Δημήτρης Σκούνας: «Παιδί της Τούμπας, έπαθα πλάκα με τον κόσμο του Ολυμπιακού-Έπαιζα με ένα χέρι»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ξεκινάω τις συνεντεύξεις με τον Δημήτρη Σκούνα. Δεν ήθελα να ξαναβγάλω παίκτες που μου έχουν μιλήσει επανειλημμένως στο παρελθόν, μεγάλα ονόματα όπως ο Αναστόπουλος, ο Μίχος, ο Πέτρος Ξανθόπουλος κ.λ.π.. Ήθελα καινούργιους. Και συνέντευξη του Σκούνα εγώ δεν είχα ξαναδεί. Μιλάμε για τον τερματοφύλακα με τον οποίο πήρε ο Ολυμπιακός εκείνο το πρωτάθλημα! Έναν τερματοφύλακα-αίνιγμα ο οποίος εξαφανίστηκε μετά!

Ο άνθρωπος ήταν γέννημα θρέμμα στον ΠΑΟΚ, παιδί της Τούμπας, έπαιξε μικρό χρονικό διάστημα στον Ολυμπιακό, και όμως κοιτάξτε τι επίδραση έχει ο Ολυμπιακός σε ανθρώπους που δεν ανήκαν στην οικογένειά του. Κοιτάξτε πώς μιλάει για τον Ολυμπιακό! Όσο περνούσε η ώρα δεν μπορούσε να κρυφτεί και μίλαγε σαν οπαδός του Ολυμπιακού!

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 15/10/2019

Ήρθατε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1986. Βλέπω στις συμμετοχές ότι εσείς παίξατε τα περισσότερα ματς, πολύ περισσότερα από τον Αρβανίτη.

Σχεδόν όλα τα ματς εγώ τα έπαιξα.

Ήρθατε στον Ολυμπιακό από την Καλαμαριά. Ψαρωμένος ήσασταν;

Όχι, είχα παίξει χρόνια πριν στην Α' Εθνική, ήμουν 25 στα 26. Δεν ξέρει πράγματα για εμένα ο κόσμος... Από 9 χρονών ήμουν στον ΠΑΟΚ στα τσικό και στα 17 με έκανε επαγγελματία ο ΠΑΟΚ. Έμεινα στον ΠΑΟΚ μέχρι τα 20. Μετά για κάποιους λόγους που ξέρουν αυτοί, με άφησαν ελεύθερο και πήγα στον Πανσερραϊκό, Α' Εθνική, είχε καλή ομάδα, έπαιζα και Εθνική Ελπίδων και Ολυμπιακή ομάδα. 4,5 χρόνια ήμουν τερματοφύλακας στις Σέρρες, 6 μήνες πριν λήξει το συμβόλαιό μου με αγόρασε η Καλαμαριά, Α' Εθνική πάλι, έπαιξα 2,5 χρόνια εκεί, και μετά με πήρε ο Ολυμπιακός.

Τι δεν πήγε καλά με εσάς στον Ολυμπιακό;

Όλη τη χρονιά έπαιζα με ένα χέρι! Δεν το έμαθε ο κόσμος, φταίω εγώ, έκανα λάθος που δεν το έλεγα στον Ολυμπιακό. Το έκρυβα, πίστευα ότι θα το πήγαινα συντηρητικά και θα περνούσε. Είχα σοβαρό πρόβλημα στον ώμο.

Δηλαδή;

Ήταν λάθος μου που το έκρυβα, για να μην χάσω τη θέση μου, πονούσα και έσφιγγα τα δόντια. Με ενόχλησε σε ένα φιλικό με τον ΠΑΣ Γιάννινα, με τον Αντώνη Γεωργιάδη προπονητή, πριν έρθει ο Παναγούλιας, δεν είπα τίποτα και όσο πέρναγε ο καιρός χειροτέρευε μέχρι που έσπασαν οι σύνδεσμοι. Να φανταστείς πήγα αργότερα στη Γερμανία μόνος μου και έκανα χειρουργείο, έπρεπε να μείνω 1,5 χρόνο έξω. Και για αυτό σταμάτησα το ποδόσφαιρο στα 29! Αν δεν είχα σοβαρό πρόβλημα στον ώμο, θα έπαιζα στον Ολυμπιακό άλλα 5-6 χρόνια. Ο κόσμος όμως δεν ήξερε τι τραβούσα και έβγαζαν λάθος συμπεράσματα... Και οι δημοσιογράφοι...

Ήταν λάθος του Ολυμπιακού;

Όχι δεν έφταιγε ο Ολυμπιακός, εγώ έφταιγα. Έκανα κακή εκτίμηση της όλης κατάστασης.

Είχατε χρόνιο πρόβλημα;

Από μικρός είχε βγει ο ώμος μου στον ΠΑΟΚ 2-3 φορές αλλά το ξεπερνούσα με αποκατάσταση και με πολλά βάρη. Μετά δεν είχα πρόβλημα, αλλά με χτύπησε στον Ολυμπιακό. Στο ποδόσφαιρο πρέπει να έχεις και τύχη. Εγώ δεν είχα. Με στεναχώρησε πολύ ο τραυματισμός μου. Ακόμα μέχρι σήμερα όποτε βλέπω παίκτες να τραυματίζονται, πονάει η καρδιά μου. Δυστυχώς ήμουν άτυχος.

Ποιον θαυμάζατε πιο πολύ από την ομάδα του Ολυμπιακού που πήρε τον τίτλο το '86-'87;

Είχαμε ποιοτική ομάδα, καλούς παίκτες, Αναστόπουλος, Μητρόπουλος, Σέστιτς, Μίχος, Ξανθόπουλος, Αποστολάκης, όλα τα παιδιά. Ήμασταν ανώτεροι από τους άλλους και δίκαια πήραμε τον τίτλο.

Τώρα τι κάνετε;

Εδώ και 30 χρόνια δουλεύω προπονητής σε μικρές κατηγορίες. Πέρσι ήμουν στην Ναύπακτο στη Γ' Εθνική.

Μικρός ήσασταν ΠΑΟΚτσής; Και τώρα το ίδιο;

Εγώ γεννήθηκα στην Τούμπα, εκεί μεγάλωσα, εκεί ανδρώθηκα. Δεν πάει να πει όμως ότι έπρεπε να είμαι πάντα ΠΑΟΚ. Όταν είδα την πραγματικότητα του ποδοσφαίρου, έγινα επαγγελματίας και υποστήριζα την ομάδα για την οποία αγωνιζόμουν. Είσαι υποχρεωμένος να στηρίξεις την ομάδα στην οποία είσαι. Συναισθηματισμοί δεν χωράνε. Αγωνιζόμουν και δεν έγλειφα κανέναν.

Όταν παίζεις Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός με 80.000 κόσμο στο ΟΑΚΑ δεν έχεις τρακ;

Ούτε τρακ, ούτε τρουκ! Το γούσταρα. Έμπαινα μέσα, έβλεπα το λαό του Ολυμπιακού και έλεγα «Χαίρε Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν»! Μου άρεσε να βλέπω σαν σταφύλια να κρέμονται 80.000 κόσμος. Εγώ ήμουν καλός στην έξοδο, αυτό ήταν το ατού μου, δεν φοβόμουν.

Πείτε μου ένα περιστατικό αξέχαστο με τον κόσμο του Ολυμπιακού.

Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι αυτό που μου έχει μείνει! Από τότε που ήμουν στον ΠΑΟΚ 18 χρονών και κατέβηκα πρώτη φορά στο Καραϊσκάκη...

Α, έχουν αρχίσει και «φτιάχνονται» άνθρωποι τώρα που διαβάζουν αυτές τις γραμμές. Πείτε μου την ιστορία αυτή.

Ακόμα τότε έπαιζε ο Δεληκάρης και ο Κρητικόπουλος στον Ολυμπιακό. Με μεγάλη ομάδα ο ΠΑΟΚ, με Κούδα μέσα. Είχε χτυπήσει ο Φορτούλα που ήταν ο βασικός τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ, έπαιζε στη θέση του ο Μιλίνης και εγώ ήμουν αναπληρωματικός στον πάγκο. Θυμάμαι πριν αρχίσει το ματς που προπονούσα τον τερματοφύλακα στο ζέσταμα, βγήκε η ομάδα του Ολυμπιακού στον αγωνιστικό χώρο και χάζευα τον κόσμο στα κόκκινα και τη φανέλα την ερυθρόλευκη. Και από τότε πάντα ήθελα να αγωνιστώ στον Ολυμπιακό! Παρ' ότι είχα προτάσεις να γυρίσω στον ΠΑΟΚ όταν ήμουν στον Πανσερραϊκό και στην Καλαμαριά, εγώ είχα στο μυαλό μου να έρθω στον Ολυμπιακό.

Για Ολυμπιακός μου ακούγεστε! Είναι δυνατόν, παιδί της Τούμπας;

Ε, έχω μια κλίση στον Ολυμπιακό, η αλήθεια αυτή είναι. Και φέτος παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο! Και έχει βάθος ποδοσφαιρικό στο ρόστερ. Τι να λέμε για τον Ολυμπιακό, σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν Ολυμπιακοί!