Ξενέρωσε στον Ολυμπιακό, ξενέρωσε τον Ολυμπιακό

Όταν έκανε τη πολύ ακριβή μεταγραφή του στον Ολυμπιακό ο Μπιορν Ένγκελς, το κλίμα γι΄αυτή τη συνεργασία ήταν πολύ διαφορετικό σε σχέση με το πώς εξελίχθηκε. Ο Βέλγος στόπερ είχε δυναμική παρουσία στην Μπριζ (παρότι η Ελλάδα δεν του έφερνε καλές μνήμες, καθώς λίγο νωρίτερα είχε δεχτεί βαριά ήττα από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ) και ο Ολυμπιακός είχε ποντάρει σε μια πολύ δυνατή επένδυση, βγάζοντας αρκετά χρήματα από το ταμείο του για να αποκτήσει έναν στόπερ με μεγάλη προοπτική.

Το ξεκίνημα του Ένγκελς στον Ολυμπιακό είχε γενικά θετικό πρόσημο. Παρότι υπήρξε η συμμετοχή του στο «χάος» του πρώτου μέρους με την Σπόρτινγκ (με ευθύνη του Χάσι που άφησε εντελώς απροστάτευτη την άμυνα σε εκείνο το ματς), ο Βέλγος είχε ξεκινήσει με γκολ στο πρωτάθλημα, στην παρθενική συμμετοχή του στην Ξάνθη. Είχε ζήσει τον εφιάλτη της ανατροπής από την ΑΕΚ, αλλά στο τέλος ήταν ίσως ο παίκτης που μοχθούσε για να την ισοφάριση βγαίνοντας συνεχώς μπροστά και χάνοντας μια καλή ευκαιρία, σε ένα ντέρμπι που τελικά αποβλήθηκε.

Όταν επέστρεψε έκανε το πιο καθοριστικό παιχνίδι του, καθώς με δικό του γκολ ο Ολυμπιακός νίκησε τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο με 1-0. Ακολούθησε η συμμετοχή του στην ήττα από τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο, αλλά τόσο αυτός όσο και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του είχαν το μυαλό τους στο μεγάλο ματς με την Μπαρτσελόνα για το Τσάμπιονς Λιγκ και το ηρωικό 0-0 απέναντι στον Μέσι και τα άλλα αστέρια των Καταλανών. Μεγάλο ματς και εκεί, μαζί με τον Μποτία.

Στη συνέχεια με τον Λεμονή, αλλά και τον Όσκαρ Γκαρθία είχε 8 σερί συμμετοχές σε πρωτάθλημα και Ευρώπη στο δίμηνο Δεκέμβρη-Γενάρη και κάπου εκεί άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Αμέσως μετά τη συμμετοχή του στην Τρίπολη, στο 1-1 με τον Αστέρα, αποτέλεσμα που είχε ρίξει τον Ολυμπιακό από την κορυφή (και δεν την έφτασε ποτέ ξανά έως το τέλος της σεζόν). Στα τελευταία ματς έβαλε ακόμη ένα γκολ, με την Κέρκυρα, αλλά ήταν παρών στις ντροπιαστικές ήττες από τον Απόλλωνα και τον ΠΑΣ.

Αυτό που παρατηρούσε κανείς στον Ένγκελς έπειτα από κάθε ματς του Ολυμπιακού ήταν μια «αδιαφορία». Με την έννοια του απόλυτου επαγγελματισμού και όχι του συναισθήματος. «Άλλη μια μέρα στη δουλειά» ήταν κάθε ματς για τον Βέλγο, ανεξαρτήτως νίκης ή ήττας της ομάδας. Και πάντα το μυαλό του στο να παίξει σε κάποιο μεγαλύτερο πρωτάθλημα. Στην Αγγλία θέλει να πάει κάποια στιγμή, τώρα θα μείνει στο γαλλικό πρωτάθλημα στο οποίο «κόλλησε» πολύ καλύτερα, σε μια ομάδα βέβαια με διαφορετικές απαιτήσεις και συνθήκες πίεσης σε σχέση με τον Ολυμπιακό.

Αν ένας παίκτης δεν θέλει να είναι σε ένα σύλλογο, το καλύτερο για το σύλλογο είναι να βρει έναν τρόπο να τον αποχωριστεί. Κι αν δεν γίνεται με κέρδος, έστω με τη μικρότερη οικονομική ζημιά. Η περίπτωση Ένγκελς και αγοράς του από την Ρεμς αποτελεί κλασικό παράδειγμα.