H κριτική των παικτών: Απολαυστικοί Γκιγιέρμε, Λάζαρος και Φορτούνης

ΣΑ: Όσες φορές χρειάστηκε ήταν εκεί που έπρεπε. Ειδικά στη φάση με τον Κυριακόπουλο στο 43’ φώναξε «παρών» και έδειξε για ακόμη μία φορά. Αν μπορούσε να γίνει μία παρατήρηση, θα αφορούσε το γεγονός ότι για δεύτερο σερί ματς έκανε ένα κακό διώξιμο που λίγο έλειψε να βγει σε αντεπίθεση για τον αντίπαλο.

ΕΛΑΜΠΝΤΕΛΑΟΥΙ: Δεν βγήκε πολλές φορές μπροστά, ήθελε περισσότερο να έχει το νου του στα ανασταλτικά καθήκοντα και επιθετικά δεν βοήθησε όσο θα επιθυμούσε. Δεν ήταν πάντως κακός.

ΣΙΣΕ: Πρώτος στις μονομαχίες αέρος και εδάφους, δεν άφηνε καμία μπαλιά που βρισκόταν στο οπτικό του πεδίο να περάσει προς την περιοχή του Σα και τις στιγμές μετά το 0-2 που ο Αστέρας πίεσε έδειξε για ακόμη μία φορά την κλάση του.

ΒΟΥΚΟΒΙΤΣ: Τον Δουβίκα τον εξαφάνισε μαζί με τον Σισέ. Η είσοδος του ξεκούραστου Μανιά τον «θορύβησε» λίγο περισσότερο, αλλά στην πραγματικότητα ο Σέρβος αμυντικός αν εξαιρεθεί η φάση του δοκαριού του Αστέρα, δεν ένιωσε και ιδιαίτερη απειλή.

ΚΟΥΤΡΗΣ: Στο πρώτο ημίχρονο είχε κάποια ανασταλτικά προβληματάκια με τους Κώτσιρα και Τσιλιανίδη. Στο δεύτερο μέρος δεν αντιμετώπισε ανάλογα «θέματα». Επιθετικά βοήθησε όσο μπορούσε, αλλά σίγουρα και ο ίδιος θα ήθελε να κάνει περισσότερα πράγματα. Ήταν καλός πάντως…

ΓΚΙΓΙΕΡΜΕ: Απολαυστικός σε ακόμη ένα παιχνίδι. «Έκοβε και έραβε» στη μεσαία γραμμή, ήταν πανταχού παρών και ώρες-ώρες δίνει την εντύπωση ότι κάποια πράγματα τα κάνει να φαίνονται τόσο απλά, ενώ στην πραγματικότητα είναι αρκετά δύσκολα. Θα μπορούσε να χριστεί και σκόρερ στο 22’.

ΚΑΜΑΡΑ: Φάνηκε επηρεασμένος από την 20ήμερη απουσία του, αλλά τουλάχιστον δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Έπαιξε όσο χρειάστηκε για να περιορίσει τα χαφ του Αστέρα.

ΛΑΖΑΡΟΣ: Από τα καλύτερά του παιχνίδια με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Όχι για την ασίστ στο 0-1 και το γκολ του στο 0-2. Η γενικότερη εικόνα που έβγαλε ο Χριστοδουλόπουλος μάς θύμισε τον Χριστοδουλόπουλο που είχαμε συνηθίσει στο ξεκίνημα της σεζόν. Είναι το τρίτο πολύ καλό συνεχόμενο παιχνίδι του μετά την Λιβαδειά και τα Γιάννενα.

ΠΟΝΤΕΝΣΕ: Πάλι ήταν «μαμούνι», πάλι έκανε άνω-κάτω την αντίπαλη άμυνα, αλλά συγκριτικά με τη ρεβάνς με την Ξάνθη, αυτό που του έλειπε ήταν η ουσία, είτε αυτό λέγεται γκολ, είτε κάποια πάσα που θα δημιουργούσε σοβαρές προϋποθέσεις για γκολ.

ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ: Ήταν μαζί με τον Λάζαρο οι δύο ποδοσφαιριστές (και ο Γκιγιέρμε για να μην τον αδικούμε) που έκαναν τα πάντα στον αγωνιστικό χώρο. Άνοιξε το σκορ, έδωσε την ασίστ στο δεύτερο γκολ και όποτε έπαιρνε την μπάλα εξέπεμπε SOS η αρκαδική άμυνα. Τι άλλο να κάνει;

ΧΑΣΑΝ: Δεν φάνηκε ο Αιγύπτιος όσο στο ματς με την Ξάνθη, όμως, πίεσε αρκετά ψηλά και υποχρέωνε τους αμυντικούς του Αστέρα σε εύκολα λάθη και απομακρύνσεις της μπάλας όπως – όπως. Έκανε αρκετή βρώμικη δουλειά κι ας μην φάνηκε τόσο πολύ.

ΓΚΕΡΕΡΟ: Ο Ισπανός μπήκε αντί του Χασάν, του παρουσιάστηκαν μια-δυο ευκαιρίες για να σκοράρει, αλλά του έλειπε η αυτοπεποίθηση.

ΜΕΡΙΑ: Μπήκε αντί του τραυματία Βούκοβιτς στο τελευταίο τέταρτο. Του πήρε λίγο χρόνο να προσαρμοστεί, αλλά σε γενικές γραμμές δεν χρειάστηκε να δώσει και κάποιες λύσεις ανασταλτικά.

ΝΑΤΧΟ: Μπήκε στα τελειώματα του ματς για να φρεσκάρει λίγο την επιθετική γραμμή, αλλά και για να ξεκουράσει τον Φορτούνη. Δεν μπορεί να κριθεί.