Κουτσιώρας: “Υπάρχει συνέχεια και προοπτική, αλλά οι εγκαταστάσεις; Τραγικές…”

Ο Γιάννης Κουτσιώρας είναι ο εθνικός προπονητής και αυτός που έχει το γενικό πρόσταγμα σε ότι αφορά στον τεχνικό σχεδιασμό της δομής του ελληνικού στίβου, από τον υψηλό αθλητισμό μέχρι το αναπτυξιακό πρόγραμμα.

Κουτσιώρας: “Υπάρχει συνέχεια και προοπτική,  αλλά οι εγκαταστάσεις; Τραγικές…”

Μίλησε στο “Φως των Σπορ” για το πρόσημο της Εθνικής ομάδας στο πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα, ανέλυσε πώς έχει ο ίδιος στο μυαλό του την ελληνική παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο σε λιγότερο από έναν χρόνο, εξήγησε πώς λειτουργεί το σύστημα της καθετοποίησης στον ελληνικό στίβο και τι αποτελέσματα έχει δώσει, αλλά έβγαλε και κραυγή αγωνίας για το μεγάλο πρόβλημα του κλασικού αθλητισμού, που δεν είναι άλλο από την έλλειψη αθλητικών εγκαταστάσεων.

Ποιο είναι το πρόσημο που βάζετε στην Εθνική ομάδα για την παρουσία της στο Παγκόσμιο της Ντόχα;

Ήταν μία αξιοπρόσεκτη και με πολύ καλή αξιοπρέπεια ομάδα. Το πρόσημο είναι θετικό προπονητική, αυτό που βάζουμε σαν τεχνική επιτροπή της ομοσπονδίας. Αυτό προκύπτει από το γεγονός πως τρεις αθλητές μας έκαναν ρεκόρ σεζόν (Στεφανίδη, Αναγνωστοπούλου, Δουβαλίδης), άλλοι επτά αθλητές ή ισοφάρισαν την φετινή τους καλύτερη επίδοση ή έκαναν τη δεύτερη καλύτερη επίδοσή τους στο έτος (Σκαρβέλη, Βασιλείου, Φιλιππίδης). Είχαμε τρία νέα παιδιά, σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες. Τα τρία παιδιά είναι 19, 20 και 21 ετών. Ο Χρήστος Φραντζεσκάκης, ο Εμμανουήλ Καραλής και ο Μίλτος Τεντόγλου.

Είχαμε ελπίδες για τον Τεντόγλου ακόμα και για μετάλλιο, μπήκε τελικό. Οι μεγάλες καριέρες χτίζονται μέσα από μεγάλα πρωταθλήματα. Στο προηγούμενο Παγκόσμιο είχε μείνει εκτός τελικού, έκανε ένα βήμα τώρα.

Το ζητούμενο είναι να κάνουμε συνεχώς βήματα μπροστά σε εξέλιξη. Ο Μίλτος έχει πάρει τα πάντα στην Ευρώπη σε επίπεδο ανδρών, νέων ανδρών, εφήβων. Το παγκόσμιο, όμως, είναι ένα άλλο πράγμα.

Πολύ ευχαριστημένοι είμαστε και με τον Φραντζεσκάκη. Η συμμετοχή του στο Παγκόσμιο ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Είμαστε ικανοποιημένοι για το μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Κ20 που κέρδισε.

Όσο μακριά φαίνεται, άλλο τόσο κοντά είναι το Τόκιο, ειδικά για εσάς που κάνετε τον σχεδιασμό της ομάδας. Τι μπορούμε να περιμένουμε από τον ελληνικό στίβο στους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Δεν είναι καθόλου μακριά. Είχα πάει τέλη Ιουλίου εκεί, έχουμε κλείσει ήδη προπονητικό κέντρο για προετοιμασία, στο Μιζάτο. Αριθμητικά έχουμε 18 αθλητές, τέσσερις εξ αυτών έχουν τα πολύ υψηλά όρια της ΔΟΕ και άλλοι 14 αθλητές είναι εντός πρόκρισης με το σύστημα ranking. Ελπίζουμε να βάλουμε μια ομάδα σκυταλοδρομίας. Άρα ευελπιστούμε για μια ομάδα από 17 έως 25 αθλητές.

Σε ότι αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ομάδας, αν οι αθλητές υψηλού επιπέδου όπως η Στεφανίδη, η Παπαχρήστου, η Νικόλ (Κυριακοπούλου), ο Μίλτος ή και ο Καραλής και ο Φιλιππίδης είναι καλά, έχουμε 5-7 αθλητές που είναι στα όρια να παίξουν τελικούς. Είναι και η Μαρία Μπελιμπασάκη που την υπολογίζουμε και την περιμένουμε, αλλά πέρασε ένα δύσκολο πρόβλημα τραυματισμού στον αχίλλειο. Στηρίζουμε πολλά και για την ομάδα 4Χ400μ. που σας προανέφερα. Αν έχουμε 5-6 αθλητές που θα μπουν σε τελικούς, θα έχουμε πιθανότητες να μιλήσουμε μετά και για μετάλλια.

Από την προηγούμενη Ολυμπιακή σεζόν το 2016 μέχρι και σήμερα, ο ελληνικός στίβος έχει 21 μετάλλια με 8 διαφορετικούς αθλητές. Τι υπάρχει μετά από αυτούς τους αθλητές σε επίπεδο διεκδίκησης μεταλλίων;

Στην ομοσπονδία υπάρχει ένα εκπληκτικό αναπτυξιακό μοντέλο, το οποίο εφαρμόζουμε με στοχοπροσήλωση πολύ σημαντική. Έχουμε τις προεθνικές ομάδες, τα προπονητικά καμπ, τις προπονητικές συγκεντρώσεις, τις επιμορφώσεις των προπονητών μας, το επιστημονικό πρόγραμμα υποστήριξης όλων των αθλητών μας σε συνεργασία με το Μετροπόλιταν. Νομίζω ότι είμαστε αρκετά μπροστά σε αυτά τα επίπεδα. Στόχος μας είναι να μεταφέρουμε και να περνάμε τους νεαρούς αθλητές σιγά σιγά στην μεγάλη ομάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι στάθηκα πριν σε αυτούς τους τρεις αθλητές. Εκτός από αυτούς υπάρχουν η Σταματία Σκαρβέλη που είναι πολύ υψηλού επιπέδου αθλήτρια, η Έλενα Πόλακ που συμπληρώνει την δυάδα του επί κοντώ, ο Αντώνης Μέρλος συνεχίζει να μπαίνει και πιο ψηλά, ο Μουζενίδης, η Καρύδη, η Τζένγκο… Υπάρχει μια πλειάδα αθλητών που έρχονται με πολύ φόρα και ορμή. Δουλεύουν με πρόγραμμα και σχεδιασμό και τους περιμένουμε να στελεχώσουν την πρώτη ομάδα. Υπάρχει συνέχεια, υπάρχει προοπτική, δεν ανησυχούμε σε αυτό το κομμάτι. Ο στόχος μας είναι να εντάξουμε αυτά τα παιδιά με σωστό τρόπο.

Το ότι όλα αυτά τα παιδιά κερδίζουν μετάλλια στις ηλικιακές κατηγορίες τους είναι προάγγελος για να συμβεί το ίδιο και στην πρώτη ομάδα; Πως πρέπει να γίνει η μετάβασή τους, διότι προφανώς και στην πρώτη ομάδα οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές…

Το σύστημα διαχείρισης που έχουμε εφαρμόσει είναι η καθετοποίηση. Η ΕΠΑΣ (Επιτροπή Αθλητικού Σχεδιασμού) που υπάρχει και λειτουργεί στην ομοσπονδία έχει φέρει μια καθετοποίηση και μια πολύ κοντινή επικοινωνία του αναπτυξιακού μοντέλου μας με τον υψηλό αθλητισμό. Δηλαδή, να δώσω ένα παράδειγμα: Η Σπυριδούλα Καρύδη (πρωταθλήτρια Ευρώπης Κ20) έκανε τρία χρόνια προπόνηση με την Βούλα Παπαχρήστου, στα προπονητικά καμπ ήταν μαζί. Οι προπονητές τους αντάλλασαν απόψεις και πληροφορίες, υπάρχει το mentoring που διαχέεται από ψηλά προς τα κάτω.

Ο Αναστασάκης με τον Φραντζεσκάκη (στη σφυροβολία) κάνουν συχνά προπονήσεις μαζί. Δεν υπάρχει αυτή η απόσταση που ενδεχομένως να υπάρχει σε άλλα αθλήματα.

Το σύστημα διαχείρισης είναι να εντάσσουμε αυτά τα παιδιά σιγά σιγά. Όχι γρήγορα για να μην τα κάψουμε, αλλά περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή. Είναι πετυχημένο το σύστημα, θα προσπαθήσουμε να το βελτιώσουμε.

Συμφωνείτε πως το μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού στίβου είναι η έλλειψη αθλητικών εγκαταστάσεων σε όλη τη χώρα, διότι αθλητές όπως η Στεφανίδη παραδέχονται πως η πρώτη ύλη υπάρχει και οι Έλληνες προπονητές είναι πολύ καλοί…

Θα πιαστώ από αυτό που έχει πει η Κατερίνα. Το προπονητικό δυναμικό της Ελλάδας είναι από τα κορυφαία της Ευρώπης για να μη πω στον κόσμο. Παράγουν, λειτουργούν, παίρνουν τα παιδιά από μικρή ηλικία, υπάρχει συνεργασία και με την καθετοποίηση, καταφέραμε να έχουμε αυτά τα αποτελέσματα.

Για τις εγκαταστάσεις; Τραγικές! Αν λέγαμε σε κάποιον ότι πέρσι δεν είχαμε γήπεδο για να κάνουμε το πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου κι όμως οι Έλληνες αθλητές πήραν 4 μετάλλια στο Ευρωπαϊκό κλειστού της Γλασκώβης και άλλοι πέντε αθλητές ήταν σε τελικούς ή οχτάδα, θα έλεγαν είστε τρελοί. Πολύ πιο μπροστά από τους Γερμανούς που έχουν 17 πλήρως εξοπλισμένα προπονητικά κέντρα. Δυστυχώς η Πολιτεία δεν έχει κάνει κάτι γι’ αυτό. Μετά το 2004 υπάρχει πολύ μεγάλη φθορά στο κομμάτι αυτό. Το κλειστό είναι σε τραγική κατάσταση, το ΟΑΚΑ που είναι ίσως το καλύτερο προπονητικό κέντρο του κόσμου φυτοζωεί! Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που κάνουν ιδιωτικό έργο και δεν υπάρχει εκεί ο υψηλός αθλητισμός. Είναι τραγικό αυτό! Στην περιφέρεια δεν υπάρχει τίποτα, τα στάδια είναι σε τρομερά άσχημη κατάσταση…

Έχουμε την πρώτη ύλη, έχουμε αύξηση των παιδιών που ασχολούνται με τον κλασικό αθλητισμό, έχουμε προπονητές σε πολύ υψηλό επίπεδο, μια ομοσπονδία που προσπαθεί να βελτιώσει όλες τις δομές της και δεν έχουμε στάδια να εκφραστούν οι αθλητές μας.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι η ανάγκη για να προσφέρει η ομοσπονδία περισσότερους αγώνες στους αθλητές που κυνηγούν προκρίσεις σε διεθνείς διοργανώσεις λόγω του συστήματος ranking που εφαρμόζει πλέον η IAAF;

