Ολυμπιακός: Εμφάνιση πρωταθλητή μέσα στην Τούμπα

Όχι, αυτό το ματς δεν μπορούσε να το χάσει ο Ολυμπιακός. Έτσι όπως πήγε μετά το 15’, όπου ο ΠΑΟΚ έπεσε στην παγίδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, δεν υπήρχε περίπτωση ο Ολυμπιακός να μην έφευγε νικητής από την Τούμπα. Ίσως να τον αδικεί κιόλας το τελικό 2-3. Θα μπορούσε να πετύχει περισσότερα τέρματα και να προκαλούσε μουρμούρα και γκρίνια στην Τούμπα πολύ νωρίτερα από το τελευταίο σφύριγμα.

Ο Ολυμπιακός πήγε στην Τούμπα και πραγματοποίησε εμφάνιση πρωταθλητή. Τέτοιοι αντίπαλοι τον βολεύουν. Κι εννοούμε αντιπάλους που επιδιώκουν να παίξουν ποδόσφαιρο κατοχής και δεν παίζουν τόσο μαζεμένα όσο οι μικρομεσαίες ομάδες. Ο τεχνικός της Ρέιντζερς, Φίλιπ Κλεμάν είχε «διαβάσει» καλά τον Ολυμπιακό. Δεν ξεμύτισε ιδιαίτερα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, περίμενε τους Πειραιώτες, έκλεβε μπάλες και χτυπούσε στις αντεπιθέσεις. Είχε όμως και μία μεσαία γραμμή που είχε προκαλέσει μπόλικα προβλήματα στους ποδοσφαιριστές του Μεντιλίμπαρ.

Στην Τούμπα είδαμε έναν ΠΑΟΚ που ήθελε να εκμεταλλευτεί τη δύναμη της έδρας του, αλλά λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Ο Λουτσέσκου δεν «διάβασε» σωστά τον Μεντιλίμπαρ. Είχε σε κακή μέρα και τους Οζντόεφ – Μπακαγιόκο που έχασαν τα «αβγά και τα πασχάλια» στη μεσαία γραμμή από τους Γκαρθία, Μουζακίτη και Κωστούλα που πίεζαν ασφυκτικά, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός από το 15’ και μετά να κυριαρχήσει.

Οι Πειραιώτες βρήκαν πολλούς κενούς χώρους στο… ξέφωτο. Ο Ζέλσον είχε τρελά κέφια και τα έκανε σχεδόν όλα (ασίστ, γκολ, πάσες - κλειδιά), ο Μπάμπης Κωστούλας εξελίχθηκε σε παίκτη – κλειδί (όχι μόνο για το γκολ του) στους χώρους που κινήθηκε (όχι ως εξτρέμ), ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί συνέχισε τον χαβά του και με τους Κοστίνια, Γκαρθία, Μουζακίτη και Τσικίνιο να ακολουθούν σε απόδοση, ο Ολυμπιακός έφτασε στο πολυπόθητο τρίποντο με έναν πειστικό και εμφατικό τρόπο.

Μετά το 15’ ο ΠΑΟΚ πελαγοδρομούσε. Γλίτωσε κάμποσες φορές το γκολ μέχρι να έρθει η φοβερή μπαλιά του Τσικίνιο στον σκόρερ Κωστούλα. Η δε ανασταλτική λειτουργία των «ασπρόμαυρων» έμοιαζε πελαγωμένη σε πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Χαρακτηριστική είναι άλλωστε και η φάση του δεύτερου γκολ του Ολυμπιακού. Ο Λόβρεν ενδεχομένως να μπορούσε να καθαρίσει το γέμισμα του Ζέλσον, είχε μία κακή συνεννόηση με τον Κοτάρσκι και κάπου εκεί χώθηκε ο Ελ Κααμπί για να «σκοτώσει» τον ΠΑΟΚ σε μία χρονική στιγμή που είχε μπει παθιασμένα στο ματς για να ισοφαρίσει.

Το δε τρίτο γκολ του Ολυμπιακού ήταν η αποθέωση της... γκάφας από πλευράς ΠΑΟΚ, αλλά θα ήταν άδικο να μην έφευγε ο Ζέλσον με γκολ από την Τούμπα. Τραβήχτηκε πανέξυπνα σε κλάσματα δευτερολέπτου για να μην βγει οφσάιντ, πήρε την ασίστ από τον Τσικίνιο και… 1-3. Οι γηπεδούχοι ξαναμπήκαν στο ματς με το αυτογκόλ του Κάρμο, όμως, όσο πλησίαζε το παιχνίδι στο φινάλε του, πιο πιθανό έδειχνε να πετύχαινε τέταρτο γκολ ο Ολυμπιακός παρά να δεχόταν την ισοφάριση.

Αν θα πρέπει να κρατήσουμε κάτι από το ματς ήταν και το κομμάτι της έντασης. Και οι δύο ήταν καταπονημένοι από την υπερπροσπάθεια του Europa League, αλλά ο Ολυμπιακός φάνηκε ένα κλικ πιο πάνω σε τρεξίματα. Ειδικά μετά το 15’ και πολύ περισσότερο μετά το 0-1, οι Πειραιώτες έβγαιναν πρώτοι στις μπάλες, έπαιρναν τις περισσότερες δεύτερες μπάλες και είχαν καθαρό μυαλό. Επίσης, αξιοποίησαν στο έπακρο τα κενά που άφηνε ο ΠΑΟΚ όταν έβγαινε μπροστά, αλλά αδυνατούσε να αντιμετωπίσει την ταχύτητα με την οποία έβγαιναν οι ερυθρόλευκοι επιθετικοί.

Τέλος καλό, όλα καλά για τον Ολυμπιακό σε ένα ματς που ήταν ο ορισμός της βραδιάς αποδείξεων. Έπρεπε να αποδείξει σε αντιπάλους, αλλά και στους οπαδούς του ότι έχει καρδιά πρωταθλητή. Και το απέδειξε με εμφατικό τρόπο.

Το θέμα για τους «ερυθρόλευκους» είναι να βρουν την ισορροπία στο παιχνίδι τους όταν αντιμετωπίζουν μικρομεσαίους αντιπάλους και δεν τους δίνονται στο… πιάτο τόσοι πολλοί χώροι όπως τους έδωσε ο Λουτσέσκου.