“Ναι” στους Έλληνες, αλλά σε ποιους... Έλληνες;

Αρκετή συζήτηση έχει γίνει το τελευταίο διάστημα για τον ελληνικό κορμό, στον οποίο θα πρέπει να στηριχθεί ο Ολυμπιακός τη νέα σεζόν. Υπάρχουν όμως Έλληνες με την αξία του Τοροσίδη, του Αβραάμ, του Μανωλά, του Σιόβα, του Μανιάτη, του Χολέμπας, του Ρέτσου ή με την ποιότητα και την προσωπικότητα των παικτών της πρώτης επταετίας στην ερυθρόλευκη κυριαρχία (1997-2003);

“Ναι” στους Έλληνες, αλλά σε ποιους... Έλληνες;

Είναι εύκολο να καθόμαστε να λέμε ότι θα πρέπει ο Ολυμπιακός να στηριχθεί σε ελληνικό κορμό και να έχει μία βάση με παίκτες που προέρχονται από τη χώρα μας.

Φυσικά και λέμε “ναι” στους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Ποιος δεν θα ήθελε να δει έναν Ολυμπιακό της εποχής της πρώτης του επταετίας της ερυθρόλευκης κυριαρχίας με παίκτες όπως τους Γιαννακόπουλο, Ανατολάκη, Μαυρογενίδη, Αλεξανδρή, Πουρσανίδη, Γεωργάτο, Τζόλε (ως Έλληνα τον έχουμε στην καρδιά μας), Ελευθερόπουλο;

Ή έναν Ολυμπιακό έχοντας στο ρόστερ του τους Τοροσίδη, Αβραάμ, Μανωλά, Σιόβα, Μανιάτη, Σάμαρη, Χολέμπας, Φετφατζίδη ή ακόμα και στους πιο πρόσφατους όπως π.χ. τον Παναγιώτη Ρέτσο;

Αυτή τη στιγμή οι “ερυθρόλευκοι” έχουν τον Φορτούνη που το όνομά του θα “παίξει” δυνατά στο μεταγραφικό καλοκαιρινό παζάρι και υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να πωληθεί. Επίσης, είναι ο Κούτρης και ο Παναγιώτης Ταχτσίδης. Σε αυτούς προσθέστε τον Θανάση Ανδρούτσο και τον Δημήτρη Νικολάου.

ΟΙ ΔΑΝΕΙΚΟΙ ΑΞΙΖΟΥΝ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ;

Πάμε να ρίξουμε μία ματιά και στους δανεικούς; Ρισβάνης, Σιώπης, Γιαννιώτας, Τσιμίκας, Γούτας και Μανθάτης. Υπάρχει βεβαίως και ο Ανδρέας Γιαννιώτης που αν πληρώσει ο Ολυμπιακός 300 χιλιάρικα στον Ατρόμητο θα τον κάνει δικό του το καλοκαίρι (κι αυτό θα γίνει φυσικά).

Ακούμε λοιπόν ότι πρέπει οπωσδήποτε να παίξουν του χρόνου οι Ρισβάνης, Σιώπης, Γιαννιώτας, Γιαννιώτης και Τσιμίκας. Αυτό το “πρέπει” ποιος... πρέπει να το πει όμως; Οι δημοσιογράφοι; Οι διάφοροι παρατρεχάμενοι γύρω από την ομάδα; Οι μανατζαραίοι;

Προφανώς και τα πέντε παιδιά που αναφέραμε παραπάνω θα ήταν ωραίο να τους δούμε μία χρονιά αγωνιζόμενους με την ερυθρόλευκη φανέλα. Να τους δινόταν μία ευκαιρία για να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο όλοι οι “εκτός ομάδας” που υποστηρίζουν ότι αξίζουν να μείνουν. Λες και εκείνοι τους ζουν καθημερινά...

Ο Γιαννιώτας για παράδειγμα έχει απορριφθεί από τρεις προπονητές, όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι μονίμως καλείται στην Εθνική ομάδα! Ο Σιώπης με την εικόνα του στην περσινή προετοιμασία έδειξε ότι άξιζε να μείνει (ο Χάσι τον έβαλε βασικό στο Βελιγράδι με την Παρτιζάν), αλλά βιάστηκε να πάρει την απόφαση να φύγει.

Ο Ρισβάνης έκανε το λάθος να μην πάρει περισσότερες μέρες άδεια και από τα πλέι οφ του πρωταθλήματος που ολοκληρώθηκαν τέλη Μαϊου, πήγε μετά από 10 μέρες στο Ρέντη για να ξεκινήσει προετοιμασία! Ο Τσιμίκας δεν εμφανίστηκε καν στην προετοιμασία πέρσι.

Τι θέλουμε να πούμε; Ότι είναι στο χέρι τους να αποδείξουν αν μπορούν να γίνουν... Αβραάμ, Τοροσίδης, Μανιάτης, Μαυρογενίδης ή Ανατολάκης! Μπορούν λοιπόν; Οι απαντήσεις στο γήπεδο, αρχής γενομένης από το Ζέεφελντ...

Από την άλλη θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι δεν αποφασίζουν ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε ο κόσμος για το αν ο Ολυμπιακός θα έχει ελληνικό κορμό ή όχι. Τις αποφάσεις θα τις πάρει ο προπονητής που θα τους ζήσει καθημερινά...

Κι όταν κάποιοι παίκτες απορρίπτονται από δύο και τρεις διαφορετικούς προπονητές, προφανώς και κάτι παραπάνω βλέπουν απ' όλους μας...

Είναι εύκολο λοιπόν να λέμε ότι θα πρέπει να έχει έναν ελληνικό κορμό ο Ολυμπιακός, αλλά θα πρέπει να έχουμε κατά νου και ποιοι παίκτες μπορούν να ντυθούν στα κόκκινα. Φυσικά και πρέπει να δοθούν ευκαιρίες στα πέντε παιδιά που αναφέραμε παραπάνω για να αποδείξουν αν αξίζουν ή όχι να φορούν τα ερυθρόλευκα, αλλά ας μην γελιόμαστε... Οι καλοί Έλληνες ποδοσφαιριστές που μπορούν να ανεβάσουν επίπεδο την ομάδα και στους οποίους μπορεί να στηριχθεί ο σύλλογος, αγωνίζονται στο εξωτερικό και δεν θέλουν να επιστρέψουν στη χώρα μας.

Εν κατακλείδι, το βασικό ζητούμενο για τον Ολυμπιακό δεν είναι να έχει καλούς Έλληνες. Καλούς ποδοσφαιριστές θέλει...