Ολυμπιακός: Η κλάση του Γκιγιέρμε

Το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Ατρόμητο δεν ήταν απλά το ωραιότερο ματς του φετινού πρωταθλήματος, ήταν ένα παιχνίδι ελληνικού πρωταθλήματος που έμοιαζε με ευρωπαϊκό. Κι ο Ολυμπιακός είχε απέναντί του έναν αντίπαλο που μπήκε στο γήπεδο για να παίξει ποδόσφαιρο, να μην χαλάσει το θέαμα στο βωμό του αποτελέσματος που είχε ανάγκη και να συμβάλλει ώστε να ικανοποιηθεί 30.000 κόσμος που πήγε στο γήπεδο για να δει τη δική του ομάδα, παρότι δεν είχε κανένα βαθμολογικό κίνητρο.

Βασικό ρόλο, λοιπόν, έπαιξε ο τρόπος που αγωνίστηκε ο Ατρόμητος και η ποιότητα που έχουν αρκετοί από τους παίκτες του. Με τον Μπρούνο στο πρώτο ημίχρονο να ταλαιπωρεί τους παίκτες του Ολυμπιακού όπως δεν έκαναν φέτος αστέρια της Μίλαν, της Μπέτις ή της Ντιναμό Κιέβου. Όπως επίσης και ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν αυτός που έπρεπε από την αρχή του ματς, όταν έκανε λάθη επί λαθών από την πρώτη κιόλας φάση. Αυτή που έφερε το φάουλ για το δοκάρι του Ουάρντα με την ενδιάμεση καθοριστική παρέμβαση του μονίμως σε εγρήγορση Ζοσέ Σα.

Ήταν, λοιπόν, ένα πολύ όμορφο, συναρπαστικό, χορταστικό παιχνίδι που είχε πολλές φάσεις, μεγάλες μάχες με δυναμισμό, σε κάποιες περιπτώσεις καταιγιστικό ρυθμό και εν τέλει νικήτρια την όντως πιο ισχυρή και ποιοτική ομάδα. Αλλά ο Ολυμπιακός πέρασε από πολλά για να τα καταφέρει. Και έπρεπε να πάρει πολλά απ΄όλους τους παίκτες του ώστε να επιβληθεί.

Συγκεκριμένα θα ήθελα να γράψω κάτι για τον Γκιγιέρμε. Έκανε ένα σοβαρό λάθος στο πρώτο ημίχρονο από το οποίο προήλθε το γκολ του Ατρόμητου. Δεν επηρεάστηκε, διότι είναι ένας πραγματικά καλός και πολύτιμος παίκτης. Προωθήθηκε, έμπαινε στις φάσεις για να σκοράρει και είχε ευκαιρία για να το κάνει προτού πετύχει την ισοφάριση με γκολ «δεινού... στράικερ», στη φάση που πρόλαβε με την κεφαλιά Χατζηισαΐα και Μέγιερι.

Παρότι έκανε στη συνέχεια κάποια αβίαστα λάθη, απέδειξε με τη γενικότερη απόδοσή του ότι πραγματικά αποτελεί βασικότατο εργαλείο για τον Ολυμπιακό που προετοιμάζεται να κυριαρχήσει ξανά την επόμενη σεζόν, όχι μόνο σε θέαμα αλλά και σε ουσία. Το δίδαγμα του Βραζιλιάνου ήταν ξεκάθαρο: όταν κάνεις ένα λάθος, δίνεις ό,τι έχεις και δεν έχεις για να το διορθώσεις με τον καλύτερο τρόπο. Αρκεί να μπορείς να το κάνεις. Κι ο Γκιγιέρμε έχει την κλάση να διορθώνει εντυπωσιακά τα λάθη του...

Ο Κούτρης ήταν κουρασμένος, δεν ήταν καλός, απείχε η απόδοσή του από τις εξαιρετικές τελευταίες του. Αυτό όμως που έκανε στο τέλος του ματς με το μικρό παιδάκι, ήταν σαν να έπαιξε το καλύτερο ματς της ζωής του. Πολύς κόσμος βούρκωσε. Κάποιος μου είπε «δεν σταμάτησα να κλαίω». Συγχαρητήρια στον Λεονάρντο και στον Ολυμπιακό γι΄αυτό το δώρο ζωής στον μικρό Βασίλη...