Γιούρι Σάβιτσεφ: Ολυμπιονίκης, Ολυμπιακός και θρύλος

Γιούρι Νικολάγιεβιτς Σάβιτσεφ... Καλοκαίρι 1990 και ο Ολυμπιακός φέρνει στον Πειραιά τον 25χρονο τότε διεθνή Σοβιετικό επιθετό. Το όνομά του είχε γίνει γνωστό απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη λόγω του «χρυσού» γκολ του με τη φανέλα της ΕΣΣΔ στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων της Σεούλ το 1988 κόντρα στην Βραζιλία του Ρομάριο, του Μπεμπέτο και του Ταφαρέλ, των μετέπειτα παγκόσμιων πρωταθλητώντου 1994! Ο Σάβιτσεφ με γκολ στην παράταση πέτυχε το 2-1 και χάρισε το χρυσό μετάλλιο στην Σοβιετική Ένωση.

Ο 54χρονος πλέον Γιούρι Σάβιτσεφ (γεννημένος στις 13 Φεβρουαρίου 1965) ήρθε στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1990, θέλοντας να απεμπλακεί από την ομιχλώδη πολιτική κατάσταση στην πατρίδα του. Η πρόταση από τον Ολυμπιακό ήρθε ως δώρο εξ ουρανού και χωρίς να το πολυσκεφτεί άφησε την αγαπημένη του Τορπέντο Μόσχας για να πιάσει λιμάνι! Το γεγονός ότι στην άκρη του κόκκινου πάγκου βρισκόταν ο θρύλος του σοβιετικού ποδοσφαίρου, Όλεγκ Μπλαχίν έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφασή του. Όπως φυσικά και το ότι στο λιμάνι θα συναντούσε και το φιλαράκι του, Όλεγκ Προτάσοφ από την Ντιναμό Κιέβου.

Το κακό στην ιστορία με τα τρία «Μινγκ» (μετέπειτα ήρθε και ο Λιτόφτσενκο) ήταν ότι έπεσαν πάνω σε μία πολύ δύσκολη εποχή, με τον Αργύρη Σαλιαρέλη να είναι – υποτίθεται – ο ισχυρός άνδρας της πειραϊκής ΠΑΕ, αλλά να μην είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του. Ο Σάβιτσεφ προσπαθούσε να μην έχει το μυαλό του στην... τσέπη του, προσπαθούσε να παίξει την μπάλα του και να βοηθήσει στο επιθετικό κομμάτι τους Πειραιώτες.

Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός και διαπίστωνε τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που είχαν «πνίξει» τον σύλλογο, είχε ως αποτέλεσμα να μην έχει και το μυαλό του 100% στον Ολυμπιακό, όπως και πολλοί άλλοι «ερυθρόλευκοι». Ουσιαστικά αποχώρησε το καλοκαίρι του 1992 κυρίως λόγω της κατάστασης στα διοικητικά του Ολυμπιακού με προορισμό την Γερμανία.

Έφυγε με 16 γκολ σε 46 ματς

Το ντεμπούτο του Σάβιτσεφ ήταν στις 23 Σεπτεμβρίου 1990 απέναντι στον Λεβαδειακό (3-0), αλλά σεφτέ στα γκολ έκανε μία εβδομάδα αργότερα κόντρα στον Πανσερραϊκό (2-2). Σε κάποιο σημείο της σεζόν έχασε τη θέση του από τον Νίκο Αναστόπουλο και έφτασε σε σημείο να μην βρει δίχτυα για 3,5 μήνες, διάστημα το οποίο είναι μεγάλο για επιθετικό. Το ωραίο της ιστορίας πάντως είναι ότι και το τελευταίο του γκολ στην Ελλάδα το σημείωσε επίσης απέναντι στον Πανσερραϊκό στις 10 Μαϊου 1992.

Για τελευταία φορά αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στις 27 Μαϊου 1992, κατακτώντας το τρόπαιο. Συνολικά στα δύο χρόνια που έμεινε στον Ολυμπιακό, σημείωσε 16 γκολ σε 46 αγώνες. Όταν ολοκληρώθηκε εκείνος ο τελικός, ενημέρωσε τους συμπαίκτες του ότι δεν μπορεί να παραμείνει στο λιμάνι, καθώς οι απληρωσιές είχαν φτάσει στο... απροχώρητο!

Είχε βέβαια ήδη στα χέρια του διάφορες προτάσεις στα χέρια του και για αυτό το λόγο ζήτησε να αποχωρήσει από τον Πειραιά, με τον κόσμο να τον βάζει στην καρδιά του έστω κι αν οι Ολυμπιακοί περίμεναν περισσότερα γκολ από έναν επιθετικό που είχε στο βιογραφικό του το γκολ σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων απέναντι στην Βραζιλία.

Οι δυσκολίες στην Σααρμπρίκεν

Φεύγοντας το καλοκαίρι του 1992 ο Σάβιτσεφ δοκίμασε την τύχη του στην Γερμανία. Συγκεκριμένα πήγε στην Σααρμπρίκεν, με την οποία την πρώτη του χρονιά κατάφερε να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα 9 φορές σε σύνολο 36 αγώνων σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Ωστόσο, η σχετικά καλή παρουσία που είχε με τη φανέλα της γερμανικής ομάδας δεν συνδυάστηκε και με την παραμονή της Σααρμπρίκεν στην Μπουντεσλίγκα.

Την επόμενη σεζόν την ακολούθησε κανονικά στη 2η κατηγορία του γερμανικού πρωταθλήματος, πετυχαίνοντας 15 γκολ σε 38 παιχνίδια. Τα κατορθώματά του στη δεύτερη χρονιά του με την Σααρμπρίκεν στάθηκαν ικανά για να τον κάνουν λίγο περισσότερο γνωστό στην Γερμανία και να ασχοληθούν μαζί του ομάδες από τη μεγάλη κατηγορία.

Η Ζανκτ Πάουλι και η «σύνταξη»

Το καλοκαίρι του 1994 πήρε μεταγραφή στην Ζανκτ Πάουλι με την ομάδα του Αμβούργου να προσφέρει περίπου 500 εκατομμύρια δραχμές για να τον κάνει δικό της. Αν και στα 29 του είχε καταφέρει να κάνει μία μεταγραφή που προκάλεσε αίσθηση, καθώς απέρριψε προσφορές από ομάδες της Μπουντεσλίγκα και προτίμησε να μείνει σε ένα κλαμπ της 2^ηςκατηγορίας. Είχε όμως το κίνητρο να την ανεβάσει κατηγορία και τα κατάφερε, χάρη στα 14 του γκολ σε 34 ματς.

Η Ζανκτ με την ολοκλήρωση της σεζόν 1994-95 πανηγύρισε την άνοδό της στην Μπουντεσλίγκα, με τον Σάβιτσεφ να αποτελεί ένα από τα ινδάλματα της εξέδρας και να υπηρετεί τελικά το κλαμπ του Αμβούργου για πέντε χρόνια! Το καλοκαίρι του 1999 αποφάσισε να βάλει τέλος στην καριέρα του σε ηλικία 35 ετών, έχοντας παίξει 88 ματς με τη φανέλα της Ζανκτ Πάουλι, αλλά και έχοντας ταλαιπωρηθεί με κάποιους τραυματισμούς τα τελευταία του χρόνια.

Στο «Grigory Fedotov Club»

Μπορεί οι Προτάσοφ και Λιτόφτσενκο να είχαν προσφέρει περισσότερα στον Ολυμπιακό από τον Σάβιτσεφ, ωστόσο, ο τελευταίος αποτέλεσε έναν από τους «θρύλους» του σοβιετικού ποδοσφαίρου. Άλλωστε είναι μέλος του «GrigoryFedotovClub». Τι σημαίνει αυτό; Είναι ένα κλειστό κλαμπ με ποδοσφαιριστές που έχουν πετύχει περισσότερα από 100 γκολ στην καριέρα τους, τόσο με την Εθνική ομάδα, όσο και με τους συλλόγους.

Προπονητής στην Γερμανία!

Για αρκετά χρόνια είχαν χαθεί τα ίχνη του από την ημέρα που αποφάσισε να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Ασχολιόταν κυρίως με καμπ παιδιών και πήγαινε να παρακολουθήσει από κοντά την αγαπημένη του Τορπέντο Μόσχας. Μετά από μερικά χρόνια αποφάσισε να περάσει την πόρτα της σχολής προπονητών στην Γερμανία! H πρώτη του προπονητική απόπειρα ήταν ως βοηθός σε μία ερασιτεχνική ομάδα στην Γερμανία ονόματι TUS Ζερμάνια Σνέλσεν.

Από τον Δεκέμβριο του 2011 εώς και τον Αύγουστο του 2014 ήταν βοηθός μέχρι που ανέλαβε πρώτος προπονητής από τον Αύγουστο του 2014 εώς και τον Δεκέμβριο του 2014. Στα 14 ματς που κάθισε στον πάγκο της Σνέλσεν 12 ήττες, 1 νίκη και 1 ισοπαλία. Η Σνέλσεν συμμετείχε στο τοπικό της περιφέρειας του Αμβούργου. Τον Ιούλιο του 2015 δέχτηκε την πρόταση της β’ ομάδας της Πίνεμπεργκ, αλλά και εκεί δεν κάθισε για πολύ παρά μόνο μερικούς μήνες, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει. Από τότε δεν έχει ξαναδουλέψει πουθενά ως προπονητής...

Έγινε και σκάουτ

Ο Σάβιτσεφ πέρασε και από το πόστο του σκάουτ. Εώς και το 2017 ήταν έστω και ανεπίσημα ένας από τους «κατασκόπους» του Αμβούργου για ανίχνευση ταλέντων. Λέγεται ότι για ένα μικρό διάστημα ήταν σκάουτ και της Ζανκτ Πάουλι. Λίγα πράγματα όμως... Δεν κατάφερε να "πιάσει" στο συγκεκριμένο πόστο.

Μόνιμος κάτοικος Αμβούργου

Ο Σάβιτσεφ αυτή την περίοδο είναι εξαφανισμένος. Δεν τον βρίσκεις εύκολα... Κι αυτό, γιατί πλέον δεν μένει στην Ρωσία, αλλά στα προάστια του Αμβούργου. Εδώ και δύο χρόνια δεν κάνει απολύτως τίποτα που να έχει σχέση με το ποδόσφαιρο. Το μόνο που καταφέραμε και βρήκαμε ήταν μία συνέντευξη σε ρωσική εφημερίδα τον περασμένο Οκτώβριο. Τον έψαχναν και οι συμπατριώτες του να δουν πού βρίσκεται και με τι ασχολείται πλέον. Ο ίδιος λοιπόν εξήγησε τι ακριβώς συμβαίνει.

Ασχολείσαι ακόμη με το ποδόσφαιρο;

Όχι, εδώ και δύο χρόνια. Είχα δουλέψει στο παρελθόν και με ερασιτέχνες και με παιδιά.

Μένεις πλέον στο Αμβούργο. Λείπει από την πόλη το καλό ποδόσφαιρο;

Ναι.. Οι οπαδοί του Αμβούργου δεν περίμεναν ότι θα έπεφτε στη 2^η κατηγορία του γερμανικού πρωταθλήματος. Στην ίδια κατηγορία είναι και το άλλο κλαμπ της πόλης, η Ζανκτ Πάουλι. Δίπλα στο Αμβούργο όμως είναι δύο άλλες γερμανικές πόλεις που έχουν εκπροσώπους στην Μπουντεσλίγκα. Μιλάω για το Ανόβερο και την Βρέμη. Αν το θέλει κάποιος Ρώσος να έρθει εδώ, ας με πάρει ένα τηλέφωνο και θα τον πάω να δει μπάλα Μπουντεσλίγκα στο Ανόβερο και στην Βέρντερ Βρέμης.

Πηγαίνεις και βλέπεις εσύ Μπουντεσλίγκα;

Ναι, όσο μπορώ... Μια φορά το μήνα συνήθως. Περιμένω όμως να ανέβουν το Αμβούργο και η Ζανκτ Πάουλι στην Μπουντεσλίγκα. Κυρίως την Ζανκτ Πάουλι που πάω και την βλέπω και τώρα.

Στην Ελλάδα το 2011

Ο Σάβιτσεφ είχε επισκεφτεί την Ελλάδα πριν από μερικά χρόνια. Συγκεκριμένα τον Μάιο του 2011 ήρθε στη χώρα μας για να παρακολουθήσει τους τελικούς του πρωταθλήματος Κ17, όπου ο Ολυμπιακός πήρε τον τίτλο κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό με 5-2. Μόλις είχε ολοκληρώσει τα μαθήματά του προπονητικής και έκανε ταξίδια σε όλη την Ευρώπη για να παρακολουθεί πιτσιρικάδες. Του αρέσουν αυτές οι ηλικίες.

Περισσότερο με αυτές ήθελε να ασχοληθεί, αλλά στην πορεία αποφάσισε να ασχοληθεί και με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και κάπου εκεί έχασε τον... προπονητικό προσανατολισμό του, με αποτέλεσμα εδώ και δύο χρόνια να είναι μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και κυρίως να μην έχει κάποιο πόστο σε κάποιο κλαμπ του ποδοσφαίρου στην Γερμανία όπου διαμένει.

Ενδιαφέρουν και αυτά...

• Ο φόβος του το διάστημα που ήταν στον Ολυμπιακό δεν ήταν άλλος από τον... Μπλαχίν. Τον θεωρούσε αυστηρό προπονητή και πώς δεν χαριζόταν σε κανέναν. Μάλιστα είχε πει κάποτε ότι ο Μπλαχίν ήταν από πάνω τους συνεχώς στις μετρήσεις. Οταν έβλεπε ότι κάποιος παίκτης ξέφευγε στα γραμμάρια, τότε τον έβαζε να ανεβοκατεβαίνει τρέχοντας τις σκάλες! Αυτό ήταν το μεγαλύτερο «καψώνι» που του έκανε, καθώς φαίνεται ότι ο Σάβιτσεφ όλο και κάποια γραμμάρια παραπάνω θα έπαιρνε.
• Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988 ήταν ο πρωταγωνιστής της ΕΣΣΔ με το νικητήριο γκολ στον τελικό επί της Βραζιλίας, ωστόσο, δεν κατάφερε να δώσει το «παρών» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 στα γήπεδα της Ιταλίας. Βοήθησε την Εθνική του να πάει στα τελικά, είχε συμμετοχές στα προκριματικά του Μουντιάλ, αλλά δεν ήταν στην τελική 23άδα.
• Έχει έναν δίδυμο αδερφό τον Νικολάι Σάβιτσεφ, ο οποίος ήταν επίσης επιθετικός. Αγωνιζόταν μαζί του για αρκετά χρόνια στην Τορπέντο Μόσχας. Ο Νικολάι έχει έναν γιο τον Ντανίλ που επίσης έπαιξε για τρία χρόνια στην Τορπέντο. Γενικώς υπάρχει μία άλλη σχέση της οικογένειας Σάβιτσεφ με την Τορπέντο Μόσχας. Ο Γιούρι θα ήθελε να γίνει κάποια μέρα προπονητής της, αλλά δεν τα κατάφερε. Αντιθέτως, ο αδερφός του Νικολάι υπήρξε από προπονητής μέχρι... πρόεδρος της Τορπέντο! Στο μεταξύ, ο Νικολάι για μία επταετία ήταν και βοηθός προπονητή στην Εθνική Ελπίδων της Ρωσίας.
• Για τέσσερις σεζόν στο πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης βγήκε ο κορυφαίος παίκτης. Συγκεκριμένα το 1986, το 1987, το 1988 και το 1989.
• Ιδιόρρυθμος δεν ήταν ο Σάβιτσεφ. Ίσα-ίσα που και οι συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό έκαναν λόγο για ένα παιδί συνεσταλμένο και χωρίς τουπέ. Πολλοί πίστευαν ότι αν δεν υπήρχε η διοικητική αστάθεια στον Ολυμπιακό και τα... πιστόλια που βάρεσε οικονομικά ο σύλλογος την εποχή του Σαλιαρέλη, θα μπορούσε να γράψει ιστορία ο Γιούρι στους «ερυθρόλευκους». Όμως, ο Σάβιτσεφ έφυγε από την Σοβιετική Ένωση για να βρει την «Ιθάκη» του στον Πειραιά, αλλά μετά από δύο χρόνια έσπασε το στομάχι του, όπως είχε αποκαλύψει αργότερα σε συνέντευξή του, με τις απληρωσιές.
  
  
  

  ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ

  
  
  1 χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες με την ΕΣΣΔ (1988)
  
  1 Κύπελλο Ελλάδας με τον Ολυμπιακό (1992).
  
  1 Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης με την Τορπέντο Μόσχας (1986)
  
  1 χάλκινο μετάλλιο στο πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης (1988 – έπαιρναν τότε μετάλλια οι τρεις πρώτοι)
  
  
  

  Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ

  
  
  ΣΕΖΟΝ ΟΜΑΔΑ ΑΓΩΝΕΣ ΓΚΟΛ
  
  1984 FshM Μόσχας - -
  
  1984-90 Τορπέντο Μόσχας 135 47
  
  1990-92 Ολυμπιακός 46 16
  
  1992-94 Σααρμπρίκεν 74 24
  
  1994-99 Ζαντ Πάουλι 88 26