Ολυμπιακός: Πρέπει να βοηθήσει και ο Σολδάνο

Τον Φράνκο Σολδάνο τον έχουμε δει σε αγώνες του Ολυμπιακού από την ώρα που έγινε η μεταγραφή του, μόνο στα δύο ματς με την Λαμία για το Κύπελλο και στο πρόσφατο με την Ξάνθη για το πρωτάθλημα. Εννοώ σε 90λεπτο ολόκληρο (στην οδυνηρή ρεβάνς με την Λαμία αντικαταστάθηκε στο 66΄), όχι να μπει αλλαγή στη διάρκεια κάποιου αγώνα που κι αυτό δεν έχει συμβεί πολλές φορές. Στο πρωτάθλημα ένα 20λεπτο στο Αγρίνιο, ένα τέταρτο στη Ριζούπολη και 7 λεπτά με τον Πανιώνιο. Και στο Κύπελλο για σχεδόν μισή ώρα με την Ξάνθη στο Φάληρο.

Ας αφήσουμε στην άκρη τι ακούγεται στο Ρέντη και γιατί ο Μαρτίνς έχει κρίνει ότι ο 24χρονος παίκτης χρειάζεται χρόνο προσαρμογής τόσο επειδή παίζει για πρώτη φορά στην Ευρώπη, αλλά και γιατί θα πρέπει να μάθει κάποια πράγματα ώστε να ενταχθεί στο συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο που έχει επιβάλλει ο Πορτογάλος.

Στα δύο παιχνίδια που άρχισε και τελείωσε στην 11άδα, είδαμε διαφορετικά πράγματα από τον Αργεντινό. Στην Λαμία ήταν εξαιρετικός και κυρίως με μεγάλο κέφι και αυτοπεποίθηση. Έπαιξε πολύ καλά για περίπου μία ώρα μέχρι να κουραστεί και να φανεί αυτό στην απόδοσή του. Όμως μέχρι τότε είχε προλάβει να βάλει το ένα από τα γκολ του Ολυμπιακού και να δημιουργήσει (με κεφαλιές-πάσες) τα άλλα δύο. Είχε μία εικόνα αποφασιστικότητας να αρπάξει την ευκαιρία και να παίξει περισσότερο. Στη ρεβάνς είχε συμμετοχή σε κάποιες από τις πάμπολλες ευκαιρίες που είχε δημιουργήσει ο Ολυμπιακός, αλλά δεν ήταν πειστική η εμφάνισή του ώστε να φανεί ότι άξιζε στη συνέχεια άμεσα περισσότερο χρόνο.

Δεν «ήταν εκεί»...

Στο ματς με την Ξάνθη την περασμένη Κυριακή, ο Σολδάνο έμοιαζε ολοφάνερα εκτός «κλίματος». Σε ένα ιδανικό ματς για σέντερ φορ του Ολυμπιακού, με την ομάδα να παράγει φάσεις με μεγάλη ευκολία και να φέρνει πολλές φορές την μπάλα στην περιοχή του Ζίβκοβιτς, ο Σολδάνο δεν «ήταν εκεί». Προσπαθούσε να βγαίνει εκτός περιοχής και να συνεργάζεται με τους συμπαίκτες του για να ανοίγει η αντίπαλη άμυνα κι είναι κάτι που ξέρει να το κάνει καλά, αλλά φυσικά δεν φτάνει μόνον αυτό. Στράικερ του Ολυμπιακού σε ματς που τελείωσε 4-0, με 23 τελικές προσπάθειες και να μην έχει ο ίδιος έστω μια προσπάθεια για γκολ, δεν μπορεί να εξηγηθεί εύκολα.

Αυτό που είδα εγώ ήταν ένας παίκτης όντως εκτός αγωνιστικού κλίματος της ομάδας και με πάρα πολύ άγχος στις προσπάθειές του. Ακόμη και όταν έβγαινε στο τέλος από τον αγωνιστικό χώρο και έκανε το σταυρό του πηγαίνοντας προς τα αποδυτήρια, έμοιαζε «σφιγμένος», ήξερε ότι ήταν ένα ματς που δεν «τον πήγε μπροστά» και δεν συμμετείχε στην εορταστική ατμόσφαιρα που είχε στηθεί λόγω της νέας πολύ καλής εμφάνισης της ομάδας.

Τον Σολδάνο πρέπει φυσικά να τον βοηθήσει ο Ολυμπιακός διότι είναι μία σοβαρή επένδυσή του και αποκτήθηκε επειδή στην πατρίδα του έκανε πολύ σημαντικά πράγματα από την κορυφή της επίθεσης. Κι ο προπονητής και οι συμπαίκτες του πρέπει να είναι κοντά του, τόσο στα ματς που απομένουν όσο και στην προετοιμασία. Αλλά εάν ο ίδιος ο Σολδάνο δεν βοηθήσει τον εαυτό του, με μεγαλύτερη ενέργεια, πείσμα, αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι του, τότε το πράγμα θα δυσκολέψει. Αξίζει και απαιτείται, πάντως, να περιμένουμε κι άλλα δείγματα γραφής από έναν ποδοσφαιριστή που είναι φανερό πως ακόμη δεν έχει μπει για τα καλά στην εξίσωση. Όσο μπορεί να περιμένει ένα κλαμπ υψηλών απαιτήσεων όπως είναι ο Ολυμπιακός...