Γιατί την είπαμε ισπανική γρίπη;

Στο πρωτοσέλιδο της Ισπανικής εφημερίδας ΑΒC στις 22 Μαΐου 1918 παρουσιάστηκε στο αναγνωστικό κοινό μια νέα ασθένεια που είχε τα συμπτώματα της γρίπης. Η νέα αυτή ίωση πήρε αρχικά το όνομα «Soldado de Nápoles» (Στρατιώτης της Νάπολης) απηχώντας ένα τραγούδι από μια δημοφιλή οπερέτα της εποχής.

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος επιλεγόμενος και Μεγάλος Πόλεμος δεν είχε ακόμα τελειώσει και τα εμπόλεμα μέρη δεν ήθελαν να ξέρουν για την εμφάνιση της ασθένειας που έπαιρνε σιγά σιγά διαστάσεις πανδημίας. Μόνο η Ισπανία που απολάμβανε τα προνόμια της ουδετερότητας είχε την πολυτέλεια να καταγράφει την πορεία της στον γενικό πληθυσμό.

Τα στατιστικά στοιχεία φάνταζαν τρομακτικά δίνοντας την εντύπωση πως η χώρα των Ιβήρων είχε πληγεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Για το λόγο αυτό η γρίπη που προκάλεσε παγκοσμίως τον θάνατο 50 εκατομμυρίων ανθρώπων στο διάστημα της έξαρσής της ονομάστηκε Ισπανική. Πάντως μόνο το 1918 στην Ισπανία καταγράφηκαν περίπου 150000 θάνατοι, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι η πανδημία εκείνη απειλούσε περισσότερο τους νέους ανθρώπους, που ήταν απολύτως υγιείς.

Τα πρώτα κρούσματα της εντοπίστηκαν στα βρετανικά συντάγματα που στάθμευαν στη Γαλλία τον Απρίλιο του 1918 . Η μετακίνηση του στρατού δέσπειρε τον ιό. Έτσι τον Μάιο επεκτάθηκε σε όλη τη Γαλλία και την Ιταλία στη Μεγάλη Βρετανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ στη Γερμανία την μετέδωσαν οι αιχμάλωτοι.

Στην Ελλάδα το πρώτο κρούσμα καταγράφηκε στην Πάτρα ενω η Σκύρος; πλήρωσε το βαρύτερο τίμημα, αφού η γρίπη αφάνισε το ένα τρίτο του πληθυσμού, ήτοι περισσότερους από χίλιους κατοίκους.