Ο Πειραιώτης Ολυμπιονίκης που έφερε στην Ελλάδα τα πορτοκάλια Μέρλιν

Τα πορτοκάλια Μέρλιν μάλλον τα γνωρίζουν οι περισσότεροι Έλληνες. Αυτό που αρκετοί αγνοούν είναι ότι τα έφερε στη χώρα μας και τους έδωσε το συγκεκριμένο όνομα ένας Ολυμπιονίκης από τον Πειραιά. Ο ίδιος που έφερε στη χώρα μας και συγκεκριμένα στην Κέρκυρα το κουμ κουάτ. Ακόμη λιγότεροι ξέρουν ότι η πρώτη σύζυγός του ήταν κόρη πρωθυπουργού της Ελλάδας, ότι έσωσε στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο τον Βασιλιά Γεώργιο Β' και ότι για να γλιτώσουν από τους Γερμανούς κατακτητές ο ίδιος μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του, διέσχισαν την Κρήτη με τα πόδια.
Πρόκειται για τον Σίδνεϊ Μέρλιν -Sidney Louis Walter Merlin- έναν Έλληνα βρετανικής καταγωγής βοτανολόγο, κτηματία, αθλητή της σκοποβολής και χρυσό ολυμπιονίκη στη Μεσολυμπιάδα του 1906.

Ο πατριάρχης Κάρολος Μέρλιν

Γεννημένος στον Πειραιά το1875 -πέθανε στην Αθήνα το 1952- ήταν γιος του Κάρολου Μέρλιν, τραπεζίτη και προξένου της Βρετανίας στον Πειραιά και της Ειρήνης Στουρνάρη. Η γνωστή οδός Μέρλιν στην Αθήνα (μεταξύ Βασιλίσσης Σοφίας και Κανάρη), όπου στην Κατοχή βρισκόταν το αρχηγείο και ο τόπος βασανιστηρίων της Γκεστάπο, έχει πάρει το όνομά της από τη συγκεκριμένη οικογένεια καθώς οριοθετούσε την έκταση της γης που ανήκε στην οικογένεια Μέρλιν.

Ο Σίδνεϊ Μέρλιν υπήρξε ιδιοκτήτης τεράστιων εκτάσεων στην Κέρκυρα και τη Φθιώτιδα. Εισήγαγε στην Ελλάδα, το 1925, την καλλιέργεια της ποικιλίας πορτοκαλιών “Washington Navel”, φυτεύοντας αρκετά δενδρύλλια της ποικιλίας στο οικογενειακό τους κτήμα στην Κέρκυρα (στη φωτογραφία το Αρχοντικό Μέρλιν στην Κέρκυρα). Τα πορτοκάλια αυτά, εκτός από την κοινή ονομασία «ναβαλίνα», έγιναν γνωστά στην Ελλάδα ως «πορτοκάλια Μέρλιν». Ο ίδιος εισήγαγε στο νησί της Κέρκυρας και την καλλιέργεια των κουμ κουάτ, τα οποία κατάγονται από την Κίνα. Η ονομασία κουμ κουάτ στα Κινέζικα σημαίνει χρυσό πορτοκάλι.

Ο Μέρλιν ήταν νυμφευμένος σε πρώτο γάμο με την Ζαΐρα Θεοτόκη, κόρη του πρωθυπουργού Γεώργιου Θεοτόκη και μετέπειτα σύζυγο του πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη και σε δεύτερο με την Αικατερίνη Ιγγλέση.

Οι επιτυχίες στη σκοποβολή

Ο Μέρλιν συμμετείχε με την εθνική ομάδα της Βρετανίας σε 3 ολυμπιακούς αγώνες στη σκοποβολή. Στους Α' Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 στην Αθήνα πήρε μέρος σε 5 αγωνίσματα χωρίς να καταφέρει να διακριθεί. Στους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες του 1904 πάλι δεν κατάφερε να διακριθεί , συμμετείχε και στη Μεσολυμπιάδα του 1906 όπου πήρε δύο μετάλλια. Ήταν χρυσός Ολυμπιονίκης σκοποβολή τραπ και χάλκινος στη σκοποβολή κατά διπλών στόχων.
Συμμετείχε στα πανελλήνια πρωταθλήματα της εποχής με πολλές επιτυχίες, το 1904 κατέκτησε 3 χρυσά κι ένα αργυρό μετάλλιο, ήταν 1ος πανελληνιονίκης στα αγωνίσματα με πιστόλι ακριβείας, με πιστόλι μονομαχίας και στη σκοποβολή κατά διπλών στόχων, 2ος ήταν στη βολή με περίστροφο από 20 μέτρα. Επίσης, ήταν αθλητής της σπάθης.

Ο πόλεμος στην Κρήτη

Σημαντική ήταν η δράση του στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα όπου ζούσε μαζί με τη σύζυγό του Κάτια, εκείνοι έφυγαν για την Κρήτη. Εκεί έζησαν στο αρχοντικό που είχαν, γνωστό ως Bella Capina, το οποίο χρονολογείται από την εποχή των Βενετών. Φιλοξένησαν και τον τότε Βασιλιά Γεώργιο Β’ που με την τότε κυβέρνηση κατέφυγαν στην Κρήτη. Μάλιστα για πολλούς μήνες, δημιουργήθηκαν στην έπαυλη αίθουσες συσκέψεων για το ελληνικό πολεμικό υπουργικό συμβούλιο και την κυβέρνηση. Μια ημέρα πριν από την αεραπόβαση των Γερμανών με το συνθηματικό όνομα “Unternehmen Merkur” (Επιχείρηση Ερμής) εναντίον του νησιού, ο Βασιλιάς και τα μέλη της Κυβέρνησης έφυγαν. Ήταν μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που οι Βρετανοί κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα που μετέδιδαν μεταξύ τους οι Γερμανοί και έδωσαν τις πληροφορίες σε μη Βρετανούς.
Ο Σίδνεϊ Μέρλιν και η σύζυγός του Κάτια έμειναν στην έπαυλη και φρόντισαν να φαίνεται ότι βρισκόταν σε πλήρη λειτουργία. Όταν οι Γερμανοί έφτασαν πλέον σε απόσταση βολής, έφυγαν από τη βίλα που βρισκόταν λίγο έξω από Χανιά. Χρειάστηκε να διανύσουν περίπου 100 χιλιόμετρα με τα πόδια για να φτάσουν στη νότια πλευρά της Κρήτης και με το βρετανικό αντιτορπιλικό Napier να μεταβούν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.