«Η κόρη μου η σοσιαλίστρια»: Λογοκρίθηκε αγρίως για να βγει στο σινεμά - Οι κομμένες σκηνές
Ταινία του 1966, η "Κόρη μου η σοσιαλίστρια" είναι γνωστή στον πολύ κόσμο για το συρτάκι, την Αλίκη και τον Δημήτρη αλλά στους λίγους σινεφίλ για τα επεισόδια λογοκρισίας που λίγο έλειψε να την κρατήσουν στο συρτάρι.
Το σενάριο και η σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου δέχτηκαν την έντονη επιρροή της εποχής που είναι φορτισμένη πολιτικά λίγο πριν από την κήρυξη στρατιωτικής χούντας στην Ελλάδα. Στην ταινία υπάρχει έντονος ο απόηχος από την πορεία Ειρήνης του Γρηγόρη Λαμπράκη που είχε δολοφονηθεί τρία χρόνια νωρίτερα αλλά και από τις διαδηλώσεις που κατέληγαν συχνά σε οδομαχίες στους δρόμους της Αθήνας.
Ήταν λοιπόν φυσικό τα αυστηρά πολιτικά ήθη της εποχής να σκανδαλιστούν από τα "σοσιαλιστικά ιδεώδη" της ταινίας. Είναι δε πολύ παράξενος ο τρόπος που λειτούργησε η λογοκρισία στα πλάνα του Σακελλάριου. Έκοψε εντελώς τη σκηνή με την πορεία και το σύνθημα "Ειρήνη-αγάπη-φιλία", που μάλλον θύμιζε σε κάποιους τον άδικα δολοφονημένο Λαμπράκη. Έκοψε επίσης την σκηνή με τον διοικητή του σταθμού Χωροφυλακής Πικερμίου, τον Χρόνη Εξαρχάκο, να στυπώνει το μουστάκι του -απορίας άξιον γιατί!
Ο αστυνόμος με περιποιημένο το μουστάκι σέρνει στη συνέχεια την Αλίκη στα υπόγεια κρατητήρια. Κι αυτό φαίνεται πως ενόχλησε τους λογοκριτές. Κανείς δεν ενοχλήθηκε ωστόσο από τον "προκλητικό" τίτλο και τις αναφορές στον σοσιαλισμό. Οι σκηνές του εργοστασίου γυρίστηκαν στην "Πειραϊκή-Πατραϊκή", στο Μεγάλο Πεύκο, ένα βιομηχανικό γίγαντα για την εποχή του.