Γιάννης Χαλκίδης: Σαμποτάζ στη ΔΕΘ. Ανατίναξη κολόνας της ΔΕΗ. Μετά «τον έσυραν σαν σκυλί...»

Ο Γιάννης Χαλκίδης υπήρξε στέλεχος της Νεολαίας Λαμπράκη των Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης και της ΕΔΑ και μέλος της αντιστασιακής-αντιδικτατορικής οργάνωσης Πατριωτικό Μέτωπο.

Δολοφονήθηκε το Σεπτέμβριο του 1967 στη Θεσσαλονίκη από τον ασφαλίτη Α. Λεπενιώτη. Ήταν ο πρώτος νεκρός από σφαίρες της χούντας στη Θεσσαλονίκη.

Ανατινάζουν κολόνα της ΔΕΗ

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1967, μέλη του Πατριωτικού Μετώπου που δρούσαν στην παρανομία, μεταξύ των οποίων και ο Γιάννης Χαλκίδης, σαμποτάρουν τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Ανατινάζουν κολόνα της ΔΕΗ, προκαλώντας διακοπή του ρεύματος σε όλους τους χώρους της ΔΕΘ. Μετά από λίγα λεπτά η βλάβη αποκαταστάθηκε, αλλά η ενέργεια αυτή προκάλεσε μεγάλη επικοινωνιακή ζημιά στο χουντικό καθεστώς, που πάσχιζε να δείξει διεθνώς ότι στην Ελλάδα επικρατεί ηρεμία. Το σαμποτάζ έγινε παρουσία πολλών ξένων επισήμων και σχολιάστηκε εκτενώς στα διεθνή ΜΜΕ.

Έφοδος σε διαμέρισμα

Ξημερώματα της 5ης Σεπτεμβρίου άνδρες της Εθνικής Ασφάλειας της Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης (σημερινή Κρατική Ασφάλεια της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης της Ελληνικής Αστυνομίας) με επικεφαλής τους Τετραδάκο, Κουρκουλάκο και Καραμήτσο έκαναν έφοδο σε διαμέρισμα στην τότε οδό Φιλελλήνων 55 (σήμερα ο δρόμος αυτός ονομάζεται Θεοδώρου Νάτσινα), στην περιοχή της Οσίας Ξένης, όπου βρίσκονταν τα μέλη του Πατριωτικού Μετώπου Γιάννης Χαλκίδης, Γρηγόρης Παντής και Φερδινάνδος (Νάντης) Χατζηγιάννης. Τα τρία μέλη του ΠΑΜ προσπάθησαν να διαφύγουν αλλά ο Χαλκίδης δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τον ασφαλίτη Αντώνη Λεπενιώτη. Τον πυροβολούσε στην πλάτη. Την τελευταία σφαίρα την έριξε σχεδόν εξ επαφής. Οι άλλοι δύο συνελήφθησαν (ο Παντής επίσης τραυματίστηκε από σφαίρα). Ο δολοφονηθείς και οι διωχθέντες ήταν άοπλοι. Οι συλληφθέντες καταδικάστηκαν από το έκτακτο στρατοδικείο στις 26 Νοεμβρίου του ίδιου έτους σε κάθειρξη 20 χρόνων.

«Τον ποδοπατούσαν στην πλάτη, του έριξαν τη χαριστική βολή»

«Τον έσυραν σαν σκυλί, άκουγα τον επιθανάτιο ρόγχο του κι έβλεπα μια κόκκινη κηλίδα πίσω του, τον ποδοπατούσαν στην πλάτη και το στήθος και του έριξαν τη χαριστική βολή», κατέθεσε στο δικαστήριο ο Νάντης Χατζηγιάννης.

Ο Χατζηγιάννης γράφει στο βιβλίο του «Τι έχεις μ’ αυτόν;» (Θεσσαλονίκη 2007): «Ενώ είμαι κρεμασμένος από τα κάγκελα, πετάγεται δίπλα μου ο ασφαλίτης Αντώνης Λεπενιώτης με προτεταμένο το περίστροφό του και άρχισε να πυροβολεί τον Γιάννη πισώπλατα και την τελευταία σφαίρα του να του τη ρίχνει σχεδόν εξ επαφής. Όταν τον πυροβολούσε κοντοστεκόταν, γιατί έβλεπε τον Γιάννη να τραντάζεται ολόκληρος με ανοιχτά τα χέρια σαν να ήθελε να πιαστεί από κάπου για να κρατηθεί όρθιος. Συνέχιζε να τον πυροβολεί μέχρι την τελευταία σφαίρα του περιστρόφου του, ώσπου ο Γιάννης κατέρρευσε μπροστά στα πόδια μου. Στη συνέχεια τον αναποδογύρισε με το πόδι του και τον ποδοπάτησε άγρια στην πλάτη, στο στήθος και την κοιλιά…».