Πειραιάς: Έδεσε τα κορμιά τους στην άγκυρα και τη βύθισε – Δις εις θάνατον η ποινή

Νοέμβριος του 1960 και η χώρα συγκλονίζεται από το στυγερό έγκλημα στον Πειραιά. Ο Αμερικανός Ρότζερ Ράνεϊ σκότωσε δυο Πειραιώτες ναυτικούς ανοιχτά του Πόρου και τους έκλεψε το σκάφος. Τα πτώματα δεν βρέθηκαν ποτέ. Ένα έγκλημα που όμοιό του δεν υπάρχει στα εγκληματολογικά αρχεία.

Όλα ξεκίνησαν ότι ο 26χρονος Ράνεϊ βρέθηκε από την Αμερική στο Ισραήλ για να βρει δουλειά. Δεν τα κατάφερε και ταξίδεψε στον Πειραιά. Στο τελωνείο γνωρίστηκε με τον διερμηνέα Βάττη. Με τη βοήθειά του αγόρασε στο Μικρολίμανο το κότερο του ταγματάρχη Π. Παπαδίτσα αντί 14.000 δρχ, το οποίο ονόμασε «Φαλκονέτ». Όμως αυτό δεν τον εξυπηρετούσε, γιατί είχε μικρή μηχανή.

Έδεσε τα κορμιά τους στην άγκυρα και τα πόντισε στα βαθιά

Για ότι επακολούθησε, ο δημοσιογράφος Τάσος Κοντογιαννίδης έγραψε στην εφημερίδα Real News : «Αναζήτησε και βρήκε το «Δήλος» με κυβερνήτη τον Γιώργο Μανταλέρο. Συμφώνησε να το αγοράσει αντί 650 χρυσών λιρών, με τον όρο να το δοκιμάσει σε ένα ταξιδάκι έως τον Πόρο. Το ταξίδι ορίσθηκε στις 21/11/1960, όμως μαζί με τον Μανταλέρο στο κότερο ήταν και ο Θανάσης Σιμούδης, ένας ψηλός και σωματώδης άνδρας. Ο Ράνεϊ, φοβούμενος από την παρουσία του, ζήτησε να φύγει και ο Μανταλέρος πήρε τον 35χρονο Δημήτρη Ευσταθίου και ξεκίνησαν για τον Πόρο ρυμουλκώντας το «Φαλκονέτ», με σκοπό την επόμενη οι δυο Έλληνες να γυρίσουν με αυτό στον Πειραιά. Στην πορεία τους, ο Ράνεϊ σκότωσε με περίστροφο τους δυο ναυτικούς, έδεσε τα κορμιά τους στην άγκυρα του κότερου και τα πόντισε στα βαθιά. Κατόπιν τράβηξε τον πίρο του «Φάλκονετ», το βύθισε και με το «Δήλος» πήγε στη Σέριφο, προμηθεύτηκε καύσιμα και παρά την τρικυμία έφυγε για τη Μήλο. Όμως τα αγριεμένα κύματα χτύπησαν το σκάφος, έπαθε βλάβη στις μηχανές, έβαλε πλώρη για τον Πειραιά, αλλά ναυάγησε στις ακτές της Μακρονήσου. Πρόλαβε και έβγαλε τις δυο βαλίτσες του στην ακτή και σε κακή κατάσταση τον βρήκε ο βοσκός Γ. Κάζαρος και τον περιέθαλψε...».

Δυο δοχεία πετρέλαιο και μηχανέλαιο

Ο Ράνεϊ αναζητούσε τρόπο διαφυγής. Πήρε μια βάρκα και με αυτή έφτασε στο Λαύριο. Στον λιμενάρχη Κάσδαγλη δήλωσε ναυαγός του «Φαλκονέτ». Προσπάθησε να φύγει για το Ισραήλ, αλλά τον πρόλαβε καταγγελία του διερμηνέα Βάττη για εξαφάνιση του Δήλος. Συνελήφθη από το Λιμενικό, όταν πήγε να θεωρήσει το διαβατήριο του. Αρχικά υποστήριξε ότι άφησε τους Μανταλέρο, Ευσταθίου στη Μήλο κι αυτός πήγε στη Σέριφο για να προμηθευτεί λαθραία ρολόγια. «Δυο δοχεία πετρέλαιο και μηχανέλαιο», ήταν το σύνθημα για τα ρολόγια που θα έπαιρνε. Στην πορεία διαπίστωσε -όπως είπε- ότι τα δοχεία αντί για ρολόγια είχαν ηρωίνη. Φοβήθηκε και προσπάθησε έτσι να εξαφανιστεί.

«Είμαι αθώος, δεν σκότωσα»

Τελικά, οδηγήθηκε στο Κακουργιοδικείο του Πειραία όπου καταδικάστηκε δις εις θάνατον. Το ακροατήριο αποθέωσε τους ενόρκους ενώ ο Ράνεϊ φώναζε «είμαι αθώος, δεν σκότωσα», πριν πέσει λιπόθυμος.

Η Γερουσία των ΗΠΑ μεσολάβησε και το 1963 η ποινή μετετράπη σε ισόβια. Το 1983, ο Ράνεϊ έκανε αίτηση αποφυλάκισης που την υποστήριξε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Γ.Α. Μαγκάκης. Η αίτηση απορρίφθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.