Σακελλάριος: «Είχα αλλεργία στα δράματα αλλά όταν τύχαινε να κάνω...»

Σεναριογράφος και σκηνοθέτης του πηγαίου γέλιου που ανάβλυσε από το σελιλόιντ στα χρόνια του '50 και του '60 ο Αλέκος Σακελλάριος χαρακτηρίζεται σήμερα δικαίως «βασιλιάς» της νεοελληνικής κωμωδίας, μιας κωμωδίας που ο ίδιος είχε προηγουμένως δοκιμάσει με επιτυχία στο θεατρικό σανίδι.

Ο Σακελλάριος είχε αλλεργία στα δράματα, το ομολογούσε κι ο ίδιος, όταν όμως τύχαινε να φτιάξει κάποιο δράμα δεν άφηνε τίποτε να του ξεφύγει. Ύφαινε τον ιστό της μοίρας κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι ήρωες της ταινίας να μην έχουν από πουθενά οδό διαφυγής.

Έτσι έκανε και στην ταινία, «Δεσποινίς ετών 39», ένα δράμα που είχε ως ηλικιακό όριο την ηλικία των 39 ετών, αλλά η «δεσποινίς» το είχε διαβεί προ πολλού. Πρόκειται για ταινία που η ιστορία της είναι θεατρικό δάνειο, γυρίστηκε το 1953 στα στούντιο του Καΐρου, στην Αίγυπτο και είχε ως πρωταγωνιστή τον Βασίλη Λογοθετίδη αλλά και την Σμάρω Στεφανίδου, την Ίλυα Λιβυκού, τον Βαγγέλη Πρωτοπαππά και τον Στέφανο Στρατηγό, ζεν πρεμιέ του πρώιμου ελληνικού σινεμά.

Η γλυκόπικρη γεύση που αφήνει στο τέλος η ταινία στάθηκε αιτία για την σχετικά αρνητική υποδοχή της. Έτσι ο Σακελλάριος όταν την ξαναγύρισε 15 χρόνια αργότερα με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα φρόντισε να την «προικίσει» με χάπι-εντ.