Ολυμπιακός: To δίλεπτο 30’-31’, η χαμένη ευκαιρία για διασυρμό και το ερυθρόλευκο «μέταλλο»

Με τα «αν» δεν φτιάχνονται παλάτια. Ούτε κερδίζονται παιχνίδια. Η Ιστορία δεν γράφεται με υποθετικά σενάρια, αλλά με όσα συμβαίνουν στην πραγματικότητα.

Ο Ολυμπιακός εδώ και πολύ καιρό δείχνει το «μέταλλο» που έχει ως ομάδα. Το απέδειξε κόντρα στον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο, στα ματς της Ευρώπης και κυρίως με Πόρτο και Καραμπάγκ που ήταν τα κρίσιμα για την είσοδο στην οκτάδα, στο 4-1 επί της ΑΕΚ, στο 3-2 της Τούμπας, στο 2-1 με τον Άρη με το γκολ του Κωστούλα στις καθυστερήσεις και φυσικά στο 2-1 με τον ΠΑΟΚ το βράδυ της Κυριακής (23/2).

Είναι μία ομάδα που στηρίζεται αρκετά στην άμυνά της, αλλά παρότι το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει υψηλά ποσοστά αστοχίας, βρίσκει τον τρόπο για να παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει. Μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις τύπου 1-1 με Αστέρα Τρίπολης ή Καλλιθέας, αλλά η «μεγάλη εικόνα» λέει ότι ο Ολυμπιακός οδηγεί πανάξια την κούρσα του τίτλου. Κι εννοείται ότι πανάξια ακολουθεί και η ΑΕΚ σε απόσταση αναπνοής.

Το ματς των Πειραιωτών με τον ΠΑΟΚ έμοιαζε ώρες – ώρες με ένα παιχνίδι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Μαντί Καμαρά. Ο Αφρικανός χαφ ήταν ο μοναδικός που έπαιξε σε υψηλό τέμπο σε διάρκεια 90 λεπτών. Ήταν εκείνος που έβαλε δύσκολα στον Μουζακίτη, με αποτέλεσμα να τον αντικαταστήσει ο Μεντιλίμπαρ. Ήταν εκείνος που σκόραρε. Ήταν εκείνος που χώθηκε στην περιοχή αρκετές φορές για να κερδίσει μία δεύτερη κεφαλιά, μπας και πρόσφερε ένα δεύτερο τέρμα.

Δεν γίνεται, όμως, μία ομάδα που λέει ότι κάνει πρωταθλητισμό, να τα περιμένει όλα από έναν χαφ της και δη όχι τον δημιουργικό της μέσο.

Πολλοί θα πουν ότι το παιχνίδι κρίθηκε στο δίλεπτο 30’-31’. Αρχικά ο Τάισον χάνει την ευκαιρία για το 1-2 και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ο Κωστούλας σημειώνει το 2-1. Προφανώς και τα δεδομένα θα ήταν διαφορετικά αν σκόραρε ο Τάισον, αλλά είπαμε: Δεν γράφεται η Ιστορία με τα «αν». Επίσης, οι τερματοφύλακες βγάζουν το ψωμί τους για κάποιον λόγο. Κι ο Τζολάκης στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων στη συγκεκριμένη φάση. Αφήστε δε που και το τελείωμα του Τάισον δεν ήταν το καλύτερο. Αντιθέτως, το τελείωμα του Κωστούλα ήταν άριστο.

Η ουσία είναι ότι στο τέλος της βραδιάς αυτό που μένει είναι ότι αν μία ομάδα νιώθει αδικημένη από το σκορ (όχι από το αποτέλεσμα), τότε αυτή είναι ο Ολυμπιακός. Οι Πειραιώτες επιδόθηκαν για ακόμη μία φορά σε ρεσιτάλ χαμένων καθαρών ευκαιριών, έχασαν την ευκαιρία για να διασύρουν τον αντίπαλό τους και αν δεν εκμεταλλεύεσαι τις φάσεις σου σε τέτοια ματς, δεν θέλει και πολύ να το «πληρώσεις» στο τέλος.

Ο Ολυμπιακός δεν το «πλήρωσε» γιατί ο ΠΑΟΚ έδειχνε - ειδικά μετά τον τραυματισμό του Ότο που άφησε με δέκα παίκτες της ομάδας του - ανήμπορος να απειλήσει.

Είμαστε σίγουροι ότι ο Μεντιλίμπαρ θα έχει να πει πολλά στους παίκτες του ενόψει των δύο αγώνων με την ΑΕΚ σε Κύπελλο και πρωτάθλημα για το γεγονός ότι αστόχησαν αρκετές φορές.

Η δουλειά πάντως έγινε και αυτό έχει σημασία. Ο Ολυμπιακός έβγαλε εκτός τίτλου τον ΠΑΟΚ, αύξησε τη διαφορά και από τον Παναθηναϊκό που διασύρθηκε από τη Λαμία και πλέον η υπόθεση τίτλος έχει γίνει κούρσα για δύο…