Το ranking θέλει πέντε αγωνιστικές παρουσίες τον χρόνο. Καταφέραμε να ανεβάσουμε σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία το εθνικό μας πρωτάθλημα στην κατηγορία Β, έχουμε το Βαλκανικό Πρωτάθλημα που είναι επίσης στην κατηγορία Β, είναι το Classic μίτινγκ στα Χανιά το οποίο αναβαθμίστηκε και είναι πολύ ψηλά και υπάρχουν άλλα 12 μίτινγκ που εντάξαμε πέρσι και είναι μέσα στις κατηγορίες για το ranking. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε 1-2 μίτινγκ ακόμα σε πολύ υψηλό επίπεδο και έχουμε και τα special event όπως είναι το Athens Street Pole Vault, τα Σιθώνεια, το Women Gala της Φιλοθέης, το μίτινγκ αλμάτων στην Καλλιθέα, τα Σπανίδεια, τα Δρόμεια. Καλύψαμε όλο το χώρο και πάμε πολύ καλά στους αγώνες. Δίνουμε τη δυνατότητα στους αθλητές να έχουν αγώνες και οι μεγάλοι αθλητές μας παίρνουν προσκλήσεις και για τα διεθνή μίτινγκ, τα Ντάιαμοντ Λιγκ.

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΡΤΛΑΝΤ ΕΩΣ ΤΗΝ ΝΤΟΧΑ

2016

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥ - Πόρτλαντ

Χάλκινο: Κατερίνα Στεφανίδη - επί κοντώ 4,80 μ.

Χάλκινο: Βούλα Παπαχρήστου - τριπλούν 14,15 μ.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΝΟΙΚΤΟΥ - Άμστερνταμ

Χρυσό: Κατερίνα Στεφανίδη - επί κοντώ 4,81 μ.

Χάλκινο: Βούλα Παπαχρήστου - τριπλούν 14,47 μ.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ - Ρίο

Χρυσό: Κατερίνα Στεφανίδη - επί κοντώ 4,85 μ.

2017

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥ - Βελιγράδι

Χρυσό: Κατερίνα Στεφανίδη - επί κοντώ 4,85 μ.

Αργυρό: Κώστας Φιλιππίδης - επί κοντώ 5,85 μ.

Χάλκινο: Βούλα Παπαχρήστου - τριπλούν 14,15 μ.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΗΜΑ ΑΝΟΙΚΤΟΥ - Λονδίνο

Χρυσό: Κατερίνα Στεφανίδη - επί κοντώ 4,91 μ.

2018

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥ - Μπέρμινγχαμ

Χάλκινο: Κατερίνα Στεφανίδη - επί κοντώ 4,80 μ.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΝΟΙΚΤΟΥ - Βερολίνο

Χρυσό: Κατερίνα Στεφανίδη - επί κοντώ 4,85 μ.

Χρυσό: Βούλα Παπαχρήστου - τριπλούν 14,60 μ.

Χρυσό: Μίλτος Τεντόγλου - μήκος 8,25 μ.

Αργυρό: Νικόλ Κυριακοπούλου - επί κοντώ 4,80 μ.

Αργυρό: Μαρία Μπελιμπασάκη - 400 μ. 50.45

Χάλκινο: Δημήτρης Τσιάμης - τριπλούν 16,78 μ.

2019

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥ - Γλασκώβη

Χρυσό: Μίλτος Τεντόγλου - μήκος 8,38 μ.

Αργυρό: Κώστας Μπανιώτης - ύψος 2,26 μ.

Αργυρό: Βούλα Παπαχρήστου - τριπλούν 14,50 μ.

Χάλκινο: Νικόλ Κυριακοπούλου - επί κοντώ 4,65 μ.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΝΟΙΚΤΟΥ - Ντόχα

Χάλκινο: Κατερίνα Στεφανίδη - επί κοντώ 4,85 μ.