά ο Βασίλης Σπανούλης που δεν λογαριάζει τα 36 του χρόνια. Ο ορισμός του refuse to die.

Μαζί τους παρασύρθηκε θετικά και ο Στέρλιενκς παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε και αυτός. Την ίδια ώρα ο Μάντζαρης συνέχιζε αθόρυβα να βγάζει άλλο ένα παιχνίδι με πολύ χρόνο συμμετοχής, ενώ ξύπνησε ο ΜακΛίν- χωρίς να είμαι για τον συγκεκριμένο αισιόδοξος ότι θα μείνει ξύπνιος και στο 3ο ματς. Στο επόμενο μπορεί να είναι άφαντος και στο τέταρτο να βάλει πάλι 20άρα.

Τα χέρια μου στη φωτιά δεν τα βάζω για τον Αμερικανό, αλλά σίγουρα θα το κάνω ευχαρίστως για τον Βασίλη και την (ελληνική) παρέα του. Η κραυγή του Παπ, ο πανηγυρισμός του Πρίντεζη (στην παρακάτω φωτογραφία), όλο το πάθος που βγήκε χθες στο ΣΕΦ, θα έχει και συνέχεια στη Λιθουανία. Επαναλαμβάνω, το έργο είναι δύσκολο και ίσως την άλλη εβδομάδα να μιλάμε για ένα οδυνηρό αποκλεισμό (το θέλω το Βελιγράδι γαμώτο...)

Αν πεθάνουν όμως θα το κάνουν βγάζοντας όλη την ψυχή τους στο παρκέ. Καταθέτοντας ό,τι έχουν και δεν έχουν!

Και μεταξύ μας, είναι κρίμα που το καμίνι της Παρασκευής απουσίαζε την Τετάρτη. Ποιος ξέρει πόσο θα ήταν το σκορ της σειράς αυτή τη στιγμή...