Όμορφη δεν είναι η… μπάλα ;

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω ένα δίμηνο, θυμόμαστε πόσο λίγοι ήμαστε τότε οι υπέρμαχοι της επιστροφής στην αγωνιστική δράση και στη χώρα μας. Οι περισσότεροι μάλιστα μαζεμένοι στην ποδοσφαιρική «φωλιά» του «ΦΩΤΟΣ» και του fosonline,gr, όπου με συνεπή αρθρογραφία επισημαίναμε το πόσο σημαντικό θα ήταν να ολοκληρωθεί η σεζόν μέσα στους αγωνιστικούς χώρους.

Από την άλλη πλευρά, υπήρχε η δυνατή φωνή των υπέρμαχων του «λουκέτου» και της «παύλας». Είτε επειδή ακόμα επικρατούσε σε μέρος της κοινωνίας ο φόβος πως «θα γινόμασταν Ιταλία», είτε για μικροσυμφέροντα ομάδων που δεν ήθελαν να υποβιβαστούν και άλλων που δεν ήθελαν να δουν τον Ολυμπιακό να σηκώνει άλλη μία κούπα πρωταθλητή. Όλοι οι παραπάνω έβαλλαν κατά της «κακιάς UEFA» που παίζει με την Υγεία των ποδοσφαιριστών και των «αχόρταγων» προέδρων που κοιτάζουν την τσέπη τους και τα τηλεοπτικά συμβόλαια, πιέζοντας και αυτοί τους παίκτες να αγωνιστούν για οικονομικούς λόγους.

Έκτοτε, κύλησε νερό στο αυλάκι, επικράτησε η σύνεση και η λογική, το μεγάλο πείραμα της επανεκκίνησης της Γερμανίας πέτυχε πανηγυρικά και έσβησε και τις τελευταίες εστίες… αντίστασης, των εχθρών του ποδοσφαίρου. Πλέον, σε όλη την Ευρώπη παίζεται ή θα αρχίζει να παίζεται μέσα στην επόμενη εβδομάδα μπάλα, με εξαίρεση όσους βιάστηκαν να σταματήσουν, όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Γαλλία, με τους επιτελείς της τελευταίας να δέχονται πλέον πυρά από παντού για τον επιπόλαιο χειρισμό που έκαναν.

Όσο για την χώρα μας ; Εκεί και αν υπήρχαν αμφιβολίες για το κατά πόσο ένα ποδοσφαιρικό προϊόν που δεν χαρακτηρίζεται και από τα πλέον ποιοτικά στην Ευρώπη θα μπορούσε να λειτουργήσει στις ιδιαίτερες συνθήκες κεκλεισμένων των θυρών αγώνων και με τις ομάδες να προέρχονται από τρίμηνη αποχή.

Καθίσαμε, λοιπόν και είδαμε και τα έξι ματς που διεξήχθησαν στην πρεμιέρα των πλέι οφ και πλέι άουτ. Κόντρα σε κάθε απαισιόδοξη εκτίμηση, όπως συνέβη και σε άλλα πρωταθλήματα, το ποδόσφαιρο που παίχθηκε ήταν μια χαρά. Όχι μόνο στα ντέρμπι της Τούμπας και του ΟΑΚΑ, αλλά και στα υπόλοιπα παιχνίδια. Στο Χαριλάου, στη Νέα Σμύρνη, ακόμα και στη Λαμία Δευτεριάτικα, όπου στις παλιές καλές ημέρες, θα περιμέναμε ένα ματς-αγγαρεία, τώρα είδαμε καλό θέαμα, γκολ, ευκαιρίες, παίκτες ορεξάτους που ήθελαν να ξεδώσουν από την απραξία σχεδόν 100 ημερών και του έδωσαν και κατάλαβε.

Και εκτός από τους παίκτες, ανάλογη δίψα για ποδόσφαιρο είδαμε και στον κόσμο. Στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ, αλλά και στις καφετέριες, φουλ κίνηση από φιλάθλους που ήθελαν να πάρουν γεύση από τις ομάδες τους αλλά και γενικότερα από Ελληνικό ποδόσφαιρο. Μιλώντας με ιδιοκτήτες των παραπάνω καταστημάτων διαπιστώσαμε με χαρά πως η κίνηση στους χώρους παρακολούθησης των αγώνων της Super League 1 ήταν ιδιαίτερα αυξημένη, στα όρια βέβαια που επιτρέπουν οι νέοι Υγειονομικοί κανόνες ασφάλειας.

Με λίγα λόγια και οι ποδοσφαιριστές των Ελληνικών ομάδων και οι φίλαθλοι περίμεναν πως και πως την επάνοδο στην αγωνιστική δράση και το αποτέλεσμα ήταν εξόχως ενθαρρυντικό. Πέρα από το μήνυμα δηλαδή της επιστροφής στην κανονικότητα, έχουμε και την ουσία ενός αξιοπρεπέστατου ποδοσφαιρικού θεάματος, δεδομένων πάντα των αναλογιών και των δυνατοτήτων των ομάδων της Super League 1.

Πόσο χαιρόμαστε που τελικά θα έχουμε την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε για 1,5 ακόμα μήνα το αγαπημένο μας σπορ να εξελίσσεται και στη χώρα μας έπειτα από τόσες δυσκολίες που περάσαμε την περίοδο της Πανδημίας και του εγκλεισμού στο σπίτι. Παραφράζοντας την μνημειώδη ατάκα του Νότη Περγιάλη στην Ηρώ Κυριακάκη στην καταληκτική σκηνή των «Κόκκινων Φαναριών», αισθανόμαστε την ανάγκη να ρωτήσουμε όλους τους «συνοδοιπόρους», λάτρεις του ποδοσφαίρου: «Όμορφη δεν είναι η… μπάλα ;».