Ένα φιάσκο με πολλούς εκτεθειμένους

Ακόμη και το βούλευμα του συμβουλίου εφετών είχε ... ενοχλήσει, με τον πρόεδρο Κ. Σταμαδιάνο να γίνεται στόχος δημοσιευμάτων επειδή η τελική του κρίση (για την εξαφάνιση της “εγκληματικής οργάνωσης” ) δεν άρεσε. Είχε προηγηθεί η δημόσια “ενόχληση” του Υπουργού Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, επειδή είχε καθυστερήσει η έκδοσή του.

Μη ξεχνάμε, βέβαια, ότι με υφυπουργό αθλητισμού τον κ. Κοντονή η όλη η υπόθεση έγινε ... άρμα μάχης της προσπάθειας της αθλητικής ηγεσίας να τα βάλει με το “ποδοσφαιρικό κατεστημένο”. Η αλήθεια είναι ότι η όλη επιχείρηση με τον ανακριτή Κορέα και τον εισαγγελέα Ανδρεάδη είχε ξεκινήσει από την εποχή της προηγούμενης κυβέρνησης.

Επειδή περνάνε τα χρόνια, θυμίζουμε ότι ο Β. Μαρινάκης (και κατ' επέκταση ο Ολυμπιακός) είχε κατηγορηθεί ότι επηρέαζε μέσω της ΕΠΟ τη διαιτησία και γι αυτό τον λόγο είχε “στήσει” ολόκληρο μηχανισμό. Αργότερα προέκυψαν οι περιπτώσεις του αγώνα Βέροιας-Ολυμπιακού και Ολυμπιακού-Ατρομήτου. Οι καταθέσεις του Νίκου Γεωργέα και του Τάκη Φύσσα, ήταν (υποτίθεται) οι καταδικαστικές για τους “ερυθρόλευκους” αν και δεν αποδεικνύεται από πουθενά η ανάμιξή τους σε οποιοδήποτε διαφαινόμενο σκάνδαλο για “στημένο ματς” (στη Βέροια) και εσκεμμένες απουσίες (με τον Ατρόμητο).

Εν τω μεταξύ, με όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, να έχει σαν φόντο τον όρο “εγκληματική οργάνωση” η ΕΠΟ αλλάζει διοίκηση, αναλαμβάνει ο γνωστός “δικός μας Γραμμένος”, αφού πρώτα ο Στ. Κοντονής είχε κάνει άνω-κάτω το πρωτάθλημα ζητώντας χωρίς άλλη αναβολή, τακτικούς δικαστές στην αθλητική δικαιοσύνη. Μια ... εμπνευσμένη κίνηση, θα έλεγε κανείς, τα αποτελέσματα της οποίας βιώνει σχεδόν ένα χρόνο μετά το ποδόσφαιρο με τον χειρότερο τρόπο.

Τι αποδείχθηκε απ' όλα αυτά; Τίποτα. Ναι ακριβώς. Τίποτα απολύτως. Ακόμη και η παραπομπή για “σύσταση συμμορίας” αμφισβητήθηκε από τους αρεοπαγίτες οι οποίοι κλήθηκαν να εξετάσουν το αίτημα αναίρεσης του βουλεύματος που είχε κάνει ο αντιεισαγγελέας κ. Βουρλιώτης.

Το ποιοι εκτέθηκαν σε όλη αυτή την ιστορία είναι ξεκάθαρο. Το ποιοι δικαιώθηκαν, επίσης. Δεν είναι και τόσο εύκολο να ξεχαστούν ότι σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα με βάση ... την φοβερή και τρομερή “εγκληματική οργάνωση”:
-Ο Μαρινάκης μπαινόβγαινε στη φυλακή κάθε τόσο και λιγάκι. Μη γελάτε, κάποιοι ήταν σίγουροι για την προφυλάκισή του!
-Φυσικά έπρεπε αυθωρεί και παραχρήμα να παραδώσει τις μετοχές του.
-Ο Ολυμπιακός αποκλειόταν πέντε-έξι χρόνια από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις
-Επίσης, υποβιβαζόταν ... μέχρι την Γ΄Εθνική, αν και τους έφτανε (γενναιόδωροι, όντες) να τον δουν στην Footbal League.

Σε κάθε προσπάθεια λογικής αντιπαράθεσης με όλη αυτήν την τραγική επιχειρηματολογία και βεβαιότητα, υπήρχε αντιμετώπιση σχεδόν όπως στους εγκληματίες του ποινικού δικαίου. Βλέπετε οι αποφάσεις είχαν βγει στο μυαλό όλων, με βάση τις επιθυμίες και τα πιο τρελά τους όνειρα, στα οποία φρόντιζαν να δίνουν σάρκα και οστά οι ίδιοι και οι βολικές ανακρίσεις-έρευνες.

Όταν ήρθε η ώρα της τελικής κρίσης, έπρεπε όλο το σκηνικό να έχει δόση αληθείας και να αποδεικνύεται συνέβη αυτό που ήταν αναπόφευκτο. Το κατηγορητήριο σχεδόν κατέρρευσε και οι... άνθρωποι που έζησαν χρόνια με την απαγγελία του, απλά σφυρίζουν αδιάφορα.

To άρθρο δημοσιεύτηκε στο ΦΩΣ στις 28/3/2018