Με μια και μόνη κίνηση ο Αλέκος Αλεξανδράκης απέδειξε πως ήταν ο τζέντλεμαν του ελληνικού σινεμά

Η αισθηματική κομεντί «Το αγοροκόριτσο» του 1959 ήταν η αρχή μιας καριέρας για την ηθοποιό Άννα Φόνσου αλλά και μια παραγωγή γεμάτη απρόοπτα.

Καταρχάς η ταινία γράφτηκε για την Αλίκη Βουγιουκλάκη, που τελευταία στιγμή υπαναχώρησε για να γυρίσει την περίφημη «Μουσίτσα». Έτσι άφησε στα κρύα του λουτρού τον Αντρέα Μπάρκουλη ο οποίος έσπευσε να προτείνει την νεαρή και άσημη Άννα Φόνσου. Η απορία της διατυπώθηκε με τον πιο εύγλωττο τρόπο: «Δηλαδή θα παίξω εγώ τον ρόλο της Βουγιουκλάκη;»

Κι όμως τον έπαιξε κι όχι μόνο αυτό αλλά ο παραγωγός Γιάννης Καρατζόπουλος την παρουσίασε ως το αντίπαλον δέος της Αλίκης. Η συνέχεια όμως είχε και άλλες εκπλήξεις όπως αυτή της αποχώρησης του Μπάρκουλη. Ο συμπαθής ηθοποιός μετά τις άοκνες προσπάθειές του να σωθεί η παραγωγή αποφάσισε ξαφνικά να πάει με την Βουγιουκλάκη και να συμπρωταγωνιστήσει στο πλάι της στη «Μουσίτσα».

Η Φόνσου, αφού πέρασε με επιτυχία, τα δοκιμαστικά, δεν ζήτησε καμία χρηματική αμοιβή, απαίτησε όμως μια μεγάλη διαφημιστική καμπάνια ελπίζοντας πως αυτό θα προωθούσε την καριέρα της. Εν τω μεταξύ βρέθηκε και ο καβαλιέρος στη θέση του Μπάρκουλη και δεν ήταν όποιος-όποιος: Ήταν ο μέγας Αλέκος Αλεξανδράκης.

Ο Αλεξανδράκης δεν είχε καμία αντίρρηση να παίξει δίπλα σε μια άσημη ηθοποιό, αφού το σενάριο τον ικανοποιούσε και όχι μόνο αυτό αλλά όταν ρωτήθηκε πού θέλει να μπει το όνομά του, απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη: «Μα, φυσικά κάτω από της Άννας Φόνσου. Φαντάζεστε να λέμε το "Αγοροκόριτσο" με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Θα ήταν γελοίο».

Όταν το έμαθε αυτό η Φόνσου δεν πίστευε στ' αυτιά της. Ήξερε πολύ καλά πως οι ηθοποιοί σκοτώνονταν στην κυριολεξία για να βάλουν το όνομά τους όσο πιο ψηλά γινόταν. Αλλά ο Αλεξανδράκης δεν ήταν ένας οποιοσδήποτε ηθοποιός. Ήταν ένας πραγματικός τζέντλεμαν του ελληνικού σινεμά.