Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος δεν ήταν κωμικός

Έχουμε μείνει με την εντύπωση πως ηθοποιοί της παλιάς καλής κωμωδίας γεννήθηκαν για να μας κάνουν να γελάμε αιωνίως.

Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και το βλέπει κανείς στην σταδιοδρομία αυτών των ανθρώπων, καθώς το κύριο μέλημά τους δεν ήταν απαραίτητα να μας κάνουν να γελάμε.

Σήμερα θεωρούμε τον Παπαγιαννόπουλο "πάπα της κωμωδίας" και ξεχνάμε ότι έχει ερμηνεύσει εξίσου επιτυχημένα, δραματικούς ρόλους ακόμα και μέσα στο πλαίσιο μιας ταινίας γέλιου.

Όλοι αυτοί οι ηθοποιοί της παλιάς φρουράς με πρώτο και καλύτερο τον Λογοθετίδη αντιμετώπιζαν πάντα την κωμωδία με κάποια επιφύλαξη. Ίσως δε να μην αντιλαμβάνονταν παίζοντας τη σημασία μιας αστείας σκηνής. Σε κάθε περίπτωση η παρουσία τους στο πανί είχε ένα δραματικό υπόβαθρο και θα έχετε παρατηρήσει πως σπάνια γελούν οι ίδιοι παίζοντας.

Δύο παραδείγματα από το κινηματογραφικό ρεπερτόριο του Παπαγιαννόπουλου αρκούν και αναφερόμαστε βέβαια στο ρόλο του λούμπεν μαγαζάτορα στην Τρούμπα αλλά και του μαυραγορίτη ιδιοκτήτη καφενείου στον "Ηλία του 16ου".

Οι μεγάλοι κωμικοί του παρελθόντος εφάρμοζαν τον γνωστό θεατρικό κανόνα: "Αν θες να κάνεις τους θεατές να γελάνε μην ξεχνάς τη σημασία του να είναι κανείς σοβαρός". Κατά τα λοιπά στη μεγάλη οθόνη...