Κι όμως, κάποιοι στενοχωρήθηκαν με την παραμονή Μαρτίνς!

Ο Ολυμπιακός έκανε το αυτονόητο... Έκανε αυτό που έπρεπε, έπραξε αυτό που έλεγε η ποδοσφαιρική λογική. Κράτησε στον πάγκο του έναν προπονητή με τον οποίο ο κόσμος έφευγε «χορτασμένος» από το Καραϊσκάκη. Κράτησε έναν προπονητή που πήρε ένα πρωτάθλημα κόντρα σε θεούς και δαίμονες. Κράτησε έναν προπονητή που πέταξε έξω τη Μίλαν και την Άρσεναλ, ενώ αν δεν έκανε στο Λονδίνο την γκάφα ο Μεριά, θα είχε αφήσει και την Τότεναμ εκτός Champions League!

Ο Πέδρο Μαρτίνς έπρεπε να μείνει και έμεινε. Δεν χρειάζονται άλλωστε και ιδιαίτερες αναλύσεις για τους λόγους που έπρεπε να παραμείνει κάτοικος Πειραιά. Προσπάθησαν να τον δελεάσουν Ρώσοι, επιχείρησαν να τον προσλάβουν συμπατριώτες του, μέχρι και τα... πετροδολάρια των Αράβων επιστρατεύτηκαν για να του αλλάξουν μυαλά, αλλά εκείνος ψήφισε «δαγκωτό» Ολυμπιακό. Δεν είναι κρυφό ότι η πρόκληση της Premier League πάντοτε τον ιντρίγκαρε, αλλά από τη στιγμή που δεν υπήρχε η συγκεκριμένη προοπτική καθώς όλες οι θέσεις των πάγκων στην Αγγλία είναι «κλειδωμένες», έμεινε σε μία ομάδα όπου νιώθει ασφαλής.

Θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς απέναντί σας... Η παραμονή του Μαρτίνς στον Ολυμπιακό δεν στενοχώρησε μόνο τους αντιπάλους των «ερυθρολεύκων» που πόνταραν πολύ στην αποχώρησή του, εκτιμώντας ότι ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι θα ξανάφτιαχνε μια ομάδα... φτου κι απ’ την αρχή. Κάποιοι παίκτες δεν μπορούμε να πούμε ότι κοιμούνται πλέον ήσυχα τα βράδια, καθώς η είδηση ότι ο Πορτογάλος τεχνικός συνεχίζει έως το 2022 δεν σημαίνει κιόλας ότι θα πορευτούν μαζί του για τα επόμενα δύο χρόνια. Όπως είχε στενοχωρηθεί πέρσι ο Γιάγια Τουρέ που δεν τον έβαζε ο Μαρτίνς, γιατί πάνω απ' όλα ήταν δίκαιος και δεν χαμπάριζε από ονόματα, έτσι για παράδειγμα ο Εμρέ Μορ δεν πρέπει να νιώθει πλέον και πολύ άνετα. Όπως και άλλοι ποδοσφαιριστές που δεν είχαν πολύ χρόνο συμμετοχής φέτος.

Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για κάποια παιδιά που είναι δανεικά και ξέρουν ότι δύσκολα θα πάρουν την ευκαιρία το καλοκαίρι. Μια ευκαιρία που ούτως ή άλλως είχαν πετάξει στα σκουπίδια από την περσινή προετοιμασία. Άλλωστε ο Μαρτίνς δεν θέλει να αλλάξουν και πολλά πράγματα του χρόνου σε σχέση με την ομάδα που είχε φέτος.

Λίγες μεταγραφές θέλει και φυσικά θα εύχεται να μη «σκάσει» κάποια σούπερ προσφορά αλά... Ποντένσε και χάσει κάποιον βασικό ποδοσφαιριστή του.

Ο Μαρτίνς μεταξύ άλλων στενοχώρησε και... δημοσιογράφους! Ας μην κρυβόμαστε... Υπήρχαν δημοσιογράφοι που πόνταραν στον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από την Άρσεναλ για να τον στήσουν στη γωνία. Ή ακόμα ακόμα και σε ήττα στην Τούμπα για το πρωτάθλημα για να αρχίσουν να τον «πυροβολούν». Φυσικά και πρέπει σε κάθε προπονητή να ασκείται κριτική και να γίνεται η καταγραφή των λαθών του, γιατί αυτό επιβάλλει η δημοσιογραφική δεοντολογία. Όχι όμως να του βάζεις χέρι επειδή δεν έβαλε παραδείγματος χάρη τους βασικούς στην περσινή ρεβάνς με τη Λαμία για το Κύπελλο (λες και η Λαμία ήταν κάποιο μεγαθήριο, με τον Ολυμπιακό τότε να χρειαζόταν ένα απλό 0-0 για να περάσει). Πρώτα απ' όλα, ειδικά σε αυτή την περίπτωση, μειώνεις την ποιότητα του ρόστερ του Ολυμπιακού. Δηλαδή τα «δεύτερα» των Πειραιωτών (που δεν ήταν και τόσο... δεύτερα) δεν μπορούσαν να περάσουν τη Λαμία; Δεν γίνεται επίσης να του βάζεις χέρι επειδή δεν χρησιμοποιεί έναν αγαπημένο σου ποδοσφαιριστή ή στις καλές βραδιές να επιβραβεύεις μόνο τους παίκτες και όχι τον προπονητή.

Επαναλαμβάνουμε ότι υποχρέωση του δημοσιογράφου είναι να ασκεί κριτική στα κακώς κείμενα, αλλά ειδικά στην περίπτωση του Πορτογάλου τεχνικού ξεπεράστηκαν τα όρια της εμπάθειας.

Ο Μαρτίνς δεν είναι ανόητος... Γνώριζε τι γινόταν, τι γραφόταν και τι λεγόταν... Απλώς δεν επηρεαζόταν. Εμείς δεν έχουμε καμία διάθεση να κάνουμε τον υπερασπιστή κανενός Μαρτίνς και κανενός ποδοσφαιριστή. Όμως δεν γίνεται να κλείνουμε τα μάτια στο ότι στον Ρέντη είχαν πάθει πλάκα με τη δουλειά που έριχνε. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι ολόκληρος Ματιέ Βαλμπουενά υποκλίθηκε στην προπονητή του αξία. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η φετινή εντυπωσιακή σεζόν πραγματοποιήθηκε δίχως την ενεργό συμμετοχή του κορυφαίου Έλληνα ποδοσφαιριστή, του Κώστα Φορτούνη, καθώς είχε βρει τον τρόπο για να καλύψει την πολύ σημαντική απουσία. Προφανώς κάτι παραπάνω γνωρίζουν όλοι αυτοί από εμάς που τον ζούσαν καθημερινά στον Ρέντη.

Ο 50χρονος τεχνικός δικαιώθηκε! Και μαζί του δικαιώθηκε και ο Ολυμπιακός με τη διοίκησή του που τον εμπιστεύτηκε τυφλά ακόμα και στις άσχημες βραδιές του... Στην ΠΑΕ έβλεπαν άλλωστε έναν άνθρωπο που είχε αυτό το «κάτι»! Το «κάτι» που τον ξεχώριζε από τους προκατόχους του.