Ολυμπιακός: Ο Βέλντε, ο Ζέλσον και οι… χοντράδες!

Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ μετά την ήττα του Ολυμπιακού από τη Νότιγχαμ (3-4) είπε ότι «δεν ξέρω αν έως το 1-4 είχαμε κοιμηθεί και μετά ξυπνήσαμε». Ειλικρινά, δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουν τα παιδαριώδη λάθη συνολικά της άμυνας στις στατικές φάσεις. Και στεκόμαστε στα λάθη, γιατί πρώτος ο Μεντιλίμπαρ στάθηκε σε αυτά. Ουσιαστικά είπε ότι δεν πρέπει να σταθεί μόνο στην εικόνα μετά το 70'. Έγινε ματς και πριν από το 70ό λεπτό...

Στο 0-1 το γκολ που δέχεται ο Ολυμπιακός με τις κεφαλιές – πάσες που έκαναν οι Άγγλοι, είναι ο ορισμός όλων όσων δεν πρέπει να κάνουν οι παίκτες που είναι σε θέση άμυνας. Δεν μάρκαραν ούτε με τα μάτια!

Στο 1-2 ο Κωνσταντής Τζολάκης δεν έκανε… έξοδο του Μεσολογγίου. Έριξε μία «τζούφια» γροθιά στην μπάλα, σε μία φάση που φαινόταν ότι ήλεγχε απόλυτα. Στα φιλικά της Ολλανδίας τον είχαμε δει να έχει μεταπτώσεις στις εμφανίσεις του, ενώ δεν έλειψαν και κάποιες άστοχες έξοδοι. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να καταλάβει όχι μόνο ο ίδιος, αλλά όλοι οι παίκτες, πως για να παίζει κάποιος βασικός θα πρέπει να είναι μονίμως στην «τσίτα». Σε ό,τι έχει να κάνει ειδικά με τους γκολκίπερς, οφείλουμε να τονίσουμε ότι ο Αναγνωστόπουλος έβγαλε τη μεγαλύτερη συνέπεια στα φιλικά της προετοιμασίας, δίχως φυσικά αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να ανέβει στην ιεραρχία από την 3^η θέση που βρίσκεται τώρα. Απλώς ίσως αυτό κάτι να λέει ως προς τον βαθμό συγκέντρωσης των υπολοίπων. Ελπίζουμε ότι το χθεσινό λάθος του Τζολάκη θα τον πεισμώσει περισσότερο, γιατί το λάθος που έκανε είναι περισσότερο λάθος που προέρχεται από έλλειψη συγκέντρωσης.

Στο 1-3 πάλι όλη η άμυνα πιάστηκε κοιμώμενη. Οι παίκτες της Νότιγχαμ δεν πήραν μόνο το πρώτο ριμπάουντ από το δοκάρι, αλλά πήραν ακόμη μία κατοχή από το κακό κοντρόλ του Γουντ, με αποτέλεσμα ο Γέιτς να στείλει την μπάλα στα δίχτυα.

Έγιναν… χοντράδες και στα τρία γκολ. Λάθη που ακόμα και σε φιλικά απαγορεύονται, γιατί και τα φιλικά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τη σοβαρότητα που απαιτούν οι περιστάσεις.

Αν αφήσουμε στην άκρη τη συμπεριφορά στις στατικές φάσεις και ασχοληθούμε με το υπόλοιπο κομμάτι, ο Ολυμπιακός έως το 70’ είχε να επιδείξει κυρίως έναν Ζέλσον. Ούτε την κατοχή είχε, ούτε το πρέσινγκ που ζητάει ο Μεντιλίμπαρ, ούτε τις σωστές μεταβιβάσεις, ούτε κάτι το αξιόλογο μπροστά με εξαίρεση μία χαμένη φάση του Μασούρα και φυσικά το γκολ του Ζέλσον. Η Νότιγχαμ φαινόταν να έχει καλύτερα τρεξίματα και κυριάρχησε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, πράγμα που μπορεί να θεωρηθεί και φυσιολογικό για τα δεδομένα της εποχής σε ό,τι έχει να κάνει με το κομμάτι της φυσικής κατάστασης.

Από εκεί και πέρα, μετά το 70’ ο Κρίστοφερ Βέλντε υπενθύμισε σε όλους μας για ποιο λόγο ο Μεντιλίμπαρ τον ήθελε σαν τρελός. Ο Ρόμαν Γιάρεμτσουκ έδειξε ξανά ότι έχει την ποδοσφαιρική οξυδέρκεια και ποιότητα που απαιτείται για να ανακατέψει την αντίπαλη άμυνα, ασχέτως αν δεν έχει καμία σχέση με τον Ελ Κααμπί. Ο Ορτέγκα συνέχισε τις καλές του εμφανίσεις σε επίπεδο φιλικών και ο Ροντινέι έδειξε για ποιο λόγο ο Ολυμπιακός έχει ήσυχο το κεφάλι του στο δεξί άκρο της άμυνας. Μαζί με όλους αυτούς ανέβηκε και ο Τσικίνιο, ο οποίος έως το 70' δεν ήταν ο Τσικίνιο που ξέραμε. Όσο για τον Ζέλσον; Ο Ολυμπιακός έχει έναν θησαυρό στα χέρια του. Η ευχή όλων είναι να έχει την υγειά του. Τίποτε άλλο!