Ευτυχία Καραγιάννη: «Προπονούμαστε ο ένας πάνω στον άλλο»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Δεν της είχα ξανακάνει συνέντευξη. Ταλαιπωρήθηκα, αλλά χαλάλι της. Πριν από τον τελικό είχαμε κανονίσει ότι θα μιλούσαμε το βράδυ, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Μου είπε, μάλιστα, ότι πάντα έμπαινε το «ΦΩΣ» στο σπίτι της, γιατί το έπαιρνε ο πατέρας της. Τελείωσε ο τελικός, χάσαμε στο τσακ το χρυσό, την έψαχνα, πέρναγε η ώρα, τη βρήκα κοντά στα μεσάνυχτα, μου είπε ότι πήγαιναν σε ένα εστιατόριο και θα μιλούσαμε πιο μετά, πήγε 12.30 μετά τα μεσάνυχτα (ώρα Ελλάδας), μου έστειλε μήνυμα ότι θα μιλούσαμε το επόμενο πρωί νωρίς από το αεροδρόμιο που θα πετούσαν για την επιστροφή, της είπα «σε παρακαλώ, αν με στήσεις, θα βγάλω λευκή σελίδα», τήρησε την υπόσχεσή της και μου έδωσε μια συνέντευξη έξω από τα δόντια.

Η προπονήτρια της Εθνικής νεανίδων που πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο στο Βελιγράδι, η Ευτυχία Καραγιάννη, θέτει το πρόβλημα του ελληνικού πόλο στη σωστή βάση, την αδικία που υφίσταται το ελληνικό πόλο. Το έχει βιώσει στο πετσί του και ο Ολυμπιακός.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 10/8/2022

Ήσουν σκόρερ της Εθνικής γυναικών που πήρε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Μία από τις σκόρερ.

Νομίζω τέτοια επιτυχία δεν ξανάγινε.

Όχι μόνο στο πόλο αλλά σε κανένα ομαδικό άθλημα! Δεν ξαναπήραμε ασημένιο μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, μέχρι πέρσι που το επανέλαβε η ομάδα των ανδρών. Μόνο το πόλο τα έχει κάνει αυτά σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Στο γήπεδο τότε πόσο κόσμο είχε;

Ζήσαμε στιγμές... ποδοσφαιρικές! Ήταν πρωτόγνωρο για εμάς, πρωτόγνωρα συναισθήματα, εκεί είδαμε πραγματικά πώς λειτουργεί ο «όγδοος παίκτης»... Ο κόσμος μάς είχε σπρώξει.

Πιο αξέχαστη στιγμή ποια ήταν;

Η τελετή έναρξης. Το περιμέναμε όλες οι κοπέλες, μπήκαμε μέσα σε ένα ΟΑΚΑ γεμάτο κόσμο, όλοι οι λαοί μαζί, ήταν πολύ συγκινητικές στιγμές.

Ποια συμπαίκτριά σου θαύμαζες τότε περισσότερο; Ήσασταν αυτές που βάλατε τις βάσεις στις επιτυχίες του γυναικείου πόλο, σε εθνικό επίπεδο και σε συλλογικό.

Ήταν μεγάλες παίκτριες, δεν θέλω να ξεχωρίσω, αλλά τι να πεις ειδικά για την Κοζομπόλη, τη Μωραϊτίδου, την Ελληνάκη, τη Ρουμπέση, είχαμε δέσει πολύ καλά, είχαμε φτιάξει ισχυρή ομάδα. Από τότε ακολούθησαν πολλές επιτυχίες στο γυναικείο πόλο, τόσο σε εθνικό επίπεδο σε όλες τις ηλικίες όσο και στους συλλόγους με τη Βουλιαγμένη και τον Ολυμπιακό. Οι μικρές Εθνικές έχουν μια παράδοση στις επιτυχίες, δεν είναι εύκολο κάθε φουρνιά παιδιών να είναι πάντα καλή, όμως και στα αγόρια και στα κορίτσια το ελληνικό πόλο φέρνει διακρίσεις.

Πώς εξηγείται αυτή η παράδοση; Γιατί το πόλο και όχι το ποδόσφαιρο; Βλέπουμε τον Ολυμπιακό στο γυναικείο πόλο που σαρώνει στην Ευρώπη έχοντας Ελληνίδες.

Το άθλημα αυτό μας ταιριάζει. Ίσως επειδή η χώρα μας βρέχεται από θάλασσα παντού, δεν ξέρω. Πρέπει όμως να το στηρίξει η πολιτεία. Βλέπουμε ότι είναι άθλημα που φέρνει συνέχεια διακρίσεις, τόσο στους συλλόγους όσο και στις εθνικές ομάδες, σε άντρες και γυναίκες, σε αγόρια και σε κορίτσια, σε όλες τις ηλικίες. Ξέρετε πόσα προβλήματα έχουμε;

Να μου τα πεις τα προβλήματα.

Είναι άδικο γιατί, ενώ το πόλο φέρνει διακρίσεις συνεχώς, οι συνθήκες είναι κακές. Υπάρχουν σωματεία που δεν έχουν κολυμβητήριο. Εμείς οι εθνικές ομάδες ήμασταν οκτώ στον αριθμό (!), άνδρες-γυναίκες, και οι τρεις ηλικιακές κατηγορίες σε αγόρια και κορίτσια, νέες γυναίκες-νέοι άνδρες, νεάνιδες-έφηβοι, κορασίδες-παίδες, και ψάχναμε κολυμβητήριο, κυριολεκτικά δεν είχαμε πού να χωρέσουμε και κάναμε προπόνηση ο ένας πάνω στον άλλον…

Πες μου κι άλλα.

Σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο που μου είπες, οι αθλητές και οι αθλήτριες δεν έχουν αμοιβή, πληρώνουν από την τσέπη τους για να έρθουν οι γονείς τους στο Βελιγράδι λόγου χάρη να δουν τα παιδιά τους, πληρώνουν από την τσέπη τους τα παιδιά από την επαρχία για να μένουν σε ξενοδοχείο όταν κάνουμε προετοιμασία στην Αθήνα δύο μήνες οι Εθνικές, θα έπρεπε να υπάρχει το σπίτι του υγρού στίβου. Να έχει πισίνες, να έχει ξενώνες, πράγματα που τα βλέπουμε σε άλλες χώρες που πάμε και μας πέφτουν τα μάτια!

Λέγε κι άλλα. Τα έχω ακούσει και από τον Χάρη Παυλίδη και από τον Θόδωρο Βλάχο για τον Ολυμπιακό.

Και δεν είναι μόνο οι ομάδες του πόλο που έχουμε τόσες Εθνικές σε άντρες και γυναίκες, ο υγρός στίβος έχει και άλλα αθλήματα. Δεν χωράμε! Είναι κρίμα. Και δεν μιλάω για άλλα θέματα, για τη στήριξη την επιστημονική ή την οικονομική, και αυτά είναι σημαντικά, αλλά το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ο χώρος της προπόνησης. Να μπορούν οι αθλητές και οι αθλήτριες να κάνουν την προετοιμασία τους. Θα έπρεπε να υπάρχει το σπίτι των εθνικών ομάδων να στεγάζει τις ομάδες μας. Η ΚΟΕ έχει τόσα αθλήματα, δεν είναι μόνο το πόλο. Δεν χωράμε όλοι και όλες στον υγρό στίβο, δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις για όλα τα κλιμάκια των Εθνικών. Και είναι ο ένας πάνω στον άλλον. Μιλάμε για πολύωρες προπονήσεις.

Ταλέντα έχουμε;

Πολλά. Υπάρχει πολύ έμψυχο υλικό, το πόλο ταιριάζει στο ελληνικό ταμπεραμέντο. Θα φέρουμε ακόμα περισσότερες επιτυχίες αν βοηθηθούμε από την πολιτεία.

Για το ασημένιο μετάλλιο τώρα στο Παγκόσμιο υπάρχει οικονομικό μπόνους στα κορίτσια και σε εσάς τις προπονήτριες;

Όχι. Το μόνο που υπάρχει είναι το «άνευ», ότι δηλαδή μπορούν να σπουδάσουν τα κορίτσια σε πανεπιστήμιο - το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Το θέμα είναι ένα: αυτές οι επιτυχίες που φέρνει σταθερά το πόλο πρέπει να εξαργυρωθούν επιτέλους και να δημιουργηθούν πισίνες, χώροι για να προπονούνται οι αθλητές και οι αθλήτριές μας. Ξέρεις πόσα σωματεία υπάρχουν που δεν έχουν χώρο να προπονηθούν; Είναι κρίμα.

Να το γράψω αυτό που μου είπες για το «ΦΩΣ» και τον πατέρα σου;

Ε, βέβαια, να το γράψεις, θα χαρεί κιόλας και θα με πάρει τηλέφωνο πρώτος να μου πει ότι με διαβάζει στην εφημερίδα!

Ολυμπιακός ήσουν;

Ήμουν κολυμβήτρια στον Ολυμπιακό από 5 χρόνων! Και εγώ και η αδελφή μου που ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερη. Στα 17 μου άρχισα το πόλο, έως τότε ήμουν κολυμβήτρια του Ολυμπιακού. Αργότερα έπαιξα και πόλο στον Ολυμπιακό. Η αδελφή μου, η Ζήνα, άρχισε το τμήμα πόλο του Ολυμπιακού ως παίκτρια και αρχηγός!

Μου έκανε εντύπωση η φυσική κατάσταση που είχαν τα κορίτσια, ενώ είχαν παίξει τόσα ματς κάθε μέρα, ενώ ο ημιτελικός με την Ουγγαρία ήταν πολύ σκληρός και κρίθηκε στο γκολ, τα έδωσαν όλα και με τις ΗΠΑ. Πόσες ώρες προπονούνται;

Παίζαμε σχεδόν κάθε μέρα τόσα ματς και στο τέλος βγήκε μία κούραση στον τελικό. Προπονούμαστε μέσα στο νερό δύο ώρες το πρωί και δύο ώρες το απόγευμα, συν το γυμναστήριο που είναι έξτρα, καθημερινά και αυτό.

Για τι ηλικίες μιλάμε;

Από 18 χρόνων και κάτω. Οι μεγαλύτερες είναι γεννημένες το 2004.

Η Φωτεινή Τριχά βγήκε MVP όλης της διοργάνωσης, είναι παίκτρια του Ολυμπιακού, στα 15 της ήρθε στον Ολυμπιακό και της είχα κάνει συνέντευξη ως το μεγαλύτερο ταλέντο. Εσύ την είχες παίκτρια στον Νηρέα.

Και αυτήν και την Τορνάρου, που επίσης είναι στον Ολυμπιακό, τις είχα από 10 χρόνων στον Νηρέα! Έχουν πολύ ταλέντο, να μην υποτιμάμε όμως και τα άλλα μας παιδιά, πρέπει να προσεχθούν ώστε να φτάσουν στην κορυφή.

Η Τριχά είπε «δείτε το πρόσωπό μου για να καταλάβετε πόσο σκληρός ήταν ο ημιτελικός». Όλες οι παίκτριες οι μεγάλες του Ολυμπιακού μού έχουν πει ότι οι Ουγγαρέζες είναι παραδοσιακά οι πιο σκληρές και πέφτει ξύλο.

Ισχύει, ισχύει. Και μάλλον μας στοίχισε αυτό στον τελικό με τις ΗΠΑ.

Ενώ στον άλλον ημιτελικό οι ΗΠΑ είχαν κάνει πάρτι με την Ιταλία, νίκησαν πολύ εύκολα με νταμπλ σκορ.

Παίξαμε σερί αγώνες πολύ δυνατούς, δεν ήταν μόνο ο ημιτελικός με την Ουγγαρία, είχαμε παίξει και στον όμιλο με τις ΗΠΑ πάλι και είχαμε νικήσει στο ένα γκολ. Ήταν αρκετά ματς που μας έπαιξαν press και παίξαμε press. Η Ουγγαρία παραδοσιακά δουλεύει στο press και στο ένας εναντίον ενός όπως και οι ΗΠΑ. Τα κορίτσια μας πάλεψαν πάρα πολύ, έδειξαν την ελληνική τους ψυχή. Είμαι πολύ ευχαριστημένη από τα κορίτσια, είμαι υπερήφανη που είμαι προπονήτρια σε αυτήν την ομάδα.

Και τι δεξαμενή τεράστια αθλητών έχουν οι ΗΠΑ σε σύγκριση με εμάς που είμαστε μικρή χώρα. Ο Χάρης Παυλίδης μού είχε πει σε συνέντευξη: «Όταν εμείς έχουμε 1.000 πολίστριες σε όλη την Ελλάδα και οι ΗΠΑ έχουν μόνο στην Καλιφόρνια 25.000 (!), δεν είναι λογικό να βγάζουν περισσότερα ταλέντα»;

Με τον Χάρη ήμασταν μαζί στον Ολυμπιακό όταν ήταν αθλητής, όπως και με τον Θοδωρή Βλάχο. Μετά τον είχα προπονητή τον Χάρη στη Γλυφάδα έναν χρόνο.

Η γνώμη σου;

Πάρα πολύ καλός προπονητής. Οι επιτυχίες του στον Ολυμπιακό είναι πολύ σημαντικές για το γυναικείο πόλο.

Θα συνεχίσουμε να βγάζουμε ταλέντα;

Εγώ το πιστεύω. Υπάρχουν παιδιά που δουλεύονται πολύ καλά στα σωματεία και στις εθνικές ομάδες. Χώρους χρειαζόμαστε, πισίνες.

Να σου πω κάτι; Έτσι όπως είδα τον τελικό, οι ΗΠΑ μόνο σε μία θέση ήταν καλύτερες. Μία θέση έκρινε τον αγώνα. Αν εμείς είχαμε αυτήν την παίκτρια και εκείνες είχαν τη δική μας, θα το είχαμε πάρει το ματς. Δεν γράφω τη θέση. Είχαμε πάντως και δοκάρια σε κρίσιμο σημείο.

Χάσαμε ευκαιρίες, χάσαμε κόντρες, χάσαμε πέναλτι, είχαμε κάποιες ευκαιρίες για να πάρουμε το ματς. Έχουμε και παράπονα στην αρχή του ματς που δεν θέλω να πω δημόσια...

Για τη διαιτησία λες.

Δεν θέλω να πω. Είναι πολύ καλή ομάδα οι ΗΠΑ, οι γυναίκες κερδίζουν τα χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στην άμυνα δεχτήκαμε λίγα γκολ. Ακόμα και στον τελικό κρατήσαμε τις ΗΠΑ στο 10-8, ενώ στον όμιλο τις είχαμε νικήσει 15-14. Είχαμε δεχτεί πιο πολλά γκολ σε εκείνο το ματς. Θέλω όμως να βελτιώσουμε κάποια κομμάτια στην άμυνά μας, διότι του χρόνου υπάρχει Παγκόσμιο νέων γυναικών όπου και εκεί θα διεκδικήσουμε μετάλλιο.

Τι ιδιαίτερο ατού έχουν τεχνικά οι ΗΠΑ;

Και στην ομάδα των γυναικών που παίρνει τα χρυσά και στις χαμηλότερες ηλικίες έχουν μία ιδιαίτερη ικανότητα στο ένας με έναν. Τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Αυτό που είπε ο Παυλίδης πάντως για την τεράστια διαφορά στον αριθμό αθλητριών -ως δεξαμενή- είναι γεγονός. Παρ' όλα αυτά, τις κοντράραμε.

Ξανακάνω την ερώτηση: Γιατί στο πόλο βγάζουμε συνεχώς αθλητές και αθλήτριες, ενώ στο ποδόσφαιρο όχι; Φταίνε οι πάρα πολλοί ξένοι στο ποδόσφαιρο;

Αν αναλογιστείς τι χρήματα μπαίνουν στο ποδόσφαιρο και τι στο πόλο...

Δηλαδή η ανάγκη γίνεται φιλότιμο στο πόλο και αναγκαζόμαστε να έχουμε παραγωγή;

Αυτό είναι σίγουρο. Το αγαπάμε πολύ το άθλημα.

Έβαλε μια γκολάρα η Χριστίνα Σιούτη από το κέντρο σχεδόν της πισίνας στο 7-7, είθισται να μπαίνουν τέτοιες γκολάρες;

Από παντού τα βάζουμε! (γελάει).

Ακουγόταν δυνατά στη μετάδοση κάθε φορά που έφτανε μια επίθεσή μας στα τελευταία δευτερόλεπτα μία γυναικεία φωνή να μετράει από το 10 και κάτω τα τελευταία δευτερόλεπτα. Ποια το έκανε;

Η τερματοφύλακάς μας. Για να ξέρουν οι παίκτριες πόσα δευτερόλεπτα μένουν.

Σου αρέσει να δουλεύεις στις υποδομές, ε;

Ναι, μου αρέσει πολύ.

Γιατί;

Το βρίσκω πολύ δημιουργικό. Μου αρέσει να βλέπω τα παιδιά να εξελίσσονται, να προχωράνε και να είμαι μαζί και εγώ σε αυτό.

Πώς θες να κλείσουμε;

Θέλω να ευχαριστήσω τα κορίτσια μου, γιατί ήταν ένα πολύ δυνατό τουρνουά, πάλεψαν με την ψυχή τους, την ελληνική ψυχή, έδειξαν το ταλέντο τους και στην άμυνα και στην επίθεση. Έδειξαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν να είναι στην κορυφή.