Δόκτωρ Οφόε, κύριος Οτζίτζα

Στην αρχή της σεζόν λέγαμε χάριν αστεϊσμού πως οι δύο καλύτεροι παίκτες του ελληνικού πρωταθλήματος είναι ο Οφόε και ο Οτζίτζα! Η παρουσία του Βέλγου ποδοσφαιριστή στη μεσαία γραμμή ήταν το πρώτο διάστημα επιβλητική. Από τους παίκτες που ξεκάθαρα κάνουν τη διαφορά. Με ποιότητα και προσόντα σπάνια.

Δεν μπορεί αυτό να έχει αλλάξει, όσο κι αν ο Οφόε δεδομένα έχει αυτοκαταστροφικές τάσεις στην καριέρα του. Ο άνθρωπος ξέρει καντάρια μπάλα, πιο απλά και ποδοσφαιρικά δεν μπορείς να το πεις.

Εφόσον, λοιπόν, το τέλος στη συνεργασία του επέλθει και επισήμως, εάν δηλαδή δεν αλλάξει κάτι στην απόφαση που πήρε ο σύλλογος να τον περιθωριοποιήσει μέχρι να βρεθεί λύση παραχώρησής του, τότε θα είναι κρίμα.

Τέτοιας πάστας ποδοσφαιριστές δύσκολα μπορείς να βρεις. Με τεχνική, με δύναμη, με όγκο, με αίσθηση του χώρου, με ικανότητα δημιουργίας, με ανασταλτικές δυνατότητες. Με ευχέρεια να αγωνίζεται σε διάφορες θέσεις της μεσαίας γραμμής και όχι μόνο.

Εφόσον, όμως, δεν μπορεί μια ομάδα να βρει το «κουμπί» του και να αξιοποιήσει τα πλούσια προσόντα του, τότε όλα τα παραπάνω εξαφανίζονται από το γήπεδο. Όπως έχει δείξει η πορεία της καριέρας του, το πιο σύνηθες είναι να μην μπορεί μια ομάδα να εκμεταλλευτεί τον Οφόε έτσι όπως θα έπρεπε. Συνεπώς πιθανότατα δεν φταίνε οι ομάδες, αλλά ο ίδιος. Το γεγονός ότι με όλα αυτά τα στοιχεία δεν έχει μπορέσει να παίξει στην Εθνική Βελγίου, επίσης κάτι λέει. Ούτε ότι δεν τον επέλεξε κάποια μεγάλη ομάδα, μεγάλου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.

Πότε έφταιγε η κλοπή στο σπίτι του, πότε ότι η ομάδα δεν τον βοηθούσε, πότε ο Λεμονής, πότε το ένα, πότε το άλλο. Η ουσία είναι πως ο πραγματικός Οφόε δεν εμφανίστηκε από τον Οκτώβρη κι έπειτα στις υποχρεώσεις του Ολυμπιακού.

Για όσους εκτιμούν ποδοσφαιριστές αδιαμφισβήτητης κλάσης και για όσους πιστεύουν ότι από τέτοιους πρέπει να αποτελείται το ρόστερ μιας ομάδας σαν τον Ολυμπιακό, η εξέλιξη με τον Οφόε προκαλεί απογοήτευση. Ο ίδιος πρέπει, όμως, να νιώθει μεγαλύτερη απογοήτευση για τον εαυτό του…