Όταν ο Στέλιος Καζαντζίδης συνάντησε στην Πόλη τον Τούρκο σούπερ σταρ Ζεκί Μουρέν

Ο Καζαντζίδης πήγε δύο φορές στην Κωνσταντινούπολη, την πρώτη στις 29 Φεβρουαρίου του 1960 και την δεύτερη τον χειμώνα του 1962 . Την πρώτη φορά τον κάλεσαν τούρκοι επιχειρηματίες και εμφανίστηκε στο κέντρο-καμπαρέ "Σεχραζάτ", στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, μαζί με τη Μαρινέλλα και τον σολίστα του κλαρίνου Βασίλη Σαλέα. Ο Καζαντζίδης συνδεόταν με την Τουρκία αφού η μητέρα του ήταν από την Αλάεια της Μικράς Ασίας και ο πατέρας του από το Ορντού Κοτυώρων Πόντου. Και η Μαρινέλλα είχε καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη . Τον Ιούλιο του 1960, ο Καζαντζίδης ηχογράφησε 6 τούρκικα τραγούδια.

«Δεν με νοιάζει»: Ο Μαργαρίτης τραγούδησε Gallagher και στο Ρόδον άνοιξαν για πρώτη φορά μπουκάλια!

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗ ΜΑΝΩΛΙΑ ΑΠΟ ΖΕΚΙ ΜΟΥΡΕΝ-ΜΑΝΩΛΗ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ-ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ

Στο δεύτερο ταξίδι τους, εμφανίζονται με την Μαρινέλλα στον κινηματογράφο «Λαλέ», στο κέντρο της Πόλης και ξεχωρίζει η συνάντηση του Στέλιου με τον Ζεκί Μουρέν, κορυφαίο τραγουδιστή της Τουρκίας. Μάλιστα ο Τούρκος σούπερ σταρ συγκινήθηκε όταν τον άκουσε τον να ερμηνεύει το τραγούδι «Μακμπέρ» και μάλιστα στα τουρκικά. Όπως διηγείται τραγουδιστής Kώστας Σκαφίδας “ ήρθε να τον ακούσει ο Ζεκί Μουρέν. Ο Καζαντζίδης λάτρευε τον Mουρέν.

«The Club»: Η τούρκικη σειρά του Netflix, που παρουσιάζει το πογκρόμ των Ελλήνων στην Πόλη

Στο τέλος της βραδιάς, ο Τούρκος επισκέφθηκε στα καμαρίνια τον Καζαντζίδη όπου τον προσκύνησε πέφτοντας στα γόνατά του και φίλησε τα χέρια και τα πόδια του μεγαλύτερου Έλληνα τραγουδιστή, αποδεχόμενος με αυτόν τον τρόπο την πρωτοκαθεδρία του Στέλιου”

Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι ο ένας έκανε φιλοφρονήσεις στον άλλο, ενώ τότε υπήρξε και το βραχύβιο και ανεκπλήρωτο φλερτ του Καζαντζίδη με τη σταρ-ηθοποιό Τουρκιάν Σοράι για την οποία ερμήνευσε το «Bekledim de gelmedin» (Σε περίμενα αλλά δεν ήρθες).

Ποιος ήταν ο Ζεκί Μουρέν, που υποδύεται ο Σελίμ στο “Club”; Γεννήθηκε 6 Δεκεμβρίου 1931 στην Μπούρσα και απέκτησε υψηλή μόρφωση τελειώνοντας το σχολείο ως αριστούχος και συνέχισε στην Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών. Κέρδισε το πρώτο βραβείο στο ραδιόφωνο της Κωνσταντινούπολης. Αυτό που τον καθιέρωσε σαν τον πιο διαχρονικό σταρ, πέραν του ταλέντου του, ήταν το ενδυματολογικό επαναστατικό του στιλ, σε μια συντηρητική χώρα , όπου δεν χωρούσαν, ιδιαίτερα εκείνη την εποχή οι διαφορετικότητες. Πολύχρωμες παγιέτες, πασμίνες και πούπουλα, ολόλευκα σορτς, τιάρες, βιζόν και δίπλα στο ανάκλιντρο βαλσαμωμένοι σκίουροι, κτίζουν το προφίλ του. Σύμμαχος ένα κοινό που πεθαίνει για το είδωλό του. Κι όλα αυτά πριν από την εμφάνιση του Ντέιβιντ Μπόουι που έμεινε στην ιστορία για τις ενδυματολογικές μεταμορφώσεις του.

To «Belfast» του Κένεθ Μπράνα, η κόντρα Καθολικών- Προτεσταντών στην Ιρλανδία

Δεν έγινε ποτέ αντικείμενο χλευαστικών και καυστικών σχολίων από τα ΜΜΕ, που τον αντιμετώπιζαν ως κάτι ιερό και δεν συζήτησε ποτέ δημόσια τη σεξουαλική του ταυτότητα. Όπως μάλιστα έλεγαν “Οι άγγελοι δεν έχουν φύλο και ο Ζεκί Μουρέν είχε αγγελική φωνή”

Στον Ζεκί Μουρέν θα βρούμε στοιχεία από τον θρυλικό Λιμπεράτσε, σε στιλ που θα το συναντήσουμε σε επερχόμενες γενιές αστέρων της διεθνούς ποπ και ροκ σκηνής. Η drag queen αμφίεση, έγινε αποδεκτή στην Τουρκία. Αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και ιδιαίτερα την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Μανώλη Αγγελόπουλο και τον Στέλιο Καζαντζίδη.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε μια ήρεμη ζωή στο Μπόντρουμ (Αλικαρνασσός). Σε τηλεοπτικό γύρισμα για τις ανάγκες ντοκιμαντέρ κάνει την τελευταία του εμφάνιση. Ο διευθυντής του καναλιού, μάλιστα του χάρισε το πρώτο μικρόφωνο που χρησιμοποιήθηκε στην παρθενική του ραδιοφωνική εμφάνιση το 1951. «Δεν περίμενα τόση μεγάλη έκπληξη» του λέει ο Ζεκί Μουρέν. «Αυτή είναι η πιο πολύτιμη ανταμοιβή και μνήμη της ζωής μου».

Αυτές ήταν οι τελευταίες του λέξεις, γιατί πέθανε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων 24 Σεπτεμβρίου το 1996, μόλις 65 ετών, αφήνοντας την τεράστια περιουσία του σε εκπαιδευτικό ίδρυμα, για υποτροφίες σε χιλιάδες φοιτητές και ένα άλλο μέρος στις ένοπλες δυνάμεις.

Το σπίτι στην Αλικαρνασσό όπου πέρασε τα τελευταία του χρόνια με εντολή του Υπουργείου Πολιτισμού έγινε Μουσείο Τέχνης. Εκεί εκτίθενται τα πανάκριβα κοστούμια, οι φωτογραφίες, τα προσωπικά του αντικείμενα και το πολυτελές αυτοκίνητο. Ήταν ο ήρωας για τους καταπιεσμένους της Τουρκίας. Η παγκόσμια φωνή του κάλυπτε τη διαφορετικότητα του. Δεν παντρεύτηκε, δεν έκανε παιδιά και δεν έκανε χειρουργική επέμβαση.