Αυτός είναι ο μεγαλύτερος ηθοποιός όλων των εποχών κατά δήλωση του Τζέιμς Ντιν

Ο εικοστός αιώνας ανέδειξε την έβδομη τέχνη και μια σειρά από σπουδαίους αστέρες καθένας από τους οποίους θα μπορούσε να διεκδικήσει για λογαριασμό του τον τίτλο του σημαντικότερου ηθοποιού.

Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει κάποιος που κατά γενική ομολογία άλλαξε τελείως τους κώδικες της υποκριτικής στον κινηματογράφο, δημιουργώντας μια σχολή την οποία ακολούθησαν έκτοτε όσοι ήθελαν να στέκονται με πειθώ και φυσικότητα απέναντι στον κινηματογραφικό φακό.

Ο Τζέιμς Ντιν όταν ερωτήθηκε αν θεωρεί τον εαυτό του ως τον μεγαλύτερο ηθοποιό, υπέδειξε με απλόχερη γενναιοδωρία τον Μάρλον Μπράντο λέγοντας: «Αυτός είναι ο μεγαλύτερος από όλους μας».

Όταν το 1951 ο Μάρλον Μπράντο ενσάρκωνε τον Στάνλεϊ Κοβάλσκι στην κινηματογραφική μεταφορά του «Λεωφορείο ο πόθος», ουσιαστικά έπρεπε να ξεχάσει τη θεατρική εκδοχή που είχε παίξει 4 χρόνια νωρίτερα υπό την καθοδήγηση και πάλι του Ελίας Καζάν. Το κορυφαίο αυτό δράμα του Τένεσι Γουίλιαμς αναδείκνυε μια αρχέγονη φιγούρα αρσενικού με στοιχεία απάθειας και βαρβαρότητας. Ο Μπράντο πρόσθεσε κάτι ακόμα. Ή μάλλον αφαίρεσε από το παίξιμό του κάθε είδους επιτήδευση ή υπερβολή υιοθετούσαν μέχρι τότε οι ηθοποιοί του κινηματογράφου.

Ο χαρισματικός ηθοποιός αντιλήφθηκε ότι ο κινηματογραφικός φακός είναι ο πιο φλύαρος δέκτης της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όπερ σημαίνει ότι πολλαπλασιάζει χειρονομίες, μορφασμούς και αυξομειώσεις της φωνής. Για να δώσει μεγαλύτερη φυσικότητα στην ερμηνεία του έπρεπε να απαλλαγεί από τα περιττά της υποκριτικής και να γίνει λιγότερο εκδηλωτικός από ό,τι στο θέατρο ή στην πραγματική ζωή. Η επιλογή του αυτή αποδείχθηκε σημαντική αλλάζοντας δια παντός τον ίδιο τον κινηματογράφο. Ο Τζέιμς Ντιν υπήρξε ένας από τους επιγόνους τους, όπως και ο Πολ Νιούμαν αλλά και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο.