Ευαγγελία Πλατανιώτη: «Χρυσό μετάλλιο για την Ελλάδα μας»

Στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Ντόχα, είδε τη γαλανόλευκη να ατενίζει στον πιο ψηλό ιστό. Τον εθνικό μας ύμνο να ακούγεται στο Aspire Dome, και τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αποστολής που ήταν στις εξέδρες να ζητωκραυγάζουν και να την αποθεώνουν.

Αναλυτικά οι δηλώσεις της στην ΚΟΕ:

Πόσο βαρύ είναι αυτό το μετάλλιο;

(το πιάνει σφιχτά) «Πρέπει να ζυγίζει αρκετά. Είναι αρκετά βαρύ. Δεν έχω ξαναπάρει πιο βαρύ μετάλλιο».

Αυτό κυριολεκτικά. Τί κρύβει αυτό το χρυσό μετάλλιο ;

«Κρύβει πολύ σκληρή δουλειά, πολλές ώρες προπόνηση, πολύ κούραση, πολύ πείσμα και πάρα πολύ θέληση».

Αγωνίστηκες τελευταία, αυτό αποτέλεσε πλεονέκτημα ή πρόσθεσε άγχος;

«Μου αρέσει πάρα πολύ να αγωνίζομαι τελευταία. Είναι σαν να κλείνω την παράσταση. Πλέον δεν γίνεται κλήρωση για το πώς θα αγωνιστούμε, είναι με βάση την κατάταξή μας στον προκριματικό, αντιστρόφως βεβαίως. Ήταν η καλύτερη θέση που θα μπορούσα να έχω».

Πηγαίνεις λοιπόν να αγωνιστείς τελευταία, ξέρεις τις βαθμολογίες των άλλων κοριτσιών, ξέρεις ακριβώς εσύ τι πρέπει να κάνεις, αλήθεια τί σκεφτόσουν εκείνη την ώρα;

«Στο μυαλό μου είχα μόνο την εκτέλεση μου. Τις οδηγίες των προπονητριών μου, το ότι μπορώ να τα καταφέρω, το ήξερα ότι μπορούσα να το κάνω καθώς το έχω δουλέψει. Συνεχώς στο μυαλό μου ήταν η κάθε μου κίνηση, το τί πρέπει να προσέχω και τί να σκέφτομαι ή να μην σκέφτομαι».

Αφοσιωμένη απόλυτα στο πρόγραμμα σου

«Έτσι ακριβώς, τίποτα άλλο».

Οι αντίπαλές σου ανέβασαν στον τελικό το βαθμό δυσκολίας.

«Εγώ ήξερα πώς είχα βάλει πάρα πολύ ψηλά τον πήχη. Δεν υπήρχε περίπτωση να αλλάξω κάτι στον τελικό. Πίστευα στη δυσκολία που είχα βάλει, πίστευα στη δουλειά που έχω κάνει, και αυτό που έκανα ήταν απλά να ακολουθήσω το πλάνο».

Έγραψε το όνομά σου στην ιστορία με το πρώτο παγκόσμιο χρυσό μετάλλιο της Καλλιτεχνικής Κολύμβησης.

«Ναι, έτσι είναι, αλλά η διοργάνωση έχει δρόμο ακόμα για εμένα: έχουμε δυο ντουέτο και δυο σόλο, συνολικά. Αλλά έγινε η πολύ καλή αρχή. Για την Ελλάδα μας…».