Μεγάλος Έλληνας συνθέτης έπαιζε ξύλο κάθε βράδυ με τους πελάτες του κέντρου που εμφανιζόταν

Οι νύχτες του ρεμπέτικου στην μεταπολεμική Αθήνα ήταν... ζόρικες και υπάρχουν ένα σωρό ιστορίες, μικρά και μεγάλα επεισόδια που το αποδεικνύουν. Στα τέλη της δεκαετίας του '40 και στις αρχές του '50 ο χάρτης της Athens by Night είχε τις δικές του μητροπόλεις και μια από αυτές ήταν η «Πίνδος» του διαβόητου Αλεξανδριανού, στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Επρόκειτο για το κλασικό after της νυχτερινής διασκέδασης σ' εκείνα τα χρόνια, ένα χωνευτήρι γλεντοκόπων, στο οποίο κατέληγε κάθε καρυδιάς καρύδι ύστερα από την κραιπάλη στα μπουζούκια, στις ταβέρνες, στα πορνεία και στις λέσχες. Το αφεντικό, ο Βαγγέλης Μανδρούλιας, παλιός σαλταδόρος στην Κατοχή, και αδιαφιλονίκητος νταής, καθάριζε μόνος του τις φασαρίες στο μαγαζί, που δεν ήταν και λίγες.

Κάθε φορά που κάποιος πελάτης διατάρασσε το κέφι και την ωραία ατμόσφαιρα ο Μανδρούλιας έβγαινε μπροστά με τα κουμπούρια του και του έκοβε τον βήχα. Χρειάστηκε αρκετές φορές να μπουμπουνίσει μερικές πιστολιές στους ανεπίδεκτους μαθήσεως.

Ο διαβόητος Αλεξανδριανός έκανε αυστηρές συστάσεις στους μουσικούς να μην ανακατεύονται επ' ουδενί στους καβγάδες και να μην μπλέκονται στα πόδια του. Υπήρχε όμως ένας νεαρός τότε μουσικός, ο Μανώλης Χιώτης, που δεν υπάκουε. Εκπαιδευμένος στο ξύλο από τον πατέρα του, τον παλικαρά Διαμαντή Χιώτη, που χάθηκε άδοξα σε μια παρεξήγηση στην Ομόνοια, τιμούσε την οικογενειακή παράδοση. Σηκωνόταν από τη θέση του και έπαιζε ξύλο με τους πελάτες σχεδόν κάθε βράδυ.

Απαυδισμένος από την ανυπακοή του ο εργοδότης του, τα έβαλε μαζί του ένα βράδυ σε μια συμπλοκή. Τον σημάδεψε κατάστηθα με το πιστόλι και πυροβόλησε. Στο τέλος διαπιστώθηκε ότι είχε τρυπήσει μόνο το μανίκι του.

«Ωραίο σημάδι ξέρεις, κυρ Βαγγέλη», τον ειρωνεύτηκε μετά ο Χιώτης

«Α, ρε Μανωλάκη, αν ήταν κάθε φορά να σκοτώνω όσους σημαδεύω, θα ήθελα ένα δικό μου νεκροταφείο για να τους θάβω. Αυτό είναι το κόλπο. Να πυροβολείς κάποιον στα ίσια αλλά να τρυπάς μόνο τα μανίκια του σακακιού του».

Ο Χιώτης δεν έπαψε ποτέ να παρεξηγείται με τους ατίθασους πελάτες που τον προκαλούσαν. Αργότερα στην Αμερική λέγεται ότι πλάκωσε στο ξύλο ένα μαφιόζο που τόλμησε να πειράξει τη Μαίρη Λίντα